การเดินทางครั้งนี้...เกิดขึ้นจากเพื่อนไลน์มาชวนไปเที่ยวที่ไหนก็ได้สักแห่ง ที่จริงเพื่อนเสนออยากไปลาวเหนือ แต่ จขกท.เห็นว่าลาวเหนือควรไปตอนฤดูหนาวถึงจะฟิน จึงเสนอเพื่อนไปว่าฤดูฝนช่วงกรีนซีซั่นแบบนี้ไปแม่ฮ่องสอนกันไหม

เมื่อตกลงกันเสร็จเรียบร้อยจึงนัดแนะกันลาพักร้อน เราอยู่ต่างหน่วยงานจึงไม่มีปัญหาในการลาพร้อมกัน ตอนแรกวันลาของเราคือ 17-19 สิงหาคม แต่เนื่องจาก จขกท.ติดภารกิจต้องไปอบรมต่างจังหวัดแบบเร่งด่วน แผนการลาเดิมจึงต้องล้มเลิกไป 

เราได้วันลากันอีกทีคือ 22-24 สิงหาคม เมื่อไม่มีเหตุให้ต้องล้มเลิกอีก การเดินทางของเราก็ได้เกิดขึ้นในวันที่ 19 สิงหาคม ตามแผนการท่องเที่ยวที่วางไว้เดิมนั้น เราจะเที่ยวเป็นวงกลมคือจะไปอำเภอปายก่อน แล้วต่อด้วยอำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน และจะไปจบทริปกันที่อำเภอแม่ลาน้อย

แต่เนื่องจากช่วงนั้นเกิดน้ำป่าไหลหลากเข้าท่วมอำเภอปาย เราเลยเปลี่ยนแผนกันไปทางอำเภอแม่ลาน้อยก่อนเลย

***************

การเดินทางของเราเริ่มจากอิสานค่ะ โดยการนั่งรถโดยสารปรับอากาศของนครชัยแอร์สายอุบลฯ - เชียงใหม่ เราขึ้นรถเที่ยวเวลา 19.30 น. ของวันที่ 19 สิงหาคม 2559 ถึงสถานีขนส่งอาเขตเชียงใหม่ตอนประมาณสิบโมงเช้าของวันเสาร์ที่ 20 สิงหาคม 

เมื่อจัดการธุระส่วนตัวเสร็จแล้ว เราจึงไปซื้อตั๋วเดินทางต่อไปยังอำเภอแม่ลาน้อย โชคดีที่รถมีเที่ยวสิบเอ็ดโมงเช้า เพราะกว่าที่เราจะจัดการตัวเองเสร็จก็เกือบๆสิบเอ็ดโมงแล้ว รถตู้สายเชียงใหม่ - แม่ฮ่องสอน มีที่นั่งว่างสองที่พอดี (ราคาตั๋วอยู่ที่ 250 บาทต่อที่นั่ง)

กว่าจะถึงแม่ลาน้อย รถตู้จะจอดพักสองที่คือที่อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่ และอำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ตอนนั่งรถนั้นไม่กล้าหลับเลย เพราะอยากดูทางมากกว่า เคยไปแต่เส้นทางปาย ทางนี้ยังไม่เคย เลยทำให้รู้สึกตื่นเต้น เห็นอะไรก็ตื่นเต้นไปเสียหมด

ตอนรถตู้วิ่งผ่านสวนสน มีความอยากลงไปถ่ายรูปมาก แต่ทำได้แค่อยาก นี่คือข้อเสียของการเดินทางโดยรถประจำทาง เพราะทำให้เราพลาดบางอย่างไป หื่อ!

เราเดินทางมาถึงแม่ลาน้อยตอนเวลาประมาณเกือบสี่โมงเย็นแล้ว และเราก็ยังไม่มีที่พัก แฮร่-- เพราะตั้งใจจะเข้าพักที่เฮินไตรีสอร์ท คิดว่าช่วงกรีนซีซั่นแบบนี้ห้องคงว่าง เมื่อโทรเข้าไปโชคดีเป็นของเราอีกครั้ง เมื่อห้องยังว่าง แต่ว่างแค่สองห้องเท่านั้นนะ 

ทางรีสอร์ทน่ารักมาก เมื่อเราไม่มีรถเข้าไปยังรีสอร์ท ทางรีสอร์ทก็จะมีรถมารับที่ท่ารถ บริการับส่งฟรีด้วยนะ พนักงานที่นี่น่ารัก และสุภาพทุกคน 

เราพักที่เฮินไตสองคืน (ราคาห้องละ 900 บาทต่อคืน)

- คืนแรกได้พักที่่ "เฮินแฝด"

- คืนที่สองที่ "เฮินไม้สัก"

ที่สองคืนเราพักกันคนละเฮิน เพราะตอนแรกเราจะพักกันแค่คืนเดียวค่ะ แต่เราไปถึงแม่ลาน้อยก็เย็นมากแล้ว วันแรกจึงไม่ได้ออกไปเที่ยวไหน นอกจากปั่นจักรยานรอบๆแถวนั้น 

เมื่อเช็คอินเข้าห้องพักแล้ว จัดการเก็บสัมภาระเสร็จเราก็ออกไปปั่นจักรยานออกไปชมหมู่บ้านแถวๆนั้น ซึ่งทางรีสอร์ทมีจักรยานให้บริการค่ะ ฟรีห้องละสองคัน

แม่ลาน้อยเป็นอำเภอที่อยู่กลางหุบเขา ขนาดที่ว่าเราปั่นจักรยานในละแวกนั้น ยังต้องปั่นขึ้นเนินสูง ลงทางชัน ทางโค้ง ทางหักศอก บ้านเรือนบางหลังอยู่เนินสูง เราปั่นจักรยานออกนอกอำเภอไปกลับประมาณสิบกิโลได้ เอาซะคนไม่ได้ออกกำลังกายเหนื่อยหอบเลยค่ะ

เมื่อปั่นจนเหนื่อยแล้ว เราก็กลับเข้าที่พักกัน พักผ่อนเพื่อการเดินทางขึ้นดอยในวันรุ่งขึ้นต่อไป....

วันที่สองของเราที่อำเภอแม่ลาน้อยคือการขึ้นดอยไปยังบ้านห้วยห้อมและโครงการหลวงแม่ลาน้อย งานนี้เราเดินทางโดยเช่ารถจักรยานยนต์ของพี่พ่อครัวที่เฮินไตรีสอร์ท น้องเน็ต...เจ้าของรีสอร์ทเฮินไตให้คำแนะนำก่อนขึ้นดอย น้องน่ารักมาก ดูแลเอาใจใส่ลูกค้าทุกคนเป็นอย่างดี (ค่าเช่ารถจักรยานยนต์วันละ 250 บาท แต่เมื่อเราไปเจอทางแล้วรู้สึกสงสารรถมาก เลยให้พี่เค้าไป 300 บาท)

ตอนแรกเราจะพักที่เฮินไตหนึ่งคืน และจะขึ้นไปเที่ยวที่บ้านห้วยห้อมหลังจากนั้นจะเดินทางไปยังเมืองแม่ฮ่องสอนต่อ แต่เกรงว่าเราจะลงจากดอยมาไม่ทัน จึงเลือกที่จะพักต่อที่เฮินไตอีกหนึ่งคืน 

เราไม่ได้พักห้องเดิม เนื่องจากไม่ว่างแล้ว เราจึงได้อีกห้องหนึ่ง ความคิดที่ว่าช่วงกรีนซีซั่นคงไม่ค่อยมีคนเข้าพัก ใช้ไม่ได้กับที่เฮินไตรีสอร์ทแน่นอนค่ะ เพราะที่นี่นักท่องเที่ยวเข้าพักเต็มแทบจะทุกวัน 

เมื่อเราได้ห้องพักสำหรับคืนที่สองแล้ว จึงขึ้นดอยแบบไม่ต้องกังวลว่าจะกลับลงมาค่ำ เราขับรถจักรยานยนต์ไปแบบเรื่อยๆ เห็นตรงไหนสวยก็จะแวะถ่ายรูป ใช้เวลาบนดอยเพลินกันเลยทีเดียว

บนดอยเดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวแดดออก แต่บรรยากาศดีมาก อากาศเย็นสดชื่นที่สุด บางช่วงนี่มีหมอกหนาจนทำให้มองลงไปไม่เห็นอะไรเลย หมอกขาวโพลน แต่พอขาลงจากดอยมาเจอที่จุดเดิมในเวลาที่หมอกสลายแล้ว วิวข้างล่างสวยมากที่สุดค่ะ 

เราเริ่มเดินทางขึ้นดอยตอนประมาณเก้าโมงเช้า แวะถ่ายรูปข้างทางไปเรื่อยๆ ไปถึงบ้านห้วยห้อมตอนประมาณสิบเอ็ดโมงแล้ว ตอนเราไปถึงเด็กๆกำลังร้องเพลงอยู่ในโบสถ์กันเลยค่ะ เพราะมากๆ ไม่รู้ว่าเค้ากำลังทำพิธีทางศาสนาอะไรอยู่หรือเปล่า เพราะชาวบ้านที่นี่นับถือศาสนาคริสต์กันค่ะ

มื้อเที่ยงของวันเราทานกันที่นี่ค่ะ คิดเป็นรายบุคคล คนละ 70 บาท ก่อนเราจะเดินชมหมู่บ้านเราก็ได้เลือกเมนูมื้อเที่ยงไว้ก่อนเลย มีผัดถั่ว ไข่เจียว ผัดยอดฝักแม้ว และกาแฟสดอาราบิก้า ของขึ้นชื่อที่นี่เลยค่ะ

นอกจากเมนูที่เราเลือกไว้ ที่นี่ยังมีน้ำพริกถั่วเน่าตั้งโต๊ะไว้สำหรับนักท่องเที่ยวด้วยค่ะ กินกับไข่เจียวอร่อยดีเหมือนกัน

.

หลังจากอิ่มหนำสำราญกับมื้อเที่ยงแล้ว เราก็เลือกซื้อของฝากกันเล็กน้อย ผ้าที่นี่สวยมากๆเลยค่ะ ราคาก็ไม่แพงด้วย เพื่อนได้ผ้าคลุมไหล่หนึ่งผื่นพร้อมผ้าสำหรับตัดชุดอีกหนึ่งผืนค่ะ 

ออกจากห้วยห้อมเราก็มุ่งหน้าไปยังโครงการหลวงแม่ลาน้อย ฝนก็ตกตลอดทางเลย เดี๋ยวตกเดี๋ยวหยุด ดีที่ก่อนขึ้นดอยเราแวะซื้อเสื้อกันฝนมาด้วย เลยขับรถฝ่าสายฝนได้ไม่มีปัญหา เห็นตรงไหนสวยก็แวะถ่ายรูปตามเคย

เราขับรถเลยทางเลี้ยวเข้าไปโครงการแม่ลาน้อยประมาณสามกิโลเมตรได้ กว่าจะรู้สึกตัวก็เกือบสาย 555 ทั้งที่สอบถามทางแล้วนะ แต่พอถึงทางเลี้ยงกลับขับตรงไปซะงั้น

เราเริ่มล้าจากการเดินทางแล้ว เมื่อไปถึงโครงการหลวงฯ จึงไม่ได้เดินชมอะไรเลย นอกจากถ่ายภาพบุคคลซะส่วนใหญ่ เราพักให้หายเหนื่อยสักครู่เราก็เดินทางกลับ

เราลงมาจากดอยถึงแม่ลาน้อยเกือบสี่โมงเย็นแล้ว รู้สึกว่าขึ้นไปแป๊บเดียวเองนะ ทำไมค่ำเร็วจัง การเดินทางบนดอยครั้งนี้ด้วยรถจักรยานยนต์มีทั้งเหนื่อยเพราะเราไม่คุ้นเส้นทาง ประกอบกับทางบนดอยมีทั้งทางชัน ทางคดเคี้ยว แต่สนุกมากถึงมากที่สุด

หลังจากนั้นเราก็แวะไปยังจุดชมวิวแม่ลาน้อยก่อนเข้าที่พักกันค่ะ 

เมื่อร่างกายเหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางบนดอย ความหิวก็มาเยือน มื้อเย็นของเราจึงอยู่ที่ครัวเฮินไต เมนูที่เราเลือกได้แก่

- ส้มตำทะเลทอด (เมนูแนะนำของทางเฮินไต) เมนูนี้อร่อยสมกับเป็นเมนูแนะนำของทางร้านเลยค่ะ

- สปาเก็ตตี้ขี้เมาทะเล จัดจ้านได้ใจเลยค่ะ ถึงแม้จัดไม่มากก็ถือว่าผ่าน อร่อยค่ะ

- สาละวินลวกจิ้ม (ปลาคังลวกจิ้ม) เคยกินแต่ปลาคังแม่น้ำมูลแม่น้ำโขง เลยขอลองปลาคังแม่น้ำสาละวินบ้างว่าจะเด็ดแค่ไหน บอกเลยเมนูนี้เด็ดที่น้ำจิ้มค่ะ อร่อยสุดๆ

- ยำเฮินไต เมนูนี้ชอบมากที่สุดแล้วค่ะ คือทุกเมนูอร่อยแล้ว มาเจอเมนูนี้นี่จัดการไม่เหลือเลยค่ะ จานคลีนสุดๆเลย 

คือเมนูข้างบนนั้นเราทานกันสองคน และรับรองความอร่อยโดยที่เมนูแต่ละอย่างนั้นหมดเกลี้ยงเลยค่ะ

และแล้วการเดินทางของเราที่แม่ลาน้อยก็ได้สิ้นสุดลง สองวันกับแม่ลาน้อยเหมือนยังไม่พอ

มีเวลาและโอกาสเราจะกลับมาเยือนอีกครั้งนะแม่ลาน้อย คราวนี้จะมาฟินในฤดูที่ข้าวออกรวงเป็นสีทองและอากาศหนาวบ้าง

ไว้เจอกันอีกนะ...

การเดินทางครั้งนี้ขอขอบคุณ

- เพื่อนเดินทาง ที่เป็นนางแบบให้ตลอดทริปเลย

- น้องเน็ตเฮินไตรีสอร์ทและพนักงานทุกคนที่ดูแลเป็นอย่างดี ดูแลแขกได้ทุกระดับประทับใจจริงๆค่ะ

- ข้อมูลต่างๆตามอินเตอร์เน็ตที่เป็นเสมือนไกด์ไลน์ในการเดินทาง