มาทำงาน มาทำงานจริงๆ นะ ประชุมเคร่งเครียด ประชุมเสร็จก็มาดูโน่นดูนี่ในรีสอร์ตตามเรื่องตามราว แม้ในช่วงว่างๆ ทางคณะทำงานจะจัดพาไปม่อนแจ่ม ขุนช้างเคี่ยนให้บ้าง แต่เราก็ไม่ไป เพราะเหนื่อย อยู่ที่นี่ เราพักผ่อนอย่างจริงจัง โชคดีที่เราได้นอนห้องนอน  2 แบบ แบบห้องปกติ กับแบบพูลวิลล่า ขออนุญาตวิพากษ์วิจารณ์ในบางประเด็นบ้าง ตามประสานักท่องเที่ยวตัวยง

     ที่สิบแสนเป็นโลเคชั่นของละครดังตามรักคืนใจ เราเลยมาตามหาหัวใจบ้าง แต่ตามไม่เจอ อยู่ตรงไหนก็ตรงนั้น 555 เนื่องจากเราไม่ได้มากับคณะประชุม เพราะเรามาเที่ยวเชียงใหม่ก่อน เราเลยต้องมาสิบแสนด้วยตัวเอง เราลงจากดอยสะเก็ดด้วยรถสองแถวเหลืองมาที่สถานีขนส่งช้างเผือก แล้วมาต่อรถสองแถวสีขาวสายแม่แตงถามทางจากพี่คนขับ นางบอกว่ารถนางไปไม่ถึง ต้องเหมารถต่อไปอีก รวมค่ารถ 250 บาท นางบอกไม่แพงหรอกถ้ามาหลายคน แต่มาคนเดียวเลยแพงหน่อย แต่พอเรานั่งไปจนสุดสาย แล้วพี่คนขับขับต่อไปส่งหน้ารีสอร์ต เราให้เงินไปเลยแบบไม่เสียดาย สิบแสนไกลกว่าที่คิด

สถานนีจนส่งช้างเผือก อยากไปไหนที่ออกนอกตัวเมืองเชียงใหม่ มาที่นี่มีไปหมด

ทางเข้ารีสอร์ต

ด้านหน้าที่พัก

Front จุดแรกที่ต้องมาเลยเมื่อมาถึง

ห้องพระ บริเวณ Front

Front แบบเปิดโล่ง

ถัดจาก Front ก็เป็นที่กินข้าว

สระใหญ่มาก แต่ไม่มีใครลงไปเล่น 555 ตอนกลางคืนที่นี่อุณหภูมิเหลือเลขตัวเดียวนะคะ

จักรยาน ทางที่พักมีให้บริการฟรี ปั่นได้แต่ภายในรีสอร์ตนะคะ

     คืนแรกนอนห้องปกติ ดูตามรูปเลยค่ะ งดงามดี ห้องน้ำใหญ่ มีอ่างอาบน้ำ เตียงใหญ่นุ่มมาก มาถึงนี่อากาศค่อนข้างเย็นเราเองก็น้ำมูกไหลเป็นทางเลยปรนเปรอตัวเองด้วยการแช่น้ำอุ่นจัดๆ ดื่มน้ำอุ่น ทางห้องพักมีกาน้ำร้อนให้ด้วย

เตียงใหญ่สุดนุ่ม

ส่องกระจกนี้แล้วรู้สึกสวยอย่างบอกไม่ถูก

โลชั่นกลิ่นลีลาวดีเข้มข้นมากกกกกก

ของใช้ในห้องน้ำ กลิ่นลีลาวดีเข้มข้นเช่นกัน

     พอคืนที่สองต้องย้าย เพราะคุณเพื่อนคนสวยบอกว่านอนห้องพูลวิลล่าใหญ่มาก นอนคนเดียวมั้นเสียวใจ เราเลยต้องขนของไปนอนด้วย ห้องพูลวิลล่าแบ่งเป็นสองส่วน ห้องนอน ห้องนั่งเล่น+ห้องครัว ห้องน้ำในห้องแบบนี้ค่อนข้างเล็ก มีแต่ฝักบัว ไม่มีอ่างอาบน้ำให้แช่น้ำอุ่นเลย ถ้าถามเราเราชอบห้องแบบปกติมากกว่า เตียงนุ่มกว่า ห้องน้ำใหญ่กว่า แต่สิ่งที่ชอบในบ้านแบบพลูวิลล่า คือ ความกว้างขวาง กับโซฟาที่นอนเล่นสบายมาก สระน้ำหน้าห้องแบบพูลวิลล่า เป็นสระเล็กๆ ลึกพอสมควร ความลึกเท่าอกเราเลย เราเสี่ยงตายลงไปแล้ว หนาวคั่กๆ บ้ามากๆ อากาศเดือนมกราคม ภาคเหนือ ดัดจริตลงสระ

สระน้ำความลึกเท่าอกของเรา (เราสูง 163 ซม.) เอาเด็กเล็กไป ต้องระมัดระวังค่ะ

เราไปลงเล่นมา ตอนบ่ายสามครึ่ง นึกว่าไม่เย็นมาก ลงไปเท่านั้นแหล่ะ ร้องจ๊ากลั่นเลย ต้องรีบว่ายน้ำ เอาให้หายหนาว แต่ก็ทนอยู่ได้ไม่เท่าไหร่ก็ต้องรีบขึ้น เดี๋ยวจะหนาวตายเสียก่อน

มุมมองจากโซฟาขี้เกียจ (นอนแล้วจะขี้เกียจ)

โซฟาขี้เกียจ

จัดปาร์ตี้ได้เลย

ครัวเล็กๆ 

เตียงนอน เราแอบไปนอนโซฟา สบายตัวกว่า

ห้องน้ำในห้องนอนแยกสองฝั่ง แบ่งเป็นห้องสุขา กับห้องอาบน้ำ

ห้องอาบน้ำค่อนข้างเล็ก

     ในส่วนของอาหารเช้า รสชาติพอใช้ได้ (ข้าวต้มจัดว่าอร่อยเลย) ของกินมีให้เลือกไม่มากนัก กาแฟสามารถสั่งแบบวิจิตรได้เลย เช่น คาปูชิโน่ เราสั่งกินทุกเช้า ฟองนมได้ใจ เพราะถ้าไปสั่งที่ร้านกาแฟในรีสอร์ตต้องเสียตังส์นะคะ แก้วละเกือบ 120 บาท ราคามาตรฐานจริงๆ ส่วนอาหารจานเดียว เช่น ข้าวผัดกระเพราไข่ดาว ราคาประมาณ 180 บาท รสชาติเข้มข้นใช้ได้

มาถึงตอนบ่าย อย่างหิวเลย อาหารสิ้นคิดก็มา ราคาประมาณ 180 บาท

เสร็จจากข้าวกระเพรา ให้ จนท. มาส่งที่ร้านกาแฟ เพราะห้องยังทำไม่เสร็จ คาปูชิโน่แก้วนี้ ราคาประมาณ 110 บาท

ทีรามิสุของโปรด มีขายที่ไหนต้องลอง ราคาพอๆ กับกาแฟ

อาหารเช้า โยเกิร์ตอร่อยดีค่ะ

อาหารมีให้เลือกไม่มากนัก แนะนำข้าวต้ม อร่อยค่ะ

      ส่วนท่านใดที่อยากซื้อของกินสามรถเดินออกนอกรีสอร์ตเลี้ยวขวาเดินมานิดหน่อยก็จะเจอร้านขายของชำที่อยู่หน้าปางช้างแม่แตง ช่วงเย็นๆ จะมีชนเผ่าแต่งกายงดงามมาซื้อของ ขอถ่ายรูปได้ค่ะ ไม่เสียสตางค์ แต่ถ้าอยากเข้าชมแบบเต็มๆ ออกจากรีสอร์ตเลี้ยวซ้ายมีหมู่บ้านชนเผ่า ค่าเข้า 500 บาท ค่ะ

เดินออกมาจะเป็นแบบนี้ ฝุ่นเยอะนิดนึง

ร้านขายของชำ รวมถึงของสด อยู่หน้าปางช้างแม่แตง

คุณพี่น่ารัก เห็นเราต่างถิ่นก็ทักทาย ขอถ่ายรูปก็รีบยิ้มให้ไม่คิดเงิน เห็นเงินเราหล่นกับพื้น รีบชี้ให้เก็บใหญ่เลย น่ารักมากๆ

คุณพี่อีกคน เป็นนางแบบให้ด้วยความเต็มใจ

       ในส่วนอื่นอาจมีข้อบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ บ้าง แต่ในเรื่องนี้ขอบอกว่าให้คะแนนเต็ม พนักงานที่ทำงานในรีสอร์ตแห่งนี้ ได้รับการฝึกฝนมาดี ต้อนรับลูกค้า ให้บริการลูกค้า ต้วยจิตที่บริการจริงๆ (เราสังเกตจากดวงตาของพนักงาน) เราเดินไปไหนมาไหน พนักงานจะยิ้มและส่งเสียงทักทายเสมอ เราขี้เกียจเดินก็มีรถกล๊อฟขับส่งไปโน่นมานี่ในโรงแรม พนักงานแม้ไม่ได้ทิปก็ไม่ชักสีหน้าใส่แขก ให้ทิปหรือไม่ให้ทิปก็บริการเหมือนเดิม เราทดสอบมาทุกแบบ

         สุดยอดดดดดด ฝุดๆ เราชอบ การตกแต่งสถานที่ การจัดวางมุมมองนำสายตาแต่ละจุดทำได้ดีทีเดียว ทุกเช้า เราจะไปแถวสะพานแดงข้ามแม่น้ำ ไปดูช้างอาบน้ำ ช้างทำงาน พานักท่องเที่ยวเดินข้ามแม่น้ำ เดินไปอึไป น่ารักดี เราชอบดูก้นช้างตอนช้างเดิน น่าเอ็นดูอย่างบอกไม่ถูก ถ่ายรูปช้างมาหลายรูปมาก ที่รีสอร์ตมีแปลงผักด้วย ข้ามสะพานแดงมาก็มีแปลงสตอเบอรี่ กะหล่ำปลี สามารถเด็ดกิน ถ่ายรูปได้ แต่ตอนเราไปมีแต่ต้น ลูกสตอเบอรี่ก็เล็กนิดเดียว เลยปล่อยมันอยู่อย่างนั้น

สวนเล็กๆ  สวนแรก บ้านสีส้มเป็นบ้านของน้องแกะสามตัว

น้องแกะสุดดื้อ

ดอกไม้ ต้นสตอเบอรี่มีให้ชมพอชื่นใจ

สวนใหญ่ริมรีสอร์ต ต้องข้ามสะพานแดงมาจะเจอ

สตอเบอรี่ลูกน้อย

ที่พักกับสวนมีแม่น้ำกั้น ปั่นจักรยานข้ามสะพานมาได้ค่ะ

สะพานแดง ข้ามแม่น้ำ เป็นจุดที่ถ่ายรูปสวยที่สุด (เราว่านะ)

ระเบียงร้านกาแฟ

ร้านกาแฟ มุมจากอีกฝั่งแม่น้ำ

การเจอช้างเป็นเรื่องปกติ ช้างเริ่มทำงานประมาณ 8.30 น. เหมือนเราเลย

สะพานแดงสัญลักษณ์ของที่สิบแสนเลยค่ะ

แม่น้ำไม่ลึกมาค่ะ แต่เราไม่ลงไปแช่นะ เดี๋ยวจะเฉลยว่าเพราะอะไร ไม่ใช่เพราะมันเย็น

หน้าบ้านเจ้าของรีสอร์ต เขาว่ากันว่าใช้เป็นฉากบ้านพระเอกตามรักคืนใจ แต่เข้าไปดูไม่ได้ค่ะ

เราเลาะริ่มตลิ่งแม่น้ำมา ถ่ายรูปหลังคาบ้านพระเอก

มุมนี้แถวที่ที่เราพัก

   เป็นช้างที่ทำงานพานักท่องเที่ยวชมธรรมชาติ ภาพที่พบเห็นอยู่ในบริเวณรีสอร์ต ใกล้รีสอร์ต เป็นภาพที่พบเจอทุกวันถ้าเรามานั่งอยู่ริมน้ำ เราชอบช้าง แม้มันจะตัวใหญ่ แต่ก็น่าเอ็นดูเป็นที่สุด เราถ่ายรูปช้างเยอะมาก ถ่ายไปยิ้มไป มีความสุขมากๆ ค่ะ

ริมตลิ่งที่พัก

ริมน้ำกับช้างตัวใหญ่

การจารจรไม่ติดขัด มุมสวยๆ ส่องกล้องได้จากสะพานแดง

ทำงาน ทำงาน หาเงินซื้ออ้อยกิน

การจราจรหนาแน่น ก้นหญ่ายยยย กันทุกเชือก

เดินมุ้งมิ้งทำงานกันไป

หนีบลูกมาทำงานด้วย

เหตุผลที่ไม่ลงไปแช่น้ำ สารสกัดทางชีวภาพจากน้องช้างมาเป็นระยะๆ การลงเล่นน้ำในฤดูที่ไม่หนาว ควรเล่นน้ำก่อน 8.30 น. น้องช้างทำงานหลังเวลานั้นค่ะ เพื่อหลีกเลี่ยงสารสกัดทางชีวภาพจากน้องเช้าง กลิ่นใช้ได้อยู่

น้องช้างอาบน้ำประมาณแปดโมงเช้า

ที่ขายอาหารช้าง นักท่องเที่ยวที่นั่งหลังช้างมา สามารถซื้อให้น้องช้างได้ค่ะ

ปางช้างแม่แตงมองด้านหลัง มีสะพานแขวนเดินข้ามไปมาได้

ที่อยู่น้องช้าง ปางช้างแม่แตง

แพไม่ไผ่ บริการนักท่องเที่ยว

หมู่บ้านชนเผ่า อยู่ใกล้ๆ ที่พักเดินมาได้ เสียค่าเข้าชม 500 บาท

แอบถ่ายคุณพี่คอเชิดเลี้ยงลูกด้วย

คุณฝรั่งเข้าคอร์สเลี่ยงช้าง

รอรับอ้อย เป็นค่าเหนื่อย

จบทริปเล็กๆ กับช้างตัวใหญ่ๆ ด้วยความประทับใจ (เราชอบช้าง) แล้วเจอกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ