อิ่มสบายๆ สไตล์สุรินทร์
ทริปที่ผ่านมาเราแวะเที่ยวกันที่จังหวัดสุรินทร์แบบสั้นๆ เพราะเป็นจุดแวะก่อนจะเดินทางต่อไปยังจังหวัดอื่น และด้วยความเคยชินที่ต้องคอยตระเวนหาของกินมาปรนเปรอปากท้อง ดังนั้นเราจึงพอจะรวบรวมของกินในเมืองสุรินทร์มาฝากกันบ้างเล็กๆ น้อยๆ ครับ เราตั้งหลักกันที่บริเวณศาลากลางจังหวัด ซึ่งนับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ไม่เลวเลยทีเดียว สำหรับการไปในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยแบบนี้ก็ต้องหาหลักยึดไว้ก่อนครับ
ได้ยินว่าใกล้ๆ แถวนี้มีร้านขาย “ปากหม้อ” เจ้าอร่อย แล้วแบบนี้จะรอช้าได้ไง เราเดินเลียบไปตามทางเท้าเล็กๆ มองหากันซักพักก็เจอร้านที่ว่าครับ ร้านนี้ไม่มีชื่อร้าน ไม่มีป้ายใดๆ ทั้งสิ้น เลยต้องอาศัยความช่างสังเกตุกันเล็กน้อย แรกเห็นก็อดจะงงๆ กับหน้าตาของเจ้าปากหม้อ เพราะตอนแรกเราก็นึกว่าจะเป็นปากหม้อชิ้นพอดีคำที่มีไส้สีน้ำตาลเข้มรสหวานๆ เค็มๆ อย่างที่คุ้นเคย แต่ผิดคาดที่ปากหม้อเจ้านี้เป็น “ปากหม้อญวน” มากันเป็นตัวใหญ่ยาว แถมไส้ยังเป็นหมูสับผัดกับต้นหอมอีกด้วย แบบนี้ต้องรีบขอลองชิมกันหน่อย นั่งรอยืนรอกันอยู่หลายอึดใจก็ถึงคิวของเราซะที อ้อ...ลืมบอกไปครับว่าถ้าอยากกินปากหม้อเจ้านี้ต้องอดใจอดทนรอกันเล็กน้อยนะครับ เพราะว่ามีลูกค้าประจำแวะเวียนกันมาซื้ออย่างต่อเนื่อง ที่สำคัญยังซื้อกันทีละหลายๆ กล่อง แล้วคุณป้าก็ทำเอง ห่อเองอยู่คนเดียว กำลังการผลิตจึงค่อนข้างต่ำ แต่ถ้าโชคดีไปตอนช่วงลูกค้าน้อยก็จะได้อร่อยกันเร็วขึ้น ทีนี้มาลองชิมรสชาติกันก่อนครับ ตักปากหม้อมาแล้วก็ราดด้วยน้ำจิ้มใสๆ ที่มีพริกลอยอยู่ด้านบนให้รสออกเปรี้ยวหวาน เผ็ดกำลังดี เข้ากันได้ดีกับความเหนียวนุ่มของตัวแป้งและไส้ เรื่องความอร่อยนั้นการันตีได้ด้วยระยะเวลากว่า 20 ปีที่คุณป้าเปิดขายมาจนมีลูกค้าประจำเพียบ