ต้นเหตุเพราะความบังเอิญอีกครั้ง เดินๆ ตากแดดตากลมอยู่ในกรุงเทพฯ ก็มีหนุ่มตามน้ำข้าว สูงยาว ขาวดีจัง เดินเข้ามาทำท่าเหมือนจะทักจะทาย (ระบบมโนเริ่มทำงาน กระหยิ่มในใจ...ฉันสวยแหละ) แล้วเขาก็พูดมาคำแรกว่า คุณครับผมหลงทาง (555++ เดี๋ยวนะ ปิดระบบมโนแพร๊พพ หยุดเวลาขำตัวเอง 2 วิ....) คือ........ผมจะไป........แต่เดินไปเดินมามันงง คุณพอจะรู้จักที่นี่ไหม เอิ่มมมอ๋ออ (ทำทีคิดๆ กรอกตาเล่น) รู้ค่ะจากตรงนี้ไปไม่ไกลมาก มาค่ะเดี๋ยวเราพาไปส่งนะ เขาก็ขอบคุณเราแล้วเราก็เดินไปด้วยกัน

 ...ระหว่างที่เดินเขาก็เกี้ยวพาราสีเรา เอ้ยยยชวนเราคุย (เข้าข้างตัวเองตลอดเลยย ฮ่าาา) เขาเล่าว่าเขามาเที่ยวไทยครึ่งเดือนเหลืออีกไม่กี่วันจะกลับแล้ว เราก็แบบ...คุณเป็นนักท่องเที่ยวเหรอ เราเป็นไกด์ อยากรู้อยากถามอะไรถามได้นะคะ ถ้าเรารู้เราจะตอบถ้าไม่รู้จะไปหาข้อมูลมาให้ คุยไปก็ยิ้มไปเรานี่เป็นเจ้าบ้านที่ดีจริงๆ เลย (เขาน่ารักโนะ อารมย์ดี แลดูใจเย็น) แล้ว...ทริปยินดีที่ได้รู้จัก...ของเราก็เริ่มต้นจากประโยคสนทนาข้างล่างนี้...

ขาวสูงโปร่ง...มีที่เที่ยว ตจว. แนะนำให้ไปเที่ยวไหม ผมเที่ยวในเมือง ดูศิลปะ วัฒนธรรมจนหมดแล้ว...อยากไปทีเงียบๆ เห็นน้ำใสๆ วิวสวยๆ เอาแบบที่ไปช่วงนี้แล้วสวยบรรยากาศดี และไม่ไกลจากกรุงเทพฯ เกินไป

ดำเตี้ยตัน...อืมม มีค่ะ นั่งรถตู้จาก กทม. ไปแค่สองชั่วโมงก็ถึงแล้ว แต่มีอีกที่ที่สงบเพียงแต่ต้องเข้าไปไกลหน่อย ต่อรถจากตัวเมืองไปอีกสามชั่วโมงครึ่ง ถ้าคุณสนใจฉันแนะนำได้ค่ะ อยากได้ข้อมูลอะไรถามมาได้เลย 

ขาวสูงโปร่ง...อืมน่าสนใจมาก เดี๋ยววันนี้ผมกลับไปเก็บของ เช็คเอาท์พรุ่งนี้แล้วออกเดินทางเลย คุณว่างไหม พาผมเที่ยวนะ คุณนำผมตาม ผมดูแลค่าใช้จ่ายเอง (โอ้วว ตัดสินใจไวแท้ แต่ก็ดี๊ดีอ่ะ พาเขาเที่ยว เราก็ได้เที่ยว ไม่ต้องจ่ายตัง จบทริปได้ตังใช้ คุคุคุ)

เตี้ยตันดำ...อืมมม ว่างค่ะ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันนะ แล้วก็หันหลังกลับ...ปรายตามองผู้นิสนุง

...หุ่นดี สูง ขาว เซอร์แบบนี้ ต้องพาเที่ยวให้หลงรักเมืองไทยไปเลย

สังขละบุรี คนทั่วไปก็จะไปเที่ยวสะพานมอญ โบสถ์จมน้ำ วัดหลวงพ่ออุตตมะ เจดีย์สามองค์ แต่ลูกค้าเราไม่อยากไปชมอะไรที่วัฒนธรรมจ๋าอีกแล้ว เราจึงจะแค่พาเขาไปสัมผัสบรรยากาศไทยๆ ผสมกลิ่นอายชาวมอญ พาเขาไปซึมซับธรรมชาติและบรรยากาศสวยงามของที่นั่น และจะพาไปทำกิจกรรมขี่ช้าง (เขาตื่นเต้นมากกก) ขี่ม้า ตกจระเข้ เอ้ยย ไม่ใช่ อันนั้นก็แอดเว็นเจอร์ไป ขี่ช้างแล้วก็จะพาไปล่องแพไม้ไผ่ เรียกอีกอย่างว่าแพเปียก แปลไทยเป็นไทยคือ แพที่นั่งไปเปียกไปอ่ะค่ะ (เพิ่มความอยากไปเยือนเข้าไปอีก) และกะจะพาโบกรถไปเที่ยวน้ำตกเอราวัณ เพราะฉันรู้ว่านอกจากความสวยงามของน้ำตกแล้ว ที่นั่นยังมีอะไรสวยมากกว่านั้น......แค่นี้เบา เบา เขาต้องติดตาติดใจบ้านเราอีกเป็นแน่แท้ คิดแค่นี้ก็ฟินแล้ว.........นอนหลับดีกว่าพรุ่งนี้จะได้สวยสดใส ^^ พาลูกค้าไปเที่ยวววววว

รุ่งเช้าเราก็เจอกัน พาเขาไปซื้อตั๋วรถทัวร์ กรุงเทพฯ - กาญจนบุรี พอเรามาถึงเมืองกาญฯ ก็พาเขากินเกาเหลาข้าวเปล่า เขาชอบมาก บอกเราว่าขากลับให้พามากินอีก ดีใจอ่ะเขาชอบอาหารอีกชนิดของเราชาวไทย

กินข้าวเสร็จก็ต่อรถตู้ไปสังขละบุรี (ท่ารถตู้อยู่ติดกับสถานีขนส่ง) นั่งรถตู้ไปก็ขำปนสงสารไป คือ ขาเขายาวเกินช่องว่างระหว่างเบาะรถ นั่งไปก็ขยับไปขยับมา แล้วก็เหลือบตามามองขาเราสลับกับมองขาตัวเองแล้วก็หัวเราะออกมา จนคนขับหันมาบอกว่า น้องให้เขายกขาพาดเบาะข้างๆ ก็ได้ครับ ดีนะวันนี้คนไม่เต็มรถ มีที่พอสำหรับวางขา ^^" (แหม พี่รถตู้ก็มีปล่อยมุก)

นั่งรถมาเรื่อยจนถึงสังขละก็พาเขาเข้าที่พักติดริมน้ำ สั่งข้าวให้เขาทาน พานั่งชมวิวแม่น้ำ ชมสะพานมอญ วัดหลวงพ่ออุตตะมะ ลมพัดเย็นๆ เขาเอาหนังสือออกมาอ่าน อ่านไปก็ชมวิวไป ส่วนเราก็นั่งมองเขาไป (คอยดูแลลูกค้าจร้าาา) ตอนกลางคืนก็พาเขาออกมาชมแสงไฟสองฝั่งน้ำ พอดึกหน่อยก็มานั่งดูดาว...ฟินเนอะ

ตอนเช้าเราตื่นมาชมวิว ดื่มกาแฟโอวัลติน รับประทานอาหารเช้า เขาก็เอาหนังสือมาอ่าน นั่งชมวิวไป ส่วนเราก็นั่งมองเขาไปเรื่อยๆ เหยยย ไม่ใช่ดิ เราน่ะไปติดต่อเคาน์เตอร์ที่พักเพื่อซื้อทริปไปเที่ยวช่วงบ่าย จัดการทริปให้ดีๆ ให้เขาประทับใจจ้า

เรือแบบนี้ค่ะที่จะพาเราเที่ยว

จบจากชมโบสถ์จมน้ำ ก็นั่งเรือต่ออีกประมาณ 1 ชม. ลงที่ท่าเรือแล้วขึ้นรถกะบะโฟร์วิวพาเราไปส่งยังหมู่บ้านช้าง กว่าจะถึงหัวก็เต็มไปด้วยฝุ่นแดงๆ

ที่นี่มีนกเยอะมาก หลายตัวที่มีสีแปลกตาที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน อากาศดี ผีเสื้อบินว่อน แต่ไม่มีรูปมาให้ดู แฮ่ๆๆ ถ่ายไม่ทันอ่ะ เพราะต้องคอยพูดคุยกับลูกค้าไปตลอดทาง ไม่สนใจก็ไม่ได้ ถ้าเราเงียบไปจะต้องเอามือมาสะกิดขาตลอดๆ ต้องสนใจๆ ลูกค้าเนอะ แต่ประเด็นที่สำคัญกว่านั้นคือ กิ่งไม้ ใบไม้ พงหญ้าข้างทาง ช้างนี่ก็เหมือนเด็กๆ เนาะ ขี้เล่นเหมือนจะแกล้งกัน เดินมุด เดินแถ เดินเข้าป่าข้างทาง เอาเข้าไป นั่งหลบซ้ายหลบขวากันไป

น้องช้างพี่ช้างพาเรามาส่งยังจุดล่องแพไม้ไผ่ บนแพจะโดยสารได้ทั้งหมด 3 คน คือ พี่คนคัดท้ายเรือที่เป็นชาวบ้านที่นี่ อีกคนนึงจะยืนหน้าแพไม้ไผ่ อีกคนนั่งเฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร

เราแค่มองตากันก็เข้าใจค่ะว่าใครจะทำหน้าที่อะไร ฮ่าาา เขาสิคะเขายืนพาย ส่วนเรามีหน้าที่นั่งสวยๆ ชมวิว 55555 ดูแลลูกค้าดีมาก ....ไม่ใช่ๆ คือ จริงๆ แล้วเขาอยากพาย อยากแอดเว็นเจอร์ เขาบอกให้เรานั่งชมวิวไปเถอะงี้ เราก็เลยตามใจเขาจ้า มามาชมบรรยากาศระหว่างล่องแพกันค่ะ

เขาถ่อแพมาได้นานพอสมควร ก็หันมาถามเราว่า อยากลองมัั้ย ลองป่ะๆ แต่ยากนะไม่เหมือนคายัค มันอาจจะหนักหน่อยเพราะมีผู้ชาย 2 คนบนแพ แต่ผมว่าคุณก็น่าจะลองดูนะ แล้วก็ยื่นไม้ไผ่มาให้เรา เราก็ลุกขึ้นลองถ่อแพดู ส่วนเขาก็เดินไปกลางลำเรือนั่งชมวิว แพก็ลอยไปได้ด้วยดี จนมาถึงทางโค้งที่น้ำเชี่ยวแรง แขนเราก็พายๆ ดันๆ หลบๆ แต่แล้วก็หลบไม่ทัน...แพไปชนกับโขดทรายตรงทางโค้ง เราตกน้ำไปทั้งคนทั้งกล้อง ก้นถึงพื้นตัวนี่จมไปถึงคอ ทั้งที่น้ำก็ไม่ได้ลึกเท่าไรแต่เราลงท่าพิเศษยังไงก็ไม่รู้เหมือนจะนอนลงไปเลย ตอนนั้นก็มัวแต่กังวลกลัวกล้องเปียกน้ำเลยไม่ได้คิดทำท่าสวยๆ ตอนตกน้ำ แต่ก็สำเร็จนะเพราะเรายกมือยกแขนโด่เด่ เป็นส่วนเดียวของตัวที่ไม่เปียกน้ำ ถือเป็นภาระกิจพิชิตกล้องที่ลุล่วงไปด้วยดี

พี่คนคัดท้ายแพรีบประคองแพ ส่วนคนสูงโปร่งของเราก็โดดลงแพมาพยุงเรา แล้วก็หัวเราะ 555555+++ จนตัวงอ จนคนที่อยู่แพอื่นหันมามองกันเป็นแถว แล้วคุณตาน้ำข้าวก็ยังหัวเราะต่อ.....ดู ดูเขาทำ เรางี้อยากจะมองเคืองใส่เพราะเริ่มหมั่นไส้แล้วนะคะคุณลูกค้า คิดในใจ...นี่มันสะใจใช่มั้ย แต่ก็ตอบไปสวยๆ ว่า ขอบคุณนะคะที่มาช่วยพยุงพร้อมกับยิ้มเบาๆ

หลังจากนั้นเขาก็มาปฎิบัติหน้าที่ต่อ ให้เราทำหน้าที่นั่งไปเฉยๆ ตามเดิม จนมาถึงจุดหมายปลายทาง แล้วก็มีรถกะบะมารับกลับที่พัก

ถ้าสนใจกิจกรรมนี้ สามารถสอบถามซื้อได้จากที่พักในสังขละบุรี เพราะเขาจะจัดเป็นจอยทัวร์ จะมีเรือไปรับจากท่าเรือของโรงแรมที่พักต่างๆ ในสังขละ ใช้เวลาทำกิจกรรมครึ่งวัน คือหลังรับประทานอาหารเที่ยง ก็ให้ไปรอเรือมารับที่ท่าน้ำได้เลย 

หลังจากที่เราอยู่สังขละสองวันก็เดินทางต่อไปยังน้ำตกเอราวัณโดยการโบกรถ และที่เอราวัณนี้เองเราได้รู้อะไรบางอย่างที่เซอร์ไพรซ์ เดี๋ยวจะมารีวิวให้อ่านชมนะคะ

กดไลค์ให้กำลังใจกัน กดติดตามกันใน Trippacker ได้นะคะ

และถ้าอยากติดตามการเดินทางของเรา ดูรูปที่เราถ่ายมาเพื่อแบ่งปันเพื่อนๆ สามารถกดติดตามและกด Subscribe กันได้ทีเฟสบุ๊ค https://www.facebook.com/TrekThai/