ภีม “ก๋วยเตี๋ยวลงเรือ” 30 ปี การันตีความหร๊อย...
ขณะขับรถเข้าเมืองเก่าตะกั่วป่า อยู่ๆ ชื่อ “ก๋วยเตี๋ยวลงเรือ” ที่เคยผ่านตาจากนิตยสารท่องเที่ยวหัวนอกฉบับหนึ่งก็แว๊บเข้ามาในหัว ถึงแม้จะเป็นข้อความสั้นๆ เพียงไม่กี่ประโยค แต่เรากลับจำได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่ว่าร้านชื่ออะไรและพิกัดร้านอยู่ตำแหน่งไหนนี่สิที่เป็นปัญหา ก็เล่นจำได้แต่ชื่อเมนูอาหาร แถมยังจำได้แค่ลางเลือนว่าอยู่ใกล้โรงพยาบาลอะไรซักอย่างนี่แหละ แต่โชคดีที่เรายังมีเทคโนโลยีจาก smart phone ให้พอพึ่งพาได้บ้าง แต่ก็ใช่ว่าจะหาชื่อร้านเจอซะเมื่อไหร่ อย่างดีที่สุดก็หาได้แค่พิกัดของ “โรงพยาบาลบางไทรตะกั่วป่า” มาช่วยให้เราเข้าใกล้เป้าหมายมากขึ้น หลังจากขับรถวนไปมาซัก 2-3 รอบเห็นจะได้ สายตาจึงไปสะดุดเข้ากับตัวหนังสือบนป้ายที่แอบอยู่หลังต้นไม้ซะเกือบครึ่งป้าย พอเหยียบเบรกจนตัวโก่งแล้ว ก็เป็นอันว่าเราคงได้ลิ้มรสชาติของ “ก๋วยเตี๋ยวลงเรือ” กันซะที
เรากลายเป็นคนแปลกหน้าไปในทันที เมื่อก้าวเท้าเข้ามาในร้านอาหารตามสั่งเล็กๆ หลังต้นไม้ใหญ่ ซึ่งมีแต่คนในพื้นที่นั่งกินมื้อกลางวันกันอยู่ แล้วบรรยากาศก็ผ่อนคลายลงเมื่อป้าแอ๋วเจ้าของร้านเข้ามาทักทายและชวนคุยอย่างเป็นกันเอง พร้อมๆ กับที่เราพลิกหน้าเมนูเล่มหนาจนไม่น่าเชื่อว่าร้านอาหารขนาด 10-15 โต๊ะจะมีเมนูให้เลือกได้เยอะขนาดนี้ นอกจากเมนูในความตั้งใจอย่างก๋วยเตี๋ยวลงเรือแล้ว ป้าแอ๋วก็ยังแนะนำอาหารจานเด็ดให้อีกหลายจาน ซึ่งเป็นอาหารจานเดียวเสียเป็นส่วนใหญ่ ระหว่างรอก็ดื่ม “ชาดำเย็น” ไปพลางๆ ชาดำเย็นของร้านภีมนั้นหอมอร่อยไม่เหมือนใครชนิดที่ไม่สามารถหยุดอยู่ที่แก้วเดียว แต่ต้องเบรกความหวานเย็นของชาเอาไว้ก่อน เพราะจานเด็ดประจำร้านมาเสิร์ฟแล้ว
