สวัสดีตอนบ่ายๆที่ ภูลมโล
เมื่อเทศกาลท่องเที่ยวเข้ามาเยือน...หกเดือนเต็มๆ กับเส้นทางเกือบ 20,000 กิโลเมตร นายสีนิลมองตาเจ้านายก็เข้าไปถึงปลายหัวใจ เดาออกทันทีว่าต้องเดินทางไกลอีกแล้วซินะ
เจ้านายกับนายสีนิลลงความเห็นว่าทริปนี้ขอจัดหนักหน่อย เพราะอยากออกไปตามล่านางพญาเสือโคร่ง และคงไม่ใช่ถ้าจะไปแค่ที่เดียว พญาเสือฟังชื่อดูยิ่งใหญ่และน่ากลัว แต่จริงๆ เธอคือดอกไม้ดอกเล็กบอบบาง สีสันสดใส เห็นแล้วก็ทำให้คิดถึงซากุระของญี่ปุ่น คล้ายๆกันแต่ไม่เหมือนกัน ก็นามสกุลเดียวกันนี่น่าจะคล้ายกันก็ไม่เห็นเป็นอะไร..
บ่ายแก่ๆ ของวันที่ 11 เดือนแรกของปี 59 การเดินทางจากเมืองนนท์มุ่งสู่หมู่บ้านร่องกล้า อ.นครไทย จ.เพชรบูรณ์ นายสีนิลเลือกวิ่งเส้นสระบุรี ออกชัยภูมิ ผ่านอ.ชุมแพ(ขอนแก่น) ตัดเข้าอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว ขอบอกว่านายสินิลมาถึงตรงนี้ก็มืดพอดี มันมืดมากจริงๆ ระยะทางตรงจุดนี้น่าจะสัก 60 กม. จะทั้งมืดทั้งเปลี่ยว ในยามค่ำคืนแบบนี้ไม่แนะนำให้มา ขับไปเสี่ยวสันหลัง มีป้ายระวังช้างข้ามถนน นึกในใจอยากให้มีช้างข้ามมาสักตัว คือว่าอยากมีเพื่อนอ่ะนะ...แอบกลัวผีอยู่ลึกๆ..อิอิ คืนนี้ขอนอนหล่มสักก็แล้วกันพรุ่งนี้เช้าค่อยว่ากันต่อ พอถึงโรงแรมก็ 3 ทุ่มกว่าโชคดีของเจ้าสีนิลไฟหน้าขาดพอดี..เอาๆ ถือว่ายังมีบุญอยู่บ้างที่ไม่ขาดกลางทางอ่ะนะ
อรุณเบิกฟ้า ณ วัดผาซ่อนแก้ว เขาค้อ
ความศรัทธามาพร้อมกับความสวยงาม
ดื่มด่ำกับบรรยากาศ และรสชาติกลมกล่อมของกาแฟ "Pino Latte" ร้านกาแฟที่มีวิวสวยๆระดับ5ดาวได้ล่ะมั้ง
ราคากาแฟกับเค้กก็ระดับ 5 ดาวเหมือนกัน แต่ก็คุ้มนะถ้านั่งชิวๆ มองวิวสวยๆและจิบกาแฟไปเรื่อยๆ สบายอารมณ์ใช้ได้เลยทีเดียว
ออกเดินทางต่อมุ่งตรงสู่ภูลมโล การเดินทางไปภูลมโลเลือกได้ 2 ทางคือ ไปทางบ้านกกสะทอน อ.ด่านซ้าย จ.เลย ระยะทางเข้าไปประมาณ 20 กม. ค่าเหมารถประมาณ 1,500-2,000 บาท ส่วนเราเลือกทางที่สองและนายสีนิลไปด้วยไม่ได้เพราะมันอันตรายเกินกว่าที่จะเสี่ยง คือขึ้นทางบ้านร่องกล้า(ภูหินร่องกล้า อ.นครไทย)จ.เพชรบูรณ์ ระยะทางขึ้นประมาณ 7 กม. ค่าเหมารถ 800 บาท
"อะไรที่ได้มายากๆ มันทำให้เรารู้สึกว่ามีค่ามากเสมอ"
ขอแนะนำนิดนึงนะว่า ก่อนเหมารถให้ตกลงกับคนขับว่าจะอยู่ข้างบนได้กี่ชั่วโมง ไม่งั้นเขาจะเร่งให้เราลงเพราะเขาอยากทำรอบ มันจะทำให้เราเสียอารมณ์ป่าวๆ
อัยยะ...มันเยอะขนาดนี้เลยนะ ทั้งแม่เสือ ลูกเสือ แข่งกันบานสะพรั่ง เห็นแล้วน้ำตาจิไหล งดงามจริงๆ หนาแน่นเกินคำบรรยาย
ทำไมเรียกว่า "นางพญาเสือโคร่ง" อันนี้จริงเท็จไม่รู้ แต่เคยได้รับคำบอกเล่าจากเด็กนักเรียนบนดอยตอนเป็นครูบนดอยว่า เพราะลำต้นของเธอมีลายเหมือนเสือ อืมดูๆแล้วก็ใกล้เคียงอยู่นะ
น่าอิจฉาจุงเบย...คราวหน้าพามาบ้างดีก่า
เส้นทางสายชมพูภูพิงค์ น่าจะดีเนอะ
^..^มองภาพตรงหน้า ชวนให้นึกสงสัยว่า จิตรกรท่านใดนะ ได้เติมแต้มชมพูให้แซมเขียว^..^
ขอบคุณสองหนุ่มสาวเพื่อนร่วมแชร์ค่ารถ...กลับได้แล้ว คนขับรถชวนแล้วชวนอีก โธ่เอ๊ยได้แค่ครึ่งชั่วโมงเอง..เซ็ง!!!
ก่อนออกเดินทางจากบ้านร่องกล้า มุ่งสู่...ขุนสถาน จ.น่าน..ไง
ขนาดต้นไม้ยังมีคู่..คราวหน้าหาคู่ให้นายสินิลมั้งนะครับเจ้านาย