พิพิธภัณร่างกายมนุษย์...รู้จักตนเองให้มากกว่าเดิม
ช่วงหนึ่งของชีวิต คงมีเด็กมัธยมปลายจำนวนไม่น้อยที่เคยเข้าคิวต่อแถวยาวเหยียดเพื่อรอพบอาจารย์ใหญ่จากคณะแพทยศาสตร์ ยามที่คณะแพทยศาสตร์จากมหาวิทยาลัยต่างๆ เปิดโอกาสให้นักเรียนได้เข้าชมอย่างใกล้ชิด ซึ่งจะว่าไปแล้วยังมีคนอีกจำนวนไม่น้อยที่ไม่มีโอกาสได้เข้าชม เพราะใช่ว่าร่างอาจารย์ใหญ่จะเปิดให้เข้าชมกันได้ง่ายๆ นอกจากนี้เด็กนักเรียนที่มีโอกาสได้เข้าชมแล้ว บางคนถึงกับล้มเลิกความตั้งใจจะเป็นแพทย์ ด้วยเหตุผลอันดับหนึ่ง คือ “ความกลัว” หากวันนี้ คณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬาฯ ได้เปิด “พิพิธภัณฑ์ร่างกายมนุษย์” ที่ซึ่งจะทำให้คุณสะกดคำว่า ‘กลัว’ ไม่เป็นอีกต่อไป
เมื่อเราก้าวมาอยู่บริเวณหน้าห้อง 909-910 ณ อาคารทันตแพทยศาสตร์เฉลิมนวมราช 80 คณะทันตแพทยศาสตร์ จุฬาฯ ซึ่งเป็นสถานที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์ร่างกายมนุษย์ เราถึงกับต้องหยุดยืนสูดหายใจลึกๆ อยู่หน้าทางเข้า ด้วยเหตุผลหลักคือ ความกลัว ที่ฝังใจคราวไปยืนต่อคิวเข้าพบอาจารย์ใหญ่ ครั้งที่คณะแพทยศาสตร์แห่งหนึ่งเปิดโอกาสให้เราได้เข้าชม ภาพจำของนักเรียนมัธยมอย่างเราในขณะนั้นก็คือ ร่างอาจารย์ใหญ่ที่มีผิวสีน้ำตาล เนื้อแนบไปกับกระดูก และกลิ่นอับของน้ำยาดองศพ แต่ทันทีที่เราก้าวเท้าเข้าประตูพิพิธภัณฑ์ร่างกายมนุษย์ไปนั้น เราก็พบว่าร่างของอาจารย์ใหญ่ไม่เหมือนอย่างที่เคยฝังใจ หากแต่ร่างทุกร่างกลับยืนตระหง่านด้วยกิริยาท่าทางราวกับยังมีชีวิต!!
