ทุกการเดินทางมีความทรงจำ ทุกความทรงจำมีเรื่องราว
" พี่ไม่แปลกใจเลย ทำไมเราถึงเลือกที่จะเดินจากไป
ที่พี่เฉยชากับเรามาก ก็เพราะเราเป็นแบบนี้ พี่รู้สึกไม่ประทับใจเลยว่ะ
พี่ขอไม่ไปส่งเราในสนามบินนะ พี่จะกลับเลย "
ก่อนมุ่งหน้าสู่จังหวัดกาญจนบุรี
หลังจากปิดประตูดัง ปั๊ง!! รถก็มุ่งหน้าออกไปอย่างรวดเร็ว
ปล่อยให้เรายืนน้ำตานองหน้า .. หน้าสนามบิน
จุดประสงค์หลักของการเดินทางในครั้งนี้
" เพียงเพราะต้องการทบทวนชีวิต พักผ่อน พักสมองของเราเท่านั้น "
แต่การทบทวนเพียงอย่างเดียวคงไม่พอ การท่องเที่ยวต้องควบคู่กับ
ความท้าทาย สนุกสนาน และ หน้าด้าน สุดๆ
_________________________________________________________________________________
จุดแรกเลยของจังหวัดกาญจนบุรี หากไม่มาคงต้องเรียกได้ว่ามาไม่ถึง " สะพานข้ามแม่น้ำแคว "
" หนูยิ้มสวยจังเลยลูก ช่วยยายซื้อหอยไปปล่อยในน้ำหน่อยสิลูก ยายยืนตากแดดมาทั้งวันแล้ว
ลูกชายมีคนเดียว ตั้งแต่แต่งงานไปก็ไม่ส่งเงินมาให้ใช้ ยายต้องคอยงมหอยแถวนี้ขาย หนูหน้าตาเหมือนญาติยายเลยนะลูก ยายเห็นหนูยิ้ม ยายนึกว่าเป็นลูกหลานของยายมาหาสะอีก ยายก็แอบดีใจ "
คุณยายพูดพลางหัวเราะ
ด้วยความที่เป็นคนไม่คิดอะไรมาก แถมยังเป็นคนขี้สงสารคนแก่ จึงได้ช่วยอุดหนุนคุณยาย 1 ถุง ในราคา 80 บาท แต่เราให้ 100 บาท เป็นค่าชมเชย
ทั้งนี้ ได้ขอให้นักท่องเที่ยวที่เดินผ่านไป-มา ช่วยถ่ายภาพเก็บความทรงจำไว้ให้ด้วย กล้ามาก !! หุ หุ หุ ด้านได้ อายอดนะจร๊ะ
ต้องขอขอบคุณคนไทยที่มีน้ำใจช่วยเหลือเมตตาผู้หญิงตัวเล็กๆ บางๆ คนนี้ อุตส่าห์สละเวลาความสุขของท่านมากดชัตเตอร์ให้ ขอบคุณค่ะ
วันแรกของการเดินทางมา จังหวัดกาญจนบุรี สิ้นสุดลงเพียง " สะพานข้ามแม่น้ำแคว "
เนื่องจากยังหาที่พักไม่ได้ เลยต้องขับรถตะเวนหาที่พักก่อนจะมืด แต่ดันเป็นคืนวันเสาร์ รีสอร์ตเกือบทุกรีสอร์ต
" เต็ม "
สุดท้ายได้เข้าพักที่ " เดือนฉายรีสอร์ต " ห้องพักแบบบังกะโล ห้องเล็กๆ เพราะห้องแบบอื่นเต็มหมด T.T
ความเหนื่อยล้า บวกกับความขี้เกียจ เลยตัดสินใจเข้าพักที่นี่ก็ได้ . .
ติดโลกโซเซียลอีกตามเคย ขาดไม่ได้เลยทีเดียวปัจจัยที่ 5 ของชีวิต
. . แอบกลัวความเหงา หย่างกลายเข้าหา พักตัวลงบนพื้นหญ้า ก่อนมุ่งหน้าอาบน้ำนอน . .
เช้าวันต่อมา อาทิตย์ที่ 27 กันยายน ตั้งใจไว้ว่าจะตื่นเช้า ๆ มารับอรุณที่สดใส และเที่ยวล่องไปยัง
น้ำตกไทรโยค มองดูนาฬิกา นี่มัน 11 โมงเช้าแล้วหรอเนี๊ยะ บร๊ะเจ้า!! เค้าจะไล่ออกจากห้องไหมหล่ะ
Check out ก่อนเที่ยงสะด้วย อาหารเช้ายังไม่ตกถึงลำไส้ใหญ่เลย ไม่เป็นไรน๊า ลุกอาบน้ำ แล้วเดินทางต่อ . .
สถานนีต่อไป " วังนกแก้ว พาร์ค วิว "
สารภาพ ณ บัดดล --->> หิวจัด!!
มาถึงจนได้นะ " วังนกแก้ว พาร์ค วิว "
แพริมน้ำ ที่เหมาะแก่การพักกาย พักใจ ปลดปล่อยความทุกข์ ความโศกเศร้า เหงาหงอย
ให้ลอยไปกับแม่น้ำแควน้อย สีเขียวมรกรต แถมยังเย็นชุ่มช่ำไปถึงทรวงใน
หลังจาก Check In ที่พักเสร็จเรียบร้อย เวลาก็ล่วงเลยมาถึงบ่าย 2 กว่าๆ
พนักงานต้อนรับช่วยถือกระเป๋าเสื้อผ้า มาถึงหน้าห้อง พร้อมกับไขกุญแจเปิดประตูสู่ห้อง 606
เรามองเข้าไปภายในห้อง เรียกได้ว่า " ถึงกับต้องมนต์สะกด " เบื้องหลังกระจกใส ๆ ภายในห้องพัก
มีสายน้ำมรกตสีเขียวอมฟ้าไหลผ่านตลอดเวลา มีท้องฟ้าที่สดใส มีป่าเขาลำเนาไพร
นี่เรากำลังอยู่ใน . . ความฝัน . . หรือ มันคือ . . เรื่องจริง . .
บรรยากาศภายในห้องพัก และบริเวณรอบ ๆ
ถึงตอนนี้เริ่มคิดแล้วว่า " หากมีใครบางคน " มาด้วย ก็คงจะดี
ช่วงเวลาที่ดีสำหรับเรา อาจไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีสำหรับใครบางคนก็ได้
ลองคิดทบทวนตัวเองดูอีกที อะไรที่พลาดไปแล้ว ตรึกตรองให้มาก
มันเกิดจาก " ใครบางคน " หรือเกิดจากการกระทำของ " ตัวเราเอง "
4 โมงเย็น เสียงประกาศจากโทรโข่ง
" ทางรีสอร์ตวังนกแก้ว พาร์ค วิว มีบริการล่องแพ เล่นน้ำตกไทรโยคใหญ่
พายเรือคายัค ไป-กลับ ใช้เวลาร่วม 3 ชั่วโมง "
คิดในใจ " ฉันจะไปทำไมหล่ะ มาเอาบรรยากาศหน้าห้องพัก ก็ฟินจะแย่อยู่แล้ว "
เสียงโฆษกประกาศต่อ " บริการ..ฟรี.. สำหรับลูกค้าที่มาพักกับวังนกแก้ว พาร์ค วิว " นะครับ
// ฮึ ฮึ ฮึ จะรออะไรหล่ะค่ะ . . ฟรี . . ไปกันเลยสิ
ก็อยากมาคนเดียวหนิ นั่งดูเพื่อนๆ เค้าเล่นกันก็ได้ ไม่เห็นแปลกเลย ชิร์!!! ไม่ได้อิจฉาาา แค่นอยส์เบาๆ
เรื่องแค่นี้ . . มีวิธีขจัดมันออกไปง่าย ๆ ก็เริ่มคุยกับคนแปลกหน้าไง มันไม่ยากนะ
เข้าไปคุยกะคนแปลกหน้า มันยากตรงที่เค้าจะคุยกะเรามั๊ยยย !!!
ตัดออกหล่ะกันซอยส์นี้ ชิลๆ หาอะไรมองไปรอบ ๆ เสพบรรยากาศ ถ่ายภาพเล่น เชลล์ฟี่พอเป็นพิธี
แล้ว . . แอบเนียน . . ให้ลูกเรือถ่ายรูปให้ 5 5 5 5
ผ่านไปสักระยะ . . อะไรนะ ?? โฆษกประกาศ
" ใครอยากเล่นน้ำเชิญลงไปตรงนี้ได้เลยนะครับ แพจะไปรอคุณที่น้ำตกไทรโยค
คุณก็ลอยคอมาเจอกันที่แพนะครับ "
สิ้นเสียงโฆษกประกาศ นักท่องเที่ยวคนอื่น ๆ เค้าจะรออะไรกันหล่ะครับ โดดสิ ตู๊ม ตู๊ม ตู๊ม ๆ ๆ
เหลือหมาหง่อยตัวคนเดียว ถูกทิ้งไว้กลางแพ
นั่งแพไปเรื่อย ๆ ลมพัดผ่านเย็นสบาย ทั้งที่มีแดดอ่อน ๆ ส่องเข้ามา แต่ก็ไม่ร้อนอย่างที่คิด
โอียยย ~~ ฟินนนนเวอร์ ~ ~
ถึงแล้ว . . น้ำตกไทรโยคใหญ่
ไม่เอ๊าาา!!!! บอกว่าไม่เล่นงั๊ย มาคนเดียวไม่รู้รึไง ให้ไปเล่นกะใครล่ะ ขอถ่ายรูปเฉยๆ นะ พึ่งลูกเรืออีกตามเคย
แต่น้ำมันเย็นจริง ๆ นะ สดชื่นอ่าาาาาา เอ๊ะ!!! มาอยู่จุดนี้ได้ยังไง #แปลกใจตัวเองแปลบ
เล่นน้ำจนจุใจพอสมควรแก่การขึ้นฝั่ง ไม่อยากขึ้นเลยง่า น้ำเย๊นน เย็น สดชื่น ๆ
นางอารมณ์ดีพอสมควร พล่ามบทเพลงในลำคอเพียงลำพัง
" อยู่ต่อเลยได้ไหม อย่าปล่อยให้ตัวฉันไป
เธอก็รู้ทั้งหัวใจ ฉันอยู่ที่เธอหมดแล้วตอนนี้
อยากได้ยินคำว่ารัก แทนคำบอกลาเมฆฝนบนฟ้าคงรู้ดี
คืนนี้ให้ฉันได้อยู่ใกล้ ๆ เธอ "
ขากลับฟ้าเริ่มมืดแล้ว ~ ~ โอ้วว!! พระจันทร์แสนงาม ฟ้าสีคราวสดใส มองเห็นเรือใบ แล่นอยู่ในน้ำแคว ~ ~
อยากตะโกนไปดัง ๆ " มีความสุขจริง ๆ เลยโว้ยยยยย "
กลับมาถึงที่พัก อาบน้ำ สระผม..ไม่มีหวี.. สภาพเลยออกมาเป็นเช่นนี้ ถามว่าแคร์ไหม
ตอบเลยว่า " ไม่ " เดินไปกินอาหารบุฟเฟ่บนรีสอร์ตต่อ
ทางลงสุดสะพานข้ามแม่น้ำแคว สถานที่นำหอยที่ซื้อมาจากคุณยายมาปล่อย มีโคกำลังเล็มหญ้าอย่างน่าเอร็ดอร่อย ดูฟินฟุดฟุด
หลังจากตื่นสายมาก ๆ แล้ว สถานที่ต่อไปมุ่งหน้าเดินทางต่อประมาณ 95 กิโล ใช้เวลาเกือบ 3 ชั่วโมง 
