"เที่ยวเมืองไทยไม่ไปจะรู้เหร๊อ" คำพูดคุ้นหูของเจ้านายนายสีนิล และทริปสั้นๆแต่อยู่ในฝันของใครหลายๆคนก็เริ่มต้นขึ้น จังหวัดตาก อ.อุ้มผาง น้ำตกทีลอซู

ก่อนออกเดินทางนายสีนิลถูกส่งไปเช็คความพร้อม กะจะพาเข้าโรงหมอที่กรุงเทพฯ แต่ไม่มีที่ไหนรับ ต้องหอบสังขารมาเข้าที่"โรงหมอภัทรลพบุรีธุรกิจ" ขอบคุณด้วยใจจริงๆขอรับ กว่านายสีนิลจะตรวจร่างกายเสร็จก็ปาเข้าไปเกือบสี่โมงเย็น ทริปนี้ตั้งใจให้ปลายทางคือจังหวัดตากที่เดียวเท่านั้น ก่อนออกเดินทางก็ต้องดูเส้นทางก่อน จะได้ไปกันแบบยาวๆ

เริ่มออกจากลพบุรีเวลาประมาณ 4 โมงเย็น วิ่งถนนหมายเลข205  ตรงไปจนชนเขตเข้าสิงห์บุรี(ประมาณ 17-18 กม.) เลี้ยวขวาเขาถนนหมายเลข3196 วิ่งตรงๆประมาณ 43 กม.เลี้ยวซ้ายเข้าถนนหมายเลข1 ช่วงนี้เป็นจ..ชัยนาทเมืองคนซื่อ ไม่แวะแต่ต้องผ่าน(เหมือนโดนบังคับ55) ตรงไปประมาณ 7 กม.ให้ออกไปตามถนนหมายเลข32 ขับไปเรื่อยๆประมาณ 20 กม.มั้ง ช่วงนี้จะผ่านทางเลี้ยวเข้าจ.อุทัยธานี แล้วก็จะกลับเข้าสู่ถนนหมายเลข1 อีกครั้ง ใช้ทางลาดไป1.5 กม.เพื่อเข้าทางหลวงสายเอเซียหมายเลข1 วิ่งยาวๆผ่านเมืองปากน้ำโพธิ์(นครสวรรค์) ไปจ.กำแพงเพชร ถนนเส้นนี้จริงๆจะคู่ขนานไปกับแม่น้ำปิง แต่มองไม่เห็นแม่น้ำ วิ่งไปจนเข้าถนนหมายเลข12 วิ่ง3.5 กม. เลี้ยวซ้ายเข้าถนนหมายเลข1107 จ.ตาก ระยะทางจากลพบุรีถึงจ.ตากก็ประมาณ385 กม.

คืนแรกนายสีนิลขอพักเอาแรงที่ตัวเมืองตาก

เช้าวันที่ 4 ธันวาคม 2558 เวลา 07.00 น. ออกเดินทางกันเถอะ ปลายทางของเราคือน้ำตกดำในภาษากะเหรี่ยง หรือทีลอซูน้ำตกที่ใครๆก็บอกว่างามล้ำงามเหลือ

วิ่งถนนหมายเลข1090 ไปไม่ใช่ตรงๆนะ พอเลยอ.พบพระ คุณจะได้พบกับพระเจ้าจอร์จ โค้ง โค้ง โค้ง โค้ง โค้งๆๆๆๆๆ แม้คุณไม่อยากจะโค้ง แต่คุณก็ต้องโค้ง แม้คุณไม่ต้องการเป็นผู้พิชิต คุณก็จะได้เป็นผู้พิชิต1219 โค้ง (ในระยะทางเพียง100กว่ากิโลเมตรเท่านั้นเอง)

จะอ้วกหรือไม่อ้วก ก็เลือกกันตามสบาย ส่วนนายสีนิลเลือก....5555555...ถนนไม่ชัน ไม่ต้องไต่ ไม่ต้องใช้ความเร็ว เพราะมันใช้ไม่ได้ ไม่อย่างงั้น คุณจะแหกโค้ง!!

ทำไมถึงเป็นเนินพิศวง เพราะถ้าคุณไปจอดบนเนินแล้วปล่อยให้รถไหล รถคุณจะไหลขึ้นเนิน คุณเชื่อไหม ถ้าไม่เชื่อ ก็ไปลองซะนะ..แฮ่

มีช่วงทำถนนเพื่อให้ดีขึ้น แต่ตอนนี้มันยังไม่ดี มันเป็นอย่างที่เห็น สภาพมันจูงมือกันมา ทั้งเละ ทั้งลื่น ทั้งโค้ง ช่างน่าแวะไปพบพระเพื่อขอพรก่อนจุงเบย แต่ไม่ต้องกังวลสำหรับbikerนะ มีเพื่อนๆทั้งรถเล็กรถใหญ่ไปกันได้หมด แถมระหว่างทางก็มีวิวสวยๆให้ดูเป็นระยะๆ พอให้คลายความกังวล+เครียดจัด ลงได้บ้าง(ทริปนี้ไม่ได้ตั้งใจมาadventureเลยจริงๆ)

ป่าไม้มีไว้เป็นแหล่งต้นน้ำ มีไว้ฟอกปอด มีไว้ฯลฯ สุดท้ายมีไว้ให้ช่วยกันอนุรักษ์ ถ้าเราไม่ช่วยกัน แล้วใครจะช่วยเรา..เนอะ.. นายสีนิลวิ่งมาพักใหญ่ๆ ก็ต้องขอจอดพัก และไม่คาดคิดว่า เอ่อ..เธอยังวิ่งได้ บระเจ้า แต่ที่รู้ๆเรารักชาติเหมือนกัน เอาว่ะ..เธอยังไปไหว เป็นไงเป็นกัน ไปๆๆๆๆไปต่อ

ก่อนเข้าตัวเมืองอุ้มผาง ดูแล้วยังมีพอมีเวลา ขอเลยไปดอยหัวหมดชมทะเลหมอกตอนบ่ายแก่ๆ ซักหน่อย แต่ไปไม่ถึงหรอกคับ ไปได้ครึ่งทางเห็นฝนตั้งเค้ามาไม่ไกล นายสีนิลต้องรีบเลี้ยวกลับ แต่รู้ตัวอีกที..นอนเล่นอยู่กลางถนนซะงั้น ทั้งนายทั้งบ่าวล้มกลิ้งไม่เป็นท่า เอาไงล่ะหว่า สีนิลมันน้ำหนักเกิน ยกก็ไม่ไหว งั้นถ่ายรูปเป็นที่ระทึกสักภาพก็แล้วกัน ^แอ้งแม๋ง^ฮ่าาาา

 ถึงอุ้มผางก้อเกือบย่ำค่ำแล้วล่ะ ฝนตกอย่างหนัก จริงๆฝนตกมาตั้งแต่เข้าเขตอุ้มผาง หนีไม่ทันเพราะต้องรอคนใจดีมาช่วยยกนายสีนิล...หาที่พักคน พักรถ และนอนเอาแรงไว้พรุ่งนี้เข้าทีลอซู

08.00 น. เช้าวันที่ 5 ธันวาคม 2558 ก่อนเข้าทีลอซู เดินชมเมืองอุ้มผางยามเช้าสายๆ ใครจะเชื่อว่ายังมีกลิ่นไอของใบตองตึง แอบซ่อนอยู่ในตัวเมืองอุ้มผาง เสน่ห์ที่ต่างจากแสงสีของตึกปูนปั้น

การเดินทางเข้าทีลอซูฉบับเร่งด่วน...นายสีนิลเข้าไม่ได้ เราหาสมัครพรรคพวกที่เลือดสีเดียวกับเรา แล้วจ้างรถโฟร์วิวราคา 2,000 บาทขาดตัว(จริงๆขอแจมไปกับเขานั่นแหละ เพราะมาว่าข้ามาคนเดียว) ขอบคุณเพื่อนใหม่ที่ให้ร่วมทาง

น้ำตกทีลอซู ตั้งอยู่ในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าอุ้มผาง ห่างออกมาประมาณ 3 กม.(ช่วงหน้าฝน รถไม่ไปนะฮับ)

เอ่อ...จอดคร้าบบบบจอด ลูกพี่ผมปักไม้แล้วคร้าบ เสียงน้องเพื่อนใหม่ที่ร่วมรถมาด้วยตะโกนอยู่ข้างหู เจ้านายนายสีนิลคิดในใจ..ปักไม้คืออะไร.....................คือ..คือ...คือ..อ้วกซิครัช..อ้วกแบบหมดสภาพ จะให้ไม่อ้วกได้ยังไง๊ ก็เจ้านายเล่นไม่หลับไม่นอน48ชั่วโมงเต็มๆ ก่อนเดินทางมาอุ้มผางเนี่ย เพราะต้องทำภาระกิจพิเศษtakecareหัวใจซิคับ หัวใจเดินทางมาจากต่างแดน ต้องดูแลสุดตัวอยู่แล้ว เมื่อร่างกายไม่พร้อม การตอบสนองการกระแทกกระทั้นของรถ ก็ช่วยให้ทุกอย่างที่กินไปตอนเช้า เดินทางออกมาเป็นสาย..เกลี้ยงไส้เกลี้ยงพุง(เจ้านายสีนิลเป็นอยู่คนเดียวนะขอบอก คนอื่นเขาไม่เป็นกัน5555)...1219 โค้ง อุ้มผาง..ไม่อ้วก

แต่ทีลอซูไม่กี่โค้ง อ้วก!!ไม่เหลือ

สุดท้ายก็หอบสังขารมาจนถึงจุดกางเต้นท์ แล้วจะมีเส้นทางเดินไปยังน้ำตก ระยะทาง 1.5 กม. เป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติผ่านป่าไผ่และป่าเบญจพรรณ

จัดรูประหว่างทางเดินชมธรรมชาติดูไปด้วยกันเลยนะคร้าบ

@ถึงแล้วๆๆๆน้ำตกดำ ทีลอซู เสียงน้ำดังซู่ๆๆๆๆๆๆ

ได้ยินเสียงร้อง หว๊าาาาไม่เห็นสวยเหมือนในรูปถ่ายเลย อุตส่าห์มาตั้งไกล...อืม...อยากจะบอกว่า ความคาดหวังที่ตั้งใจมาก็เข้าใจนะ แต่คุณอย่ายึดติดได้ไหม ธรรมชาติสร้างความงามให้ตามกาลเวลา ถ้าอยากเห็นน้ำเยอะๆมาหน้าฝนเลยจ้ะ ถ้าอยากได้ลมเย็นๆ อากาศหนาวๆ ได้เห็นซอกหินลดหลั่น โชว์ขั้นความงามชัดเจน ไล่ล้อระดับกอรปกับสีขาวละอองฟู่ของน้ำที่ตกกระทบพื้นหินสีน้ำตาลกระเซ็นซ่านแตะสัมผัสเย็นฉ่ำหัวใจ แล้วไม่งดงามตรงไหนเหรอ..ถามจริ๊ง

อิ่มเอมกับความงาม ความอลังการของธรรมชาติ ทำให้ร่างกายและจิตใจสดชื่นขึ้นอย่างน่าประหลาด ธรรมชาติบำบัดซินะ ได้เวลากลับไปแล้วหล่ะ

เช้า07.00 น. วันที่ 6 ธันวาคม 2558 ขอไปซ่อมที่ดอยหัวหมด เพื่อชมทะเลหมอกยามเช๊าเช้า

ขึ้นยอดดอยหัวหมด มองไม่เห็นอะไรชัดนัก เพราะหมอกที่ลอยหนาเลยได้ภาพแบบนี้มา(จริงๆถ้าไม่มีหมอก ข้างล่างคือเมืองอุ้มผางทั้งเมือง)

คิดว่านี่คือคำตอบว่าทำไมถึงชื่อ ดอยหัวหมด

เมื่อมองไม่เห็นอะไรนอกจากหมอก นายสีนิลก็พากลับเข้าตัวเมืองอุ้มผางแวะไปเยี่ยมเยือนร้านกาแฟบ้านครูซันผู้เป็นตำนานสานสร้างส่งต่อความดีที่หาซื้อไม่ได้ ต้องทำกันเอาเอง(ครูซันตำนานของการเสียสละ เรายกย่องคุณครูแบบนั้นจริงๆ)

น้ำตกทีลอซู สวยอ๊วก 5555 หมดสภาพbiker...ออกจากอุ้มผางกันเถอะ

ระหว่างทางผ่านหมู่บ้านแม่กลองน้อย แหล่งต้นน้ำแม่กลอง ตาน้ำเล็กๆ สายธารลำน้อยๆ แต่หล่อเลี้ยงผู้คนมากมายหลายล้านคน ผู้เฒ่าเล่าว่า ทุกปีจะได้รับเกลือหลายสิบตันและจะได้ลงมากินปลาทูฟรีที่อ.แม่กลอง จ.สมุทรสงคราม ชาวแม่กลองทำเพื่อขอบคุณและตอบแทนคุณที่ช่วยรักษาป่ารักษาต้นน้ำ ฟังแล้วก็ซาบซึ้งใจไปด้วยจริงๆ

แวะพักดื่มกาแฟคั่วสดๆ และนอนพักสักแปป ร่างกายมันไปไม่ไหวจริงๆ ขากลับเหมือนโค้งมันจะเยอะกว่าขามา(คิดไปเอง) นอนฟังคุณลุงเล่าความหลังสมัยยังไม่มีถนน ต้องเดินเท้าไปจีบสาว 7 วัน 7 คืน โอ้โห...ของเราอยู่ห่างกันคนล่ะประเทศก็จริง แต่นั่งเครื่องแค่50นาทีก็ได้เห็นหน้าล่ะ เชื่อแล้วว่ารักแท้ไม่แพ้ระยะทางหร๊อก..สู้โว้ย!!!

.....อยากส่งดอกไม้ช่อนี้ไปให้เธอคนนั้น...

อุ้มผาง จ.ตาก ขึ้นชื่อเลื่องลือในการปลูกมันฝรั่งที่รสชาติดี ผลผลิตท่วมท้น เห็นแล้วอยากกินเลย์ไหม

เห็นแล้ว หลงรักกันเลยทีเดียว

หลังจากหลับสนิทกันไปยาวนาน..ต้องไปต่อแล้วล่ะ เดี๋ยวจะมืดระหว่างทาง ตั้งใจไปนอนที่แม่สอดซักคืน แม่สอดมีชายเขตติดต่อกับประเทศพม่า แม้ไม่ได้ไปเจอหน้ากัน ขอไปเห็นชายขอบก็ยังดี เหมือนคำที่กล่าวว่า ไม่ได้เห็นหน้าเห็นหลังคาบ้านก็ยังดี..อิอิ

ระหว่างทางขอแวะสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองกันหน่อย เดี๋ยวจะผิดconceptที่ว่า เรามันคนธรรมะธรรมโม มีธรรมจนเข้าเส้นเลือดใหญ่

เช้า09.00 น.วันที่ 7 ธันวาคม 2558 ออกเดินทางกลับบ้าน เจอกันที่ปากเกร็ด นนทบุรี มีโอกาสจะกลับมาเยือนเธออีกนะ ..ทีลอซู..

^ เป้าหมายคือความตั้งใจ จุดหมายคือความมุ่งมั่น^ ไปกันให้ถึงนะครับ แล้วเจอกันภาค 3..By นายสีนิล