มาแล้วววววววววววววววววคร้า....

เขาหงอนนาค... เป้าหมายของพวกเรา

ประมาณ 10 โมง ของวันที่ 4 พฤษภาคม ค่ะ

พวกเราเริ่มเดินเท้ากัน

เล่าด้วยภาพนะคะ ภาพเยอะมากค่ะ ^^

นี่ค่ะ... พวกเราเดาว่าเป็นยอดเขาหงอนนาค

ย้ำนะคะว่า... เดา อิอิ

“เขาหงอนนาค” ตั้งอยู่ หมู่ที่ 3 ต.หนองทะเล อ.เมือง บริเวณอุทยานแห่งชาติหาดนพรัตน์ธารา-หมู่เกาะพีพี 

โดยเส้นทางในการเดินนั้น เป็นเส้นทางเดินเท้าศึกษาธรรมชาติ

ทับแขก-เขาหางนาค

โดยมีระยะทางประมาณ 3.7 กิโลเมตร

ระหว่างทางจะมีป้ายให้ความรู้เกี่ยวกับธรรมชาติตลอดทางค่ะ

มาถึงทางเข้าแล้ว

อันดับแรก... ถ่ายรูปค่ะ อิอิ

อันนี้ป้ายแนะนำเส้นทางค่ะ

แค่นี้เอง... จิ๊บๆ หึหึ

นี่ค่ะ... ทางเข้า 

ก่อนหน้านี้มีการจัดแข่งขันเดินเท้าพิชิตยอดเขาด้วยค่ะ

พวกเราเลยคิดกันว่า...

เส้นทางน่าจะโอเค... เหรอ

พร้อมแล้ว..........ลุยยยยยยยยยย

เหนื่อยก็พักค่ะ อิอิ

เดินไม่ไหวก็หยุด

นี่ไงคะ... จิ๊บๆ ขึ้นไม่ได้ ก็เกาะๆ ดึงๆ ค่ะ

เด็กน้อยไม่ไหว ... ก็มีต้นไม้เป็นที่พักพิงค่ะ อิอิ

ก้อนหินก้อนนี้ ... อยู่ระหว่างทางค่ะ 

ใต้ก้อนหินมีตัวหนังสือเต็มเลย

ฝีมือมนุษย์นี่ล่ะค่ะ

คนที่เดินขึ้นไป ... ส่วนใหญ่เป็นคนไทยซะด้วยค่ะ

ไม่ดีเลยค่ะ... อย่าทำนะคะ --!

นี่ค่ะ.... ถึงแล้วววว (เหรออออออ)

วิวสวยนะคะ

วิวสวย... คนก็ ........ (แหวะ)

ป่าอุดมสมบูรณ์จริงๆ 

บังคับเด็กน้อยถ่ายรูป มาถึงแล้วไม่ถ่ายได้ไง ... โธ่

มีตากล้อง 1 คนบังคับอีก 1 ค่ะ อิอิ

ถ่ายเยอะๆ สวยๆ

อยากมีรูป แต่ก็กลัวค่ะ ... นั่งริมหินล่ะกัน อิอิ

ยังค่ะยัง... ยังไม่ถึงยอดเขาหงอนไก่

เอ้ย... เขาพญานาค

เอ้ย... เขาหงอนนาคค่ะ

(มุขคุณชาย เจ้าเก่าค่ะ อิอิ)

ภาพข้างบนนั้นเพิ่งผ่านครึ่งทางเองค่ะ

ไปค่ะ... ไปกันต่อ

ยัง... ยังไม่เดินมาอีก ไอคิงคอง

มัวแต่กระโดด... อยากตกลงไปรึไง หึ

เดินไปข้างหน้าได้ไม่กี่ก้าว... ก็หันกลับมาด้านหลัง

สวยยยยยยยยยยยยยมากกกกกกกกกกกกก

นี่ขนาดยังไม่ถึงยอดเขานะเนี่ย อิอิ 

ใจ... สู้รึเปล่า

ไหว.... มั๊ยตอบมา .... อิอิ

ไม่ไหวก็ลงไปรอข้างล่างคนเดียวสิ...ง่ายจะตาย แบร่ๆๆๆ

เดินไปอีกประมาณ 10 นาที ก็ถึงยอดเขาล่ะค่ะ

นี่ไงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

ทำไมต้องมีเชือก 

ทำไมต้องจับเชือก

งงค่ะงง

อันนี้อยากยืนที่ปลายแต่กลัว

และแล้วเราก็รู้แล้วค่ะ

ว่า.....

เชือกมีไว้ทำไม

คุณชายค่ะ

ดูใต้แหลมสิคะ

ลิงดอย

ดูใต้แหลมอีกที

คิงคอง

ดูอีกทีค่ะ....

นี่ล่ะค่ะ ... ไป 5 คน แต่มีรูปที่แหลมแค่ 3 คน 

ยากเกินกว่าจะทำใจจริงๆ

เห็นแหลมตรงนี้... ทำให้นึกถึง

ผาหำหด

อุทยานแห่งชาติไทรทอง อำเภอหนองบัวระเหว จังหวัดชัยภูมิ 

นี่ล่ะค่ะ... สาเหตุที่ต้องมีเชือก

สมควรมีจริงๆ ค่ะ

นี่ค่ะ เดินจากแหลมมาทางขวาสัก 10 เมตร 

จะเจอทางออกมาลานชมวิว

จุดนี้เอง... ที่เป็นจุดยืนถ่ายรูปแหลม

ยังไงแอมก็ยังกลัวอยู่ดี

ขึ้นมา มีแต่พวกเรา จะทำบ้าอะไรก็ได้ค่ะ ดังภาพนี้

เด็กน้อยยิ้มออกแล้ว ^^

เอาค่ะ... ตามสะดวก 

ไอลิงดอยคงอัดอั้น...

เลยยืนตะโกน

จับใจความได้ว่า

"กรูแฟร์... มาถึงแล้วโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

แล้วก็หันมาหัวเราะแบบนี้ค่ะ ... แหม่

วิวสวยนะคะ

ดูแต่ละท่า...

นั่งก็พอค่ะ ... ตกลงไป ไม่คุ้ม

อยากกระโดด ต้องกระโดดมาด้านในหน่อย

อย่าไปยืนริมหน้าผา

โดนคุณชายห้ามค่ะ

เลยยิ้มแบบแหยงๆ

นั่นไง ห้ามคนอื่น แต่ตัวเองจะทำเอง...

จบท่านี้ค่ะ ได้เรื่องอีก..

เมื่อคุณชายหันมาบอกพวกเราว่า...

"พรุ่งนี้ไปวัดถ้ำเสือกันนะ พี่ไม่เคยไป"

บ้าาาาาาาาาาาาา พูดมาได้

ถามชั้นยัง เดินนะเว้ยวัดถ้ำเสือ

ได้สิ ตัวเองเตะบอล เข้าฟิตเนส ปั่นจักรยาน

แต่คนอื่นแค่ปั่นนะเว้ย เฮ้ยยยยย

(คิดในใจค่ะ อิอิ)

จากนั้นแอมถามไปแบบน้องสาวคนดีว่า

"ถา