ส ว ร ร ค์ ที่ กั ง ส ด า ล (กังสดาล รีสอร์ท แอนด์ วอเตอร์ฟอลล์ อ. แม่ริม จ. เชียงใหม่ )
สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิพทุกท่านนะครับ กระทู้นี้ผมจะพาทุกท่าน ไปผ่อนคลายนอนสบาย สไตล์รีสอร์ท ท่ามกลางธรรมชาติ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณผู้สนับสนุน คุณจอย ที่ให้โอกาสผมได้มาพักที่รีสอร์ท ต้องบอกเลยว่าเป็นทริปสุดฟินกับประสบการณ์ครั้งแรกที่ไม่ธรรมดา อำเภอ แม่ริม จังหวัด เชียงใหม่ ด้วยความงดงามทางธรรมชาติที่ติดอันดับ ที่พักสวยของเมืองไทย กังสดาล รีสอร์ท ตั้งอยู่ อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ ซึ่งเป็นถนนสายธรรมชาติ นอกจากจะได้ความสงบ ของบรรยากาศที่มาพักผ่อนแล้ว ถ้าอยากออกไปทำกิจกรรมนอกสถานที่ก็มีสถานที่ท่องเที่ยวอีกมายมายให้เลือกสรร การเดินทางจากตัวเมืองเชียงใหม่ เริ่มต้นจาก สนามบินเชียงใหม่ ใช้เวลา ชั่วโมงนิด ๆ ก็ถึง รีสอร์ทแล้วครับ
ในส่วนของที่พักก็มีให้เลือกมากมาย มีทั้งแบบเป็นหลัง เพื่อรองรับสมาชิกทั้งครอบครัว และแบบส่วนตัวที่สวีทสุดๆ ตัวรีสอร์ทก็ออกแบบมาอย่างสวยงาม ดีไซด์เป็นแบบไม้ทั้งหลังมีความทันสมัยด้วยเฟอร์นิเจอร์บิ๊วอิน จัดวางได้อย่างลงตัว ตอนนี้ผมได้มาถึงห้องพักแล้ว จัดกระเป๋าวางของเป็นที่เรียบร้อย ความเหนื่อยล้าก็หายไป เพราะความนุ่มสบายของเตียง และไฟสีส้มอ่อนของห้องพัก ให้ความรู้สึกที่ละมุนทันที ผมกวาดสายตา ไปทั่วทุกมุมห้อง มีขนมหวานใส่จานพร้อมไม้จิ้ม จัดวางไว้บนโต๊ะ เพื่อต้อนรับแขกที่มาเข้าพัก เห็นแล้วผมอดยิ้มไม่ได้ มันมุ้งมิ้งมากเลยที่สำคัญอร่อยด้วย หลังจากสำรวจห้องพักไม่กี่นาที ผมก็นั่งพักลงบนเตียงนอน มีสิ่งหนึ่งที่สะดุดตาผม คือ หน้าต่าง ที่เป็นกระจกบานใสๆ แง้มเพียงเล็กน้อย เหมือนรอให้ผมได้เดินเข้าไปเลื่อนเปิด ความประทับใจก็เกิดขึ้นอีกครั้ง อย่างกับได้นอนข้างๆ น้ำตก เหมือนเอาเตียงไปอยู่กลางป่าก็ว่าได้ หลังจากสำรวจห้องพักเสร็จแล้ว ท้องก็เริ่มร้อง อีกไม่กี่นาที ก็จะมีรถกอล์ฟมารอรับเพื่อจะไปส่งที่ห้องอาหารของรีสอร์ท อ่อ ลืมบอกเลยครับ ทางเดินที่รีสอร์ทจะเป็นอารมณ์เราขับรถขึ้นภูเขา ทางจะขดเคี้ยว ไปมา ถ้าจะเดินด้วยเท้า ชมบรรยากาศก็ไม่ว่า แต่ถ้าต้องการชมวิว นั่งรถกอล์ฟสบายๆ ก็ติดต่อพนักงานได้เลยครับ จากห้องพักไปตรงจุดห้องอาหารก็ไม่ไกล เราสามารถมองเห็นห้องอาหารตรงประตูห้องพักได้เลย มาถึงแล้วครับ ห้องอาหารที่นี่มีชื่อว่า “ สวนอาหารกลางดอย ” ไม่แปลกใจเลยทำไมถึงได้ตั้งชื่อ ว่าสวนอาหารกลางดอย บริเวณรอบๆ ห้องอาหาร เต็มไปด้วย ต้นสน ต้นใหญ่ๆ มีสวนดอกไม้ ที่ตกแต่งให้เข้ากับ ห้องอาหาร ลักษณะเป็นศาลาทรงไทย ทำจากไม้ทั้งหลัง แกะสลักลวดลาย อย่างสวยงาม ห้องอาหารที่นี่ ยกพื้นสูง ตามความราดเอียงของภูเขา บริเวณโต๊ะที่ไว้สำหรับจัดวางอาหาร เป็นมุมที่สามารถมองเห็นน้ำตกได้ เพราะนอกจากรสชาติของอาหารที่ทำให้เราก้มหน้าก้มตาทานแล้ว ยังมีน้ำตกที่ไหลลงมาจากยอดเขา ทำให้เราทานอาหารได้อร่อยมากขึ้น นอกจากนั้นที่นี่ยังเอาใจลูกค้า มีโต๊ะสนุ๊กให้ไว้เล่นซึ่งตั้งอยู่ตรงกลางบริเวณห้องอาหาร ผมใช้เวลานั่งทานอาหารอยู่นาน ไม่ใช่เพราะทานเยอะนะครับ แต่เป็นเพราะว่า บรรยากาศชวนให้ติดลม นั่งจนเพลินเลยทีเดียว ลมก็พัดเย็นสบาย ให้ความรู้สึกที่ผ่อนคลายมากๆ ความประทับใจที่ได้จากที่นี่ ตั้งแต่ก้าวแรกที่มาเยือนความเป็นกันเองของพนักงานและการบริการ ทำให้ผมอยากกลับไปอีกครั้ง ไม่ใช่ว่า ความสวยงามของทางรีสอร์ทอย่างเดียว การบริการเป็นสิ่งสำคัญ พวกเขาทำให้ผมยิ้มได้ การบริการด้วยใจ ผมบอกเลยว่าดีเยี่ยม ความสวยงามของห้องพัก ก็ทำได้ดีมากๆ ไม่ได้ดูอลังการ จนไม่กล้านอน แต่ให้ความรู้สึกที่น่านอนมากกว่า มุมเล็กๆที่น่ารักของที่นี่มีมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของอาหาร ก็ทำให้เราติดใจไม่น้อย ตอนเช้าๆ ลองถือแก้วกาแฟ ชงอุ่นๆ มาดื่มความหอม พร้อมดูวิวน้ำตก บริเวณหน้าห้องพัก นอกจากจะให้รสชาติที่หอมหวาน ยังเพิ่มช่วงเวลาแห่งควาสุขไปอีกด้วย ถ้าใครกำลังมองหาที่พักชนิดติดธรรมชาติผมขอให้เป็นหนึ่งในตัวเลือก กังสดาล รีสอร์ท แอนด์ วอเตอร์ฟอลล์ อำเภอ แม่ริม จังหวัดเชียงใหม่
แรงบันดาลใจมาจากไหน ? เป็นคำถามที่ผมได้ยินบ่อยครั้ง ผมได้แรงบันดาลใจมาจากธรรมชาติ ธรรมชาติสร้างแรงบันดาลใจให้ผม สอนให้ผมได้เรียนรู้จักคำว่า รอ สอนให้ผมได้เรียนรู้คำว่า ร่ำลา สอนให้รู้ว่าคุณค่าของชีวิตว่ามันสวยงามแค่ไหน และที่สำคัญการเก็บภาพความประทับใจก็เป็นสิ่งที่ผมขาดไม่ได้เช่นกัน “คืนลมหายใจให้ผืนป่า” เป็นข้อความหนึ่งในหนังสือที่ผมอ่านเจอมา เป็นการคืนลมหายหายใจให้ผืนป่า แต่การได้กลับมามันคุ้มกว่ามากจริง ๆ นักเดินทางหลายท่านได้กล่าวไว้ ปลายทางคือเส้นชัยและกำไรคือระหว่างทาง คำกล่าวนั้นเป็นจริงทุกประการ เพราะเรื่องราวระหว่างทาง นั้นงดงามเสมอ
จากบทความข้างต้น ที่ผมกล่าวไป ธรรมชาติสอนผมให้รู้จักคำว่า “ รอ ” ผมขอยกตัวอย่างทริปที่ผ่านมา ช่วงเวลาตี่ห้าครึ่ง ใกล้จะเช้าตรู่ ตอนนั้นเป็นช่วงฤดูหนาวพอดี อาการเย็นสบาย ลมก็แรง ผมตื่นมาเตรียมตัวเพื่อที่จะออกไป ดูพระอาทิตย์ทอแสง ความตั้งใจเกินร้อย ต้องดูให้ได้ วินาทีที่ผมรอคอยก็มาถึง แสงสีส้มอ่อน ที่ค่อยๆขึ้นโผล่จากความมืด เสียงนกน้อยๆ ที่บินออกจากรัง เหมือนผมกำลังนั่งดูการแสดงอยู่ในโรงละครใหญ่ๆ มีเอฟเฟค เป็นทะเลหมอก อากาศหนาวๆ ทำเอามือทั้งสองข้างชาไปหมด ความสวยงามเริ่มปรากฎขึ้น แสงสีทอง ค่อยๆพ้นจากขอบของภูเขา ให้ความรู็สึกที่อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก สีเขียวสดของต้นไม้เริ่มชัด มันเป็นการเปิดฉากความอัศจรรย์ของธรรมชาติ การเฝ้ารอ มันงดงามแบบนี้นี่เอง ( ธรรมชาติสอนคำว่า “ รอ” )
ก่อนจะจากลากันไป ผมต้องขอขอบคุณพี่น้องชาวพันทิพทุกท่าน ที่ติดตามผลงาน รีวิวกันมาตลอด ผมไม่เหงาเลยที่ทุกครั้งที่ได้อ่านข้อความ คอมเม้นต่างๆ ทำให้ผมรู้สึกว่า ได้พูดคุยอย่างเป็นกันเอง ร่วมแชร์ประสบการ์ณแลกเปลี่ยนความคิด ขอบคุณพื้นที่เล็กๆที่ทำให้ผมได้ท่องโลกได้กว้าง สุดท้ายนี้ ผมก็ยังคง ตามหาภาพในฝันต่อไป ไม่ว่าจะวันไหนผมก็จะไม่ละทิ้งความฝันของตัวเอง แล้วพบกันใหม่ครับ