อากาศร้อนๆอย่างนี้ หลายคนคงจะมีวิธีดับร้อนแตกต่างกันออกไป ส่วนเราวันนี้ขอไอติมซักแท่งดับร้อนไปพลางๆก่อน ท่ามกลางไอร้อน ไอติมค่อยๆละลาย ก็ทำให้คิดถึงลมหนาวเมื่อต้นปี ตอนที่เราได้ออกเดินทางหนีเมืองใหญ่และความศิวิไลซ์ของแสงนีออน ไปสูดหายใจรับลมเย็นของธรรมชาติข้างกองไฟและแหงนดูดาวที่ บูเดอช่า โฮมสเตย์ เชียงใหม่ สถานที่ที่เป็นมากกว่าโฮมสเตย์ :D

เนื้อความข้างล่างต่อไปนี้ เราเอามาจากเพจบูเดอช่านะคะ
อยากให้เพื่อนๆได้อ่านและทำความเข้าใจบ้านหลังนี้กันซักนิดก่อน 

แจ้งเพื่อนพ้องน้องพี่ที่สนใจมาเยี่ยมบ้านบูเดอช่า
เป็นข้อมูลเบื้องต้นก่อนตัดสินใจมาเยือน ด้วยความยินดีครับ
บ้านเรา เป็นบ้านคนอยู่ธรรมดาๆ ที่มีห้องนอนสำหรับเพื่อนๆที่มาเยือนเพียงสามห้อง
โดยแขกที่เข้าพักในวันเดียวกัน ต้องร่วมกินอยู่ใช้ชีวิต แบ่งพื้นที่ในบ้านร่วมกัน
ใต้หลังคาเดียวกัน กินข้าวหม้อเดียวกัน

นั่นหมายความว่าเรา ต้องทานข้าวกับคนแปลกหน้า ทำกิจกรรมร่วมกันกับคนแปลกหน้า
เราแบ่งปันกัน เพื่อเรียนรู้ซึ่งกันและกัน เราให้บริการในรูปแบบ เพื่อนพ้องน้องพี่
ที่นี่ไม่ได้สะดวกสบาย หรือมีความเป็นส่วนตัวในระดับที่รีสอร์ทดีๆให้
เราช่วยกันล้างจาน ทำกับข้าว ปลูกผัก ถอนหญ้า
นั่นเป็นกิจกรรมหนึ่งที่แขกหลายๆท่าน มีส่วนร่วมกันระหว่างใช้ชีวิตที่นี่
บ้านเราไม่ได้มีวิวภูเขาที่สวยงาม ระดับที่จะเป็นสัญลักษณ์ ที่นี่จึงไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว
 

เราบอกไม่ได้ว่า บูเดอช่า จะให้อะไรกับผู้มาเยือน
พวกเราแค่หวังให้บ้านแบบ "บ้านบ้าน" หลังนี้
ไม่ทำให้วันหยุดสุดพิเศษของผู้มาเยือนทุกคนต้องผิดหวัง
 

คำแนะนำก่อนตัดสินใจมาเยือน
เราอยากให้ถามเอาข้อมูลจากเรามากที่สุด
มากกว่าจะถามเราเพียงว่า "บ้านว่างไหม ราคาเท่าไหร่"
นั่นก็เพื่อให้บ้านหลังนี้ ดีพอและพอดี กับผู้มาเยือน
ยินดีที่เราจะได้เรียนรู้กัน 

บูเดอช่า

ถ้าคุณตัดสินใจและพร้อมที่จะเรียนรู้กัน . . . ก็ขอเชิญมาออกเดินทางไปด้วยกันเลยค่า



เมื่อถึงเวลาเดินทาง

เป็นเวลาเช้าที่เครื่องบินลงจอดที่สนามบินเชียงใหม่ เรามุ่งหน้าไปสถานีขนส่งข้างเผือก เพื่อจะขึ้นรถสีเหลืองที่จะเดินทางไปบ้านแม่แดดน้อย (รถสีเหลืองมีวันละ 2 เที่ยว เวลา 09.00 น. และเวลา 11.00 น.) ข้างรถจะเขียนว่า เชียงใหม่ - วัดจันทร์ ถ้าเอาให้ชัวร์ก็ถามพี่คนขับก่อนขึ้นรถ แล้วก็บอกให้พี่เค้าช่วยเรียกตอนถึงแม่แดดน้อยแล้ว ค่ารถ 130 บาท เดินทางประมาณ 4 ชั่วโมง (มีจอดพักที่สะเมิงให้ได้แวะเข้าห้องน้ำ ทานกาแฟอาหารแป๊บนึง ถ้าจำไม่ผิดก็ 20นาที พี่คนขับเค้าจะบอกอยู่) เมื่อถึงอำเภอแม่แดดน้อย รถจะจอดหน้า อบต.บ้านแม่แดดน้อย เราก็รอให้พี่โอมจากบูเดอช่ามารับ :D

* ถนนขึ้นเขาค่อนข้างมีโค้งเยอะ ใครที่เมารถก็เตรียมยาดม ยาอม ยาหอมกันมาด้วยนะ
** ขึ้นรถรอบไหนอย่าลืมบอกพี่โอม บูเดอช่าไว้ก่อนด้วยนะ ปล.ข้างบนไม่ค่อยมีสัญญาณโทรศัพท์

ถ้าที่นั่งข้างคนขับยังไม่มีใครจอง สามารถไปนั่งได้นะคะ ขากลับจากบูเดอช่า รถจากวัดจันทร์เข้าเชียงใหม่ คนขึ้นรถน้อยเลย เราเลยโชคดีได้นั่งข้างคนขับ :D (ขากลับ รถโดยสารประจำทาง จะมาถึง หน้า อบต.บ้านแม่แดดน้อย เวลา 08.00 น. และ เวลา 09.00 น.)

รถสีเหลือง ไป - กลับ รวมแล้ว 260 บาท

ทำไมถึงตัดสินใจมาบูเดอช่า? เพื่อนที่เคยมาบอกว่า "นอกจากอากาศจะเย็นตลอดทั้งปีแล้ว กลางคืนจะมองเห็นดาวเต็มฟ้าและทางช้างเผือกด้วย" คำพูดนี้แหละที่ทำให้เราตัดสินใจเดินทางมาพิสูจน์ด้วยตัวเอง และวันนี้เราก็เดินทางมาถึงบูเดอช่า บ้านที่หลบซ่อนตัวจากความวุ่นวาย ห่างไกลจากสีสันและสัญญาณโทรศัพท์ 

คุณแม่แมวท้องโต "ปริศนา" ที่คอยต้อนรับแขกทุกคน แม้ว่าตอนนั้นทุกคนจะไม่มั่นใจว่าปริศนาท้องจริงๆหรือแค่อ้วน 555 (หลังจากติดตามข่าวมากตลอด ปัจจุบันปริศนาคลอดแล้วน่า) หลังจากเก็บของ พักผ่อน และเล่นกับปริศนาที่ไม่คอยจะเล่นด้วยซักเท่าไรแล้ว 555 ทางพี่พี่ก็เตรียมอาหารเย็นให้ ใครอยากเข้าไปช่วยแจมก็ได้ อาหารแต่ละมื้อจะทำมาจากวัตถุดับท้องถิ่น ปรุงง่ายๆ แต่อร่อยมากกกกกก แถมยังมีผักสดกรอบจากแปลงปลูกเอง สามารถลงไปเด็ดใส่ชามราดน้ำสลัดกินกันสดๆได้เลย 

บรรยากาศอบอุ่นเหมือนบ้านเพื่อน หลังจากทานอาหารเย็นเรียบร้อย ก็แยกย้ายกันพักผ่อน อาบน้ำ(มีเครื่องทำน้ำอุ่น ยกเว้นว่าไฟดับ 555) นั่งเล่นรอบกองไฟ ให้ปริศนานอนตัก แล้วนอนดูดาวเพลินๆ 

ตอนนั่งผิงไฟ พี่โอมบอกว่าตอนกลางปีจะสามารถมองเห็นทางช้างเผือกจากระเบียงบ้านได้เลย แต่ช่วงที่เราไปเป็นช่วงต้นปีทางช้างเผือกจะขึ้นมาทิศอื่น และเด๋วพรุ่งนี้ตอนเช้ามืดพี่โอมจะพาพวกเราไปตามล่าช้างเผือกกัน :D วันนี้จึงต้องเข้านอนเร็วหน่อย นัดหมายเวลาตื่น และแยกย้ายกันเข้าห้องนอนเซทู่หรือห้องนอนต้นไม้ เรานอนรวมกันหลายคน แต่ละคนจะได้มุ้งส่วนตัว และแอร์ธรรมชาติ อากาศเย็นมากจนต้องปิดหน้าต่างนอน

ประมาณตี5 เสียงนาฬิกาปลุกดัง ลมหนาวพัดแรง ร่างกายไม่อยากลุกออกจากผ้าห่ม แต่ในใจก็บอกกับตัวเองว่า "โกโบริ รอชั้นอยู่" ว่าแล้วก็ค่อยๆขุดตัวเองขึ้นมา พร้อมกับวิ่งลงไปข้างล่าง รวมตัว ขึ้นรถและมุ่งหน้าไปหาทางช้างเผือก จุดที่พี่โอมจอดรถเป็นเนินทรายขนาดใหญ่ ตอนนั้นอุณหภูมิประมาณ 4 องศาและมีลมพัดแรงมาก ทำให้เกือบจะถอดใจขอหลบอยู่ในรถ แต่ภาพทางช้างเผือกที่อยู่ข้างหน้ามันทำให้เรามีแรงเดินขึ้นไป  

หลังจากกลับจากออกไปล่าทางช้างเผือกแล้ว พี่อ้อมก็ได้เตรียมอาหารเช้าไว้ให้พวกเรา (อยากจะขอมอบรางวัลตะหลิวทองคำให้พี่อ้อมจริงๆ ทำเมนูอะไรก็อร่อยไปหมด) หลังจากท้องอิ่มหนังตาก็ตึง ทุกคนก็แยกย้ายกันพักผ่อน นั่งเล่น และอ่านหนังสือผิงกองไฟ (ที่บ้านมีหนังสือเยอะมาก) หลังจากหายเหนื่อยพวกเราก็ออกไปเดินเล่นรอบๆหมู่บ้าน ก่อนที่ตอนเย็นพี่โอมจะพาทุกคนไปไร่สตอเบอรี่ :D

เสื้อทอมือสวยๆ ลองใส่แล้วจะติดใจ 555

หลังจากเดินสำรวจ เราจะได้สัมผัสกับวิถีปฏิบัติของชาวบ้านชาวปกาเกอะญอ การปลูกพืชผักภายในสวนของบ้าน ของใช้ต่างๆ การทอผ้าด้วยมือ(ไม่มีเครื่องจักรเลยนะมัดๆกับไม้4อันก็ทอเป็นผ้าได้แล้ว ดูเหมือนไม่ยาก แต่ยาก555) ชุดพื้นเมือง และวันที่พวกเราไปนั้นตรงกับวันพระใหญ่พอดี เลยได้มีโอกาสทำบุญร่วมกับทุกคนในหมู่บ้านและได้ร่วมวงแจมอาหารพื้นเมืองอีกด้วย เป็นชุมชนที่น่ารัก ทุกคนใจดีมากๆ เอาล่ะมุ่งหน้าไปไร่สตอเบอรี่กันดีกว่า สตอเบอรี่ลูกโตหวานสดกรอบ ไร้สารเคมี ปลอดภัยต่อคนและสิ่งแวดล้อม เจ้าของใจดีบอกว่าเด็ดทานกันได้ รับรองติดใจจนต้องสั่งกลับบ้าน :D 

ขอบคุณบ้านหลังนี้ที่ทำให้เราได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ เป็นมากกว่าโฮมสเตย์ ที่นี้ให้ประสบการณ์ดีๆ และมิตรภาพกับเราเป็นของฝากกลับบ้าน ถึงมันจะลำบากทุลักทุเล ไม่ได้สบายอะไร แต่ก็สนุกมากกกกก 5555 ขอบคุณพี่โอมพี่กล้วยมากๆที่คอยดูแล ขอบคุณพี่อ้อมมากคะสำหรับอาหารทุกมื้อ(อร่อยทุกมื้อ อิอิ) ขอบคุณเหนือมากที่แนะนำบ้านหลังนี้ สุดท้ายขอบคุณมิตรภาพใหม่จากทุกคน แล้วเราจะกลับไปหาใหม่น่า สัญญา :D  

วันธรรมดา (อาทิตย์ - พฤหัสบดี)  900 บาท / คน / คืน 
วันศุกร์ เสาร์ วันหยุดยาว 1,000 บาท / คน / คืน 
(รวมอาหารมื้อเย็น มื้อเช้าและมื้อกลางวัน)
รายละเอียดเพิ่มเติมเข้าไปดูได้เลยที่ https://www.facebook.com/budecha หรือ www.budecha.com

สิ่งของที่ต้องเตรียม
- ก่อนเลือกเวลาเครื่องบินไป-กลับ ควรเผื่อเวลามาท่ารถให้ดีนะคะ ปรึกษาพี่พี่บูเดอช่าก่อนได้
- เสื้อกันหนาว เนื่องจากมีอากาศเย็นตลอดทั้งปี (ควรสอบถามกับพี่พี่บูเดอช่าด้วย ว่าช่วงที่จะเดินทางหนาวขนาดไหน เพราะแต่ละคนทนความหนาวได้ไม่เท่ากัน อาจจะต้องมีถุงเท้า ถุงมือ หมวก แตกต่างกันไป)
- ยารักษาโรคประจำตัว ยากันยุง
- รองเท้าผ้าใบ เพื่อต้องไปลุย (ที่บ้านมีรองเท้าแตะให้อยู่แล้วนะคะ) 
- ขาตั้งกล้อง สำคัญมากสำหรับใครที่อยากถ่ายดาว 
- ขนมคน ใครชอบกินจุกจิก แนะนำให้ติดกระเป๋ามา (แต่ในหมู่บ้านก็มีร้านขายของชำเล็กๆ)
- ขนมแมว สำหรับทาสแมว ใครอยากหลอกล่อปริศนาและลูกๆก็อย่าลืมนะคะ 
- ใครกลัวเมารถอย่าลืม ยาดม ยาอม ยาหม่อง นะจ๊ะ
- หนังสือดีๆซักเล่ม ติดมานั่งอ่าน เราเชื่อว่าทุกคนมีหนังสือที่ยังไม่ได้อ่าน 5555 หรือใครไม่อยากแบบจะมาดูที่ห้องสมุดของบ้านบูเดอช่าก็ได้ มีให้เลือกเยอะ
- สำหรับรูป budecha guest stuff ต้องถ่ายตอนเช้าาาาามากๆ ก่อนแดดจะขึ้นสูงจนระเบียงไม้มีเงาบ้าน