โรงเกลือ ตลาดค้าส่ง ริมชายแดนตะวันออก
“ตลาดโรงเกลือ” ตลาดใหญ่ริมชายขอบพรมแดนไทย-กัมพูชาที่ใครหลายคนรู้จักกันดี และก็คงมีอีกหลายคนที่เคยได้มีโอกาสมาเที่ยวหลายครั้งแล้ว แต่สำหรับการมาเยือนตลาดโรงเกลือครั้งแรกของเรานั้น นับว่าเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นไม่น้อยเลยทีเดียว แค่เข้ามาในเขตตลาดชายแดนก็ทำเอาเราอึ้งไปหลายวินาที เพราะตัวตลาดนั้นกว้างใหญ่เหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุด จนเราไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นเดินตรงไหนกันก่อนดี เพราะปัจจุบันพื้นที่ของตลาดโรงเกลือได้ขยับขยายออกไปจนกว้างขวางเกินกว่าจะเดินได้ทั่วด้วยสองเท้า จากพื้นที่ตลาดโรงเกลือเดิม รอบๆ ก็จะมี “ตลาดโกลเด้นเกต” “ตลาดโรงเกลือใหม่” “ตลาดเดชไทย” และ“ตลาดเบญจวรรณ” ซึ่งรวมทั้งหมดก็น่าจะมีร้านค้ามากกว่า 3,000 ร้านเลยทีเดียว ถึงแม้ว่าพื้นที่ทั้งหมดจะแบ่งออกเป็นล็อคๆ ค่อนข้างเป็นระเบียบอยู่แล้ว แต่ถ้าหวังใจว่าจะอาศัยสองเท้าค่อยๆ เดินสำรวจ เชื่อว่าวันเดียวไม่พอแน่ๆ เพราะแบบนี้เองภายในตลาดจึงมีบริการให้เช่าทั้งจักรยาน มอเตอร์ไซค์ รถลาก และรถกอล์ฟ เพื่อที่นักท่องเที่ยวจะได้สำรวจตลาดได้สะดวกยิ่งขึ้น
อย่างที่รู้กันดีอยู่แล้วว่า ตลาดโรงเกลือ ขึ้นชื่อในเรื่องสินค้ามือสองราคาถูก ซึ่งมีขายทั้งปลีกและส่ง เราจึงเห็นกองเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้ามากมาย ตั้งแต่กองที่กำลังรอซักทำความสะอาด เสร็จแล้วก็นำมาตากแดดเรียงกันเป็นแผงใหญ่ ก่อนจะนำไปซ่อมแซมให้เรียบร้อยก่อนมาวางขาย ซึ่งภาพแรงงานชาวกัมพูชาที่กำลังก้มหน้าก้มตาซักเสื้อผ้า ขัดรองเท้าจึงมีให้เห็นจนเจนตา เราลองเดินไปสำรวจดูวิธีการจัดการกับสินค้ามือสองให้พร้อมขาย เห็นแล้วก็อดทึ่งไม่ได้กับฝีมือการแปลงสภาพรองเท้าคู่เก่าให้กลับกลายมาเป็นรองเท้าที่เกือบจะใหม่เอี่ยมแกะกล่องกันเลยทีเดียว ซึ่งของมือสองพวกนี้ก็มีหลากหลายสไตล์ ทั้งที่เป็นยี่ห้อดัง แบรนด์เนม โนเนม ถ้าลองเฟ้นหากันซักหน่อยก็อาจจะได้ของเก่าสภาพดี ราคาถูกมาไว้ในครอบครอง ของแบบนี้ก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์การช็อปของแต่ละคนนะครับ นอกจากสินค้ามือสองที่มีให้เลือกกันจนตาลายแล้ว ตลาดโรงเกลือก็ยังมีสินค้าใหม่เอี่ยมอ่อง ทั้งเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า ตามสมัยแฟชั่นเรื่อยไปจนกระทั่งสินค้าจำพวก เครื่องเคลือบ เครื่องครัว เครื่องใช้ไฟฟ้า ของเล่นเด็ก ตุ๊กตา เครื่องประดับ ถุงมือ ถุงเท้า ผ้าพันคอ หมวก ปลาแห้ง ขนม โทรศัพท์มือถือ หรือแม้แต่จักรยาน ก็มีให้เลือกซื้อทั้งมือหนึ่งและมือสอง เอาเป็นว่าสินค้าทุกชนิดที่เรานึกออกก็น่าจะหาซื้อได้ทุกอย่างในตลาดโรงเกลือ เพียงแต่ขอให้รู้ว่าสินค้าเหล่านั้นตั้งขายกันในโซนไหน รับรองว่าได้ของติดไม้ติดมือเต็มรถแน่ๆ
บรรยากาศในตลาดโรงเกลือนั้น ทุกวันจะคราคร่ำไปด้วยผู้คนนับหมื่น มีทั้งพ่อค้าแม่ค้าที่มาหาซื้อของไปขาย นักท่องเที่ยวที่มาจับจ่ายของถูกใจ รวมทั้งบรรดาแรงงานชาวกัมพูชาที่เข้ามาทำมาหากินในบ้านเราซึ่งก็มีเยอะเสียจนบางครั้งเรานึกว่ากำลังเดินอยู่ในประเทศกัมพูชา เพราะระหว่างที่อยู่ในตลาดก็จะได้ยินทั้งเสียงเพลงเขมรจากคลื่นวิทยุท้องถิ่น ภาษาขะแมร์ที่คนแถวนี้ใช้สื่อสารกัน แม้กระทั่งป้ายต่างๆ ก็ยังมีทั้งภาษาไทยและภาษาขะแมร์ แถมยังมีรถเข็นขายขนมและอาหารเขมรให้เห็นกันเป็นระยะอีกด้วย ทั้งๆ ที่ยืนอยู่ในเขตพรมแดนไทยแท้ๆ แต่เราก็แอบรู้สึกแปลกถิ่นแปลกที่นิดๆ อย่างน่าประหลาด
