เมื่อมองตัวเลขบนปฏิทินก็อดใจหายไม่ได้ เพราะนี่ก็เริ่มจะเข้าสู่ช่วงไตรมาสที่สี่ของปีเข้าไปทุกที สัญญาณของเม็ดฝนจากที่เคยกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตาก็น่าจะลดลงและถึงคราวต้องส่งไม้ผลัดต่อให้กับฤดูกาลใหม่ที่กำลังจะมาพร้อมลมหนาว ฉะนั้นจะเป็นใดอื่นไปได้อีกหละนอกจากเก็บกระเป๋าให้พร้อม แล้วก็เดินทางมุ่งหน้ามาสัมผัสเมืองเหนือกันอีกครา และจุดหมายปลายทางของเราในวันนี้ขอเริ่มต้นกันที่เมืองเขลางค์ หรือ นครลำปาง จังหวัดที่มีมากบรรยากาศสงบๆ ริมสายน้ำวังเช่นนี้กันดูซักหน่อย
ซึ่งสถานที่ที่เราจะไปกันในวันนี้เป็นถนนคนเดินสายเล็กๆ เลียบไปกับ แม่น้ำวัง หรืออีกชื่อเรียกหนึ่งที่ดูจะคุ้นหูใครหลายคนเป็นอย่างดีก็คือ กาดกองต้า โดยในอดีตที่นี่ถือว่าเป็นศูนย์กลางการค้าที่มีความสำคัญและคึกคักรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก พ่อค้าวาณิชย์ไม่ว่าไทย จีน ฝรั่ง พม่า ต่างพากันมาชุมนุมเพื่อทำการค้าการขายมากมาย จนกระทั่งเมื่อยุคสมัยได้นำความเจริญเข้ามาความสำคัญของการค้าทางน้ำก็ได้ลดบทบาทลงตามระยะของเส้นทางรถไฟที่ยาวขึ้นๆ จนในที่สุด เมื่อรถไฟได้เชื่อมโยงพื้นห่างไกลเข้าไว้ด้วยกันอย่างครอบคลุม การคมนาคมค้าขายต่างๆ จึงหันมาใช้รูปแบบนี้อย่างเต็มตัว
ทว่าปัจจุบัน กาดกองต้า ได้เปลี่ยนรูปโฉมมาเป็นถนนคนเดินอันมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว สังเกตได้จากอาคารเก่าแก่มากความสวยงามที่วางตัวเป็นระยะตลอดสองข้างทาง และหลังที่ดูโดดเด่นกว่าใครอื่นก็คงจะเป็น อาคารหม่องโง้ยซิ่น ที่มีเจ้าของเดิมเป็นเป็นพ่อค้าชาวพม่ามาสร้างไว้ เพื่อใช้เป็นสำนักงานค้าไม้รวมถึงเป็นที่อยู่อาศัยไปในตัวอีกด้วย โดยลักษณะของอาคารสร้างด้วยปูนและไม้ในรูปแบบ ขนมปังขิง ที่มีความพิเศษอยู่ตรงลวดลายไม้ฉลุอันประณีต แม้จะผ่านกาลเวลามากว่า 100 ปีแล้วก็ตาม ถึงขนาดศิลปินบางคนถึงกับขนานนามอาคารหลังนี้ว่าเป็นอาคารทรงขนมปังขิงที่สวยสุดในประเทศไทยเลยทีเดียว
ถึงแม้ว่าอาคารเก่าแก่เหล่านี้จะน่าสนใจอยู่มากก็จริง แต่ถ้ามาถึงถนนคนเดินทั้งทีแล้วไม่พูดถึงสินค้าที่วางขายหรือของอร่อยก็คงเหมือนว่ามาไม่ถึง ซึ่งของกินอย่างแรกที่ใครได้มาก็ห้ามพลาดอย่างเด็ดขาดกับ ขนมข้าวปั้น ขนมพื้นเมืองที่เหลืออยู่เพียงจ้าวเดียวเท่านั้น แม้ดูจากหน้าตา ออกจะละม้ายคล้ายกับ ขนมจุ๋ยก๊วย หรือ ขนมถ้วยจีน อยู่บ้างแต่ก็ให้รสชาติต่างออกไป ซึ่งคุณสามารถนั่งลิ้มความอร่อยได้อย่างเพลินๆ เวลาทานก็ให้ตั้งไชโป๊วกับกระเทียมทอดใส่บนแป้ง เพิ่มพริกไทยซักเล็กน้อย แล้วราดด้วยน้ำอ้อยเคี่ยวรสหวาน อร่อยไปอีกแบบ แถมสื่อหลายสำนักต่างเคยแวะเวียนมาชิมไม่ขาดสายขนาดที่หัวบันไดไม่เคยแห้งก็ว่าได้ หรือถ้าใครจะทานเอาอิ่มก็เชิญได้ที่ ร้านขนมจีนป้าป๋อง ซึ่งก็มีน้ำแกงให้เลือกทานหลากหลายชนิดทั้ง น้ำเงี้ยว เขียวหวาน หรือจะเป็นข้าวซอยรสชาติก็เข้าที และกระซิบกันซักเล็กน้อยว่าร้านนี้ยังมี ขนมจีนน้ำป๋อง ให้ได้ลองกัน ส่วนหน้าตาและรสชาติจะเป็นอย่างไรคุณคงต้องหาโอกาสมาลองดูซะแล้ว
ส่วนของชมของใช้นั้นก็หายห่วงเพราะกาดนี้มีทั้งเสื้อผ้า ของที่ระลึกมากมายให้เลือกซื้อเลือกหา หรือใครนิยมในการเขียนโปสการ์ดก็เชิญที่ ร้านม้า + หมุน ได้เลย เลือกใบที่ถูกใจได้แล้วก็นั่งเขียนและส่งเป็นที่ระลึกให้ตัวเองหรือจะส่งถึงคนที่คิดถึงก็น่าจะสร้างความประทับใจไม่น้อย อีกทั้งบนถนนเส้นนี้คุณก็ยังสามารถชื่นชมผลงานศิลปะรวมถึงบรรดาของเก่าต่างๆ ได้ที่ หอศิลป์ลำปาง ซึ่งเพิ่งเปิดให้ชมกันสดๆ ร้อนๆ นี่เอง และยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่อยากแนะนำเพื่อเอาใจคุณหนูๆ กับ ของเล่นพื้นบ้าน ทำจากไม้ ทั้ง ลูกข่าง นกหวีดน้ำ และอื่นๆ จากที่เราได้เห็นเจ้าตัวน้อยหลายคนพอได้ของเล่นมาไว้ในมือหน้าก็ชื่นตาก็บานขึ้นมาแทบจะทันที
ทั้งนี้เมื่อเราได้มีโอกาสมาสัมผัสกาดกองต้าด้วยตัวเอง ก็สามารถบอกได้เลยว่าเอกลักษณ์หลายๆ อย่างของที่นี่ยากจะมีใครเหมือน ทั้งเรื่องราวความเจริญต่างๆ ในครั้งอดีตซึ่งส่งต่อมายังปัจจุบันผ่านหลักฐานสำคัญอย่างอาคารบ้านเรือนเก่าแก่อันสวยงามทรงคุณค่า และความคึกคักในทุกเย็นวันเสาร์ - อาทิตย์บนถนนเลียบแม่น้ำสายเก่าแบบนี้ด้วยแล้ว จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไม กาดกองต้า ถึงได้ประทับอยู่ในใจใครต่อใครมานักต่อนักขนาดนี้
- กาดกองต้าเริ่มตั้งแต่ช่วงเชิง
- สะพานรัษฎาภิเศกเรื่อยไปตาม ถนนตลาดเก่า จนสุดที่อาคารฟองหลีที่อยู่บริเวณหัวมุมทางขวามือ
- กาดแห่งนี้จะไม่วางถังขยะไว้บนทางเดิน เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนผู้คนที่เดินเที่ยวชมไปมา ฉะนั้นผู้ที่ต้องการจะทิ้งขยะสามารถบอกกับพ่อค้าแม่ค้าซึ่งจะช่วยรับฝากทิ้ง ขยะให้
- ส่วนถ้าใครอยากจะชมอาคารเก่าแก่ที่สวยงามบนถนนตลาดเก่าอย่างใกล้ชิด ก็สามารถมาเดินเล่นที่ถนนแห่งนี้ได้ทุกวัน
