จังหวัด
สถานที่
ภาคเหนือ
แพร่
น่าน
เชียงใหม่
เชียงราย
ลำพูน
ลำปาง
พะเยา
อุตรดิตถ์
แม่ฮ่องสอน
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ร้อยเอ็ด
ยโสธร
เลย
มุกดาหาร
มหาสารคาม
ศรีสะเกษ
สกลนคร
บุรีรัมย์
นครราชสีมา
นครพนม
หนองบัวลำภู
บึงกาฬ
อุบลราชธานี
กาฬสินธุ์
ขอนแก่น
อุดรธานี
อำนาจเจริญ
ชัยภูมิ
หนองคาย
สุรินทร์
ภาคกลาง
สิงห์บุรี
สุพรรณบุรี
อ่างทอง
สุโขทัย
ลพบุรี
สมุทรปราการ
สมุทรสงคราม
อุทัยธานี
สมุทรสาคร
สระบุรี
เพชรบูรณ์
กรุงเทพมหานคร
นครนายก
พิษณุโลก
พิจิตร
นครปฐม
กำแพงเพชร
นครสวรรค์
นนทบุรี
ชัยนาท
พระนครศรีอยุธยา
ปทุมธานี
ภาคตะวันออก
ตราด
สระแก้ว
ชลบุรี
ปราจีนบุรี
ฉะเชิงเทรา
จันทบุรี
ระยอง
ภาคตะวันตก
ประจวบคีรีขันธ์
ราชบุรี
กาญจนบุรี
เพชรบุรี
ตาก
ภาคใต้
ชุมพร
ตรัง
ภูเก็ต
กระบี่
สุราษฎร์ธานี
นครศรีธรรมราช
นราธิวาส
สตูล
สงขลา
ปัตตานี
พังงา
ระนอง
พัทลุง
ยะลา
สถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติ
อาหาร
ที่พัก
กาแฟ ชาและเบเกอรี่
บาร์, คลับและสีสันยามค่ำคืน
กิจกรรมครอบครัว
ศาสนสถานและ สถานที่ทางประวัติศาสตร์
กิจกรรมกลางแจ้ง
ตลาดและห้างสรรพสินค้า
แกลลอรี่และพิพิธภัณฑ์
ทัวร์ คอร์ส และ บริการให้เช่า
สุขภาพ ความงาม และสปา
เทศกาล
สถาปัตยกรรมและสิ่งปลูกสร้าง
Search
ทั้งหมด
ทั้งหมด
รีวิว
ค้นหาและแบ่งปันประสบการณ์การท่องเที่ยวในไทย
ลงทะเบียน
เข้าสู่ระบบ
Sunya Poma
96
12
2
ติดตาม
ผู้ติดตาม
1
|
กำลังติดตาม
0
ไทม์ไลน์
เช็คอิน
รีวิว (0)
จังหวัดนครสวรรค์ (Nakhon Sawan Province)
ปิดท้ายทริปนี้ด้วยภาพมื้อค่ำแสนสุขใจ จะมีอะไรดีไปกว่านี้ :)
เนื้อแดดเดียวทอดสุดอร่อยยย
ผักชุบแป้งทอดกรอบ กินเล่นสุขใจ
อยากให้ถนนทุกเส้นมันทำให้เย็นใจได้แบบนี้จัง
ถึงแล้ว แต่ดอยเสมอดาวผู้คนช่างมากมาย ตัดใจไปนอนที่ผาชู้ดีกว่า
เราชอบภาพนี้ เหล่าชายหญิงเกี้ยวพาราสีแต่มันมีบางสิ่งที่สะดุดตา
สุขใจแต่กายอ่อนล้า ลาก่อนดอยภูคา มุ่งหน้าสู่เมืองน่านนนนนน ช้านรู้ว่าเธอรออยู่
หนทางตามหาดอกชมพูภูคาช่างยากเย็น เกือบตัดใจไม่ไปเห็นแล้ว แสงสาดส่องทะลุยอดสน
กว่าจะได้มาพบเธอ แม่ชมพูภูคา
ดอกไม้น้อยๆ ที่ทำให้อิ่มเอมใจเหลือเกิน มาที่นี่กี่ทีก็มีสิ่งสวยงามเสมอ ลาก่อนในครั้งนี้ ลานดูดาว อช. ดอยภูคา
จำนวนเตนท์บนลานดูดาวที่เคยดูบางตา ครั้งนี้มันหนาแน่น เพราะใครๆ ก็อยากได้ชมให้ประจักษ์แก่สายตา ชมพูภูคา ที่นี่ดอยภูคา
ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ฉันยังคงยึดติดกับความรู้สึกดีๆ ที่นี่เหลือเกิน เรียกได้ว่าเป็นที่พักใจของเราจริงๆ
สิ่งมีชีวิตที่ต้องพึ่งพากัน
เช้านี้ที่ดอยภูคา ไม่ได้ไปดูพระอาทิตย์ขึ้น ได้แต่นั่งมองแสงรำไรผ่าสนสามใบอยู่ที่นี่
ลำแสงที่สาดส่องมา ให้ความอุ่นในหัวใจ และยังคงทำให้ที่นี่เป็นที่ๆ ที่เราจะมาซ้ำ อีกกี่ครั้งก็ได้
ล้อหมุน ออกเดินทางกันต่อไป เมืองน่านไม่ได้มีแค่นี้ ที่นอนคืนนี้ที่ดอยเสมอดาว
สักครั้งเถิด กับภาพแบบนี้
และนี่หางพญานาคและเครื่องพิธีในวันมาฆบูชา ควันหลงของเทศกาล
ภาพปู่ม่านย่าม่าน หรือภาพกระซิบ อาจารย์วินัย ปราบริปู ศิลปินเมืองน่านและเป็นเจ้าของหอศิลป์ริมน่าน ซึ่งค้นคว้าจนได้รับความกระจ่างว่า "ปู่ม่าน ย่าม่าน" คือใคร ได้เล่าให้ "มติชนออนไลน์" ฟังระหว่างพาชมภาพถ่ายจากจิตรกรรมฝาผนังที่สำคัญในเมืองน่าน ที่จัดแสดงอย่างถาวร ณ หอศิลป์ริมน่านว่า "ข้อความที่ เขียนกำกับว่า ปู่ม่าน ย่าม่าน หมายถึงว่า เขาเรียกผู้ชายพม่า ผู้หญิงพม่าคู่นี้ เป็นนัยยะ เป็นสามีภรรยา แล้วการเกาะไหล่กันเป็นธรรมชาติของผู้ชายผู้หญิงที่เป็นสามีภรรยา ถ้าเป็นหนุ่มสาว ถูกเนื้อต้องตัวไม่ได้ และรูปลักษณะการแต่งกายชี้ชัดไปอีกสอดคล้องกับคำว่า ปู่ม่าน ย่าม่าน ม่านคือพม่า ปู่นี่คือผู้ชาย พ้นวัยเด็กผู้ชายเรียกปู่ พ้นวัยเด็กผู้หญิงเรียกย่า ซึ่งที่จริงออกเสียง "ง่า" ไม่ใช่ปู่ย่าตายาย โดย หนานบัวผัน เป็นศิลปินผู้เขียนจิตรกรรมประวัติศาสตร์ทั้งที่วัดหนองบัว และวัดภูมินทร์" ทั้งนี้อาจารย์วินัยยังย้ำถึงความสำคัญที่ใหญ่ยิ่งของภาพนี้อีกว่า "ความคิดสร้างสรรค์ การเกาะไหล่กันไม่มีที่ไหนในมิวเซียมระดับโลก ไม่ว่าจิตรกรรมฝาผนังชนชาติไหนไม่มี มีเฉพาะที่วัดภูมินทร์ เลยกลายเป็นว่าภาพนี้มีคุณค่าสูงในการสร้างสรรค์ ทั้งทักษะฝีมือและประวัติท้องถิ่น"
หลังเหน็ดเหนื่อยเดินทางลงมาจากดอยภูคา และแล้วก็ได้มาพบเสียที วัดภูมินทร์ที่ร่ำลือ ศิลปะเมืองน่านช่างน่าหลงใหล ภาพพญานาคสองตนที่อยู่บนหัวบันไดทุกวัดที่พบ ทำให้รู้ว่าเมืองนี้มีตำนานและความเชื่อที่เหนียวแน่นยาวนานเหลือเกิน
หลังจากนอนหนาวฟังเสียงลมโบกผ่านป่าอย่างน่าหวาดเสียว ก็ตื่นมาพบสายหมอกไหลคลุมยอดเขา แม้จะไม่ใช่ทะเลหมอก แต่ก็อดเก็บภาพไว้ไม่ได้
ตัดจบช่วงเวลาแห่งความตื่นเต้นและความเครียดมาดูหนทางสู่ดอยภูคา มุ่งหน้าสู่จุดกางเตนท์เดิมของเรา ลานดูดาว อช. ดอยภูคา ผ่านเส้นทางสวยๆ ชมพระอาทิตย์ตกมุมต่างๆ ไปตามเส้นทาง
เช้านี้ที่ดอยภูคา สิ่งเล็กๆ น้อยแบบนี้ช่างมองแล้วสบายตา กับขุนเขาที่มองแล้วรู้ว่าเราช่างตัวเล็กเหลือเกิน เทียบกับโลกใบนี้
เริ่มทริปด้วยการมีกระต่ายนำทาง (กระต่ายวิ่งนำรถไปจริงๆ นะ) พาเราไปนอนที่อุทยานที่ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน อุทยานแห่งชาติต้นสักใหญ่ ณ เวลาตีสามในคืนแรก เล่นเอาพี่เจ้าหน้าที่ตกใจ
Facebook
ยินดีต้อนรับเข้าสู่
ค้นหาและแบ่งปันประสบการณ์
การท่องเที่ยวในไทย
เข้าสู่ระบบด้วย Facebook
หรือ