เรากำลังต่อสู้กับอะไรกันอยู่นะ ?
.
รู้ตัวว่าแรงบันดาลใจที่จะรังสรรค์งานทั้งหลาย มันหายไปนานร่วมปีแล้ว (ทางแยกคราวนั้นไม่รู้จะเลือกสิ่งที่เรารักหรือสิ่งที่รักเราดี สุดท้ายกลับเลือกในสิ่งที่ทุกคนจะเลือกคือเลือกสิ่งที่เรารัก ถ้าเราเลือกอีกทางเราเชื่อว่ามันคงจะไม่ทำให้เราเสียใจ) แต่กระนั้นเราก็ตามหาเรียกมันคืนไม่กลับมาเสียที ไม่รู้ว่าตกหล่นหรือหลงทางไปไหนก็ไม่รู้
.
รู้แน่ ๆ คือ สิ่งที่เคยเป็น ที่เคยทำมันหายไปหมด นวนิยายที่เคยอ่านประจำ หนังสืออื่น ๆ ก็พลันหยุดนิ่งไปด้วย
.
ออกเดินทางไปทั่วแล้วก็ได้ผลไม่แตกต่างจากอยู่ที่เดิมมากนัก
.
เรากำลังสู้อยู่กับอะไรนะ ถ้าจำไม่ผิด กิมย้งเคยบอกไว้ว่า ถ้าศัตรูที่เรากำลังสู้อยู่ไม่มีกระบวนท่า เราจะเอากระบวนท่าอะไรไปสู้ ถ้าไม่ใช่สิ่งที่เรียกว่าไร้กระบวนท่าเช่นกัน
.
การท่องยุทธจักรคราวนี้ ช่างน่าเหนื่อยหน่าย ทุกก้าวจะเจอแยกเสมอ การที่บอกว่าสิ่งใดเกิดขึ้น สิ่งนั้นดีเสมอ มันไม่ต่างกับการปลอบใจตัวเองเลย
.
คงทำได้แค่เพียงออกตามหามันต่อไป