วังเวง
09 December 2017 - 11 December 2017
- เวลา 01.00น. วันที่ 8 ธันวาคม 2017
Line
P : ไปวังเวียงไหม
Ryu : วันไหน
P : วันศุกร์เครจองตั๋วให้แล้วแต่คนละรอบกันนะเจอกันวังเวียง
Ryu : .....
บทสนทนาง่ายๆ งงจบด้วยการที่ไปเที่ยวแบบงงๆ
เรามาที่ บขส. หมอชิต เวลา 2 ทุ่มเพื่อรอรถขึ้นไปอุดรที่นี้
ไปบริษัท อีสานทัวร์เดินทางคนเดียวแบบ งงๆ
เรามาถึง อุดรเกือบๆ 7 โมงเช้าเลทกว่าเวลาในตั๋วเกือบชั่วโมงได้
ผ่ามมม!! คนรอซื้อตั๋วไปลาวเยอะมากคงเพราะเป้นวันหยุดต่อเนื่องคนเลยเยอะ
รถไปวังเวียงหมดเลยต้องจองรถไปเวียงจันทร์เพื่อหาต่อรถ ประเด็นคือไม่เคยอ่านรีวิวที่ไหนด้วยสิไปแบบถามทางเอาฮ่าๆ กว่าจะได้ซื้อตั๋ว 8 โมงแหนะ
ได้รอบรถ 10 โมงครึ่ง แต่รถออก 11 โมง รอเปื่อยๆเลยครับ
กระเพราเนื้อร้านข้าวข้าง บขส. เติมพลังง
ที่ บขส. อุดรมีห้องฝากกระเป๋าด้วยนะครับ จากป้าร้านขายนํ้าตรงนี้
10 โมงครึ่ง รถมาแล้วไปเวียงจันทร์
ถึงด่านพรมแดนไทยลาวแล้วใช้เวลา 2 ชั่วโมงกว่าๆ
แม่โขง
แลกเงินกีบเป็นล้านรวยแล้วเราฮ่าๆๆ 1 บาท = 254 กีบ วันที่ไป แต่เค้าจะคิดแค่ 250 กีบส่วนใหญ่
รถมาส่งเราที่ ตลาดเช้า เวียงจันทน์ จากอุดรถึงตรงนี้ใช้เวลา 3 ชั่วโมงได้ ให้ต่อรถ บัสไป บขส.เวียงจันทร์ต่อ ราคาซาวบาท ภาษากลางก็ 20 บาทแหละคับ ฮ่า
มาถึงบขส.เจอแกงค์เกาหลีโบกมือเรียกให้ไปวังเวียงด้วย เอาๆไปก็ไป ราคาอยู่ที่ 50000 กีบครับถึงวังเวียงเลยจากตรงนี้
ถึงจุดพักรถก่อนถึงวังเวียง
ผมมาถึงวังเวียงแล้วใช้เวลาจากเวียงจันทร์ถึงวังเวียง 4 ชั่วโมง
ที่พัก พักที่โรงแรมแสงอรุณ 2 วันวันละ 600 แต่ต่อเหลือ 500 ต่อวัน
รถโดยสารที่นี้
อารมคล้ายๆข้าวสารบ้านเราในตัวเมืองวังเวียง
ซิกเนเจอร์ที่นี้ ซากุระบาร์
ของมึนเมาที่วังเวียงมีขายเยอะมากนอกจากเหล้าเบียร์ ถ้าคนสายเที่ยวกลางคืนถ้ามาน่าจะรู้อยู่แล้วว่าที่นี้มีอะไรบ้าง
แผนที่วังเวียง
เราเช่ามอไซต์มาวันละ 400 บาท
เช้านี้มีคนเล่นบอลลูนด้วยสวยดี เด็กจะราคา 40 เหรียญ ผู้ใหญ่ราคา 70 เหรียญ/คน (เงินไทย 2,100 บาท/คน ราคาอาจจะสูงหน่อย แต่ก็คุ้มค่าสำหรับการชมวิวสวยๆได้รอบเมือง)
เดินๆไปมีกลิ่นหอมๆตามข้างทางเลยแวะดูหาอะไรกินกัน
ตรงหน้าวัดกลางเมืองวังเวียงชื่ออะไรซักอย่างอ่านไม่ออกฮ่าๆ
เราสั่งฮอทด๊อกไป (ที่ลาวเรียกแซนวิช) ราคาเริ่มต้นอยู่ที่ 15000 กีบ หรือ 60 บาทนั้นเอง
ใหญ่โคตรๆอิ่มกว่าเบอร์เกอร์บ้านเราอีก
ป้าแกแถมกล้วยให้สามลูก
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ในวังเวียงจะเป็น ฝรั่ง เกาหลี ไทย
ขับรถวนรอบเมืองเล่นๆ เป้าหมายที่แรกของเราคือ ผาเงินนั้นเองซิกเนเจอร์เห็นวิววังเวียง
เราขับตามแผนที่ไปเรื่อยๆผ่านแม่นํ้าซอง อารมบรรยากาศแม่นํ้าซองเหมือนสังขละบุรีเลย
ถึงแล้วเค้าคิดค่าขึ้น 40 บาท หรือ 10000 กีบ
เดินป่าอีกแล้ววว
ระยะทางไม่ไกลเท่าไรชั่วโมงก็มาถึงจุดชมวิวแล้ว มีทางเดินขึ้นไปต่ออีกแต่ไม่ได้เดินต่อกะว่าจะไปแช่นํ้า บลูลากุนหน่อยเวลาจำกัดฮ่าๆ
วิวนี้มันสุดยอดจริงๆ
พอลงมาด้สนล่างแล้วรีบไปบลูลากูนต่อ
ราคาเข้าเท่าไรจำไม่ได้ละฮ่าๆ
ที่นี้จะมีเครื่องเล่นหลายอย่าง ทั้งโดดหอ ขับรถ บันจี้จัมพ์
บลูลากูนคนเยอะมากจริงๆ เลยไม่ได้ลงเล่น มีแต่ชาวเกาหลี
เลยเดินมาหน่อยไปเดินถํ้าปูคำแทน ระยะทาง 15 นาทีก็ถึง
เรากลับจากบลูลากูนเวลา บ่ายสาม หาอะไรกินกันในเมือง นี้คือเฝอ ผักแน่นจริงมีนํ้าพริกไหมฮ่า
เส้นเล็กแปลกๆแต่อร่อย
เครื่องปรุงบ้านเค้าล้ายๆบ้านเรา ชอบพริกไท มาเป็นเม็ดแบบตำให้เลยไม่ใช่แบบขวดถึงใจดี
หลังปรุงแต่งเฝอเรา
พอตอนเย็นก็มาเดินริมแม่นํ้าซองดูพระอาทิตย์ตกยามเย็นแต่มันตกฝั่งไหนหว่าฮ่าๆๆ
ขากลับแวะร้าน happy hour สั่งเครื่องดื่มมาแก้กระหายหน่อยมีเบียร์ลาวสดขายด้วย ร้านนี้มีแต่ฝรั่งไม่มีคนชาติอื่นเลย เราหลงเข้ามาฮ่าๆ
เวลา 9 โมงเช้าขากลับเราจองผ่านตรงนี้เหมือนจะโดนชาจหลายบาทอยู่แต่ไม่มีทางเลือกหารถกลับไม่ได้ฮ่าๆๆ
ซื้อตั๋วขึ้นยิงตรงอุดรเลยแต่เปลี่ยนรถประมาณ 3 รอบได้ไม่เข้าใจระบบขนส่งเค้าเหมือนกัน
เราใช้เวลาถึงอุดรประมาณหกโมงเย็นละรอรถกลับกรุงเทพรอบ 3 ทุ่ม ถึง 6 โมงเช้า ใช้เวลาเดินทางเกือบๆ 20 ชั่วโมงได้ตอบรอบ
ถึงกรุงเทพโดยสวัสดิภาการมาครั้งนี้มาแบบไม่ได้ศึกษาข้อมูลเลยมาแบบงงๆไร้ซึงโปรแกรมฮ่าๆติดตามทริปต่อไปนะครับ