*--* การเดินทางที่คิดว่า ไม่น่ายาก เพราะ ดูจากข้อมูลเบื้องต้นแล้วว่า สำหรับเราน่าจะพอได้ หลังจากผ่านทริป #ยอดตาฝัน #เขาหลวงนครศรีธรรมราช แล้ว ประเมินตนเองแล้วว่าน่าจะรอด แต่แล้วก้อ ไม่ใช่

#เขียนตามความจำ 555+

------------------------------------------------------
วันที่ 1 ก่อนการเดินทาง
-----------------------------------------------------
เย็น ก้อ ไม่เย็นละ ค่ำดึก วันที่ 15 สิงหาคม 2557 เวลา 20.30 เราพร้อมกันที่ ลานจอดรถ BTS ผมเจอ Bobo Ball ซึ่งเดินทางจากระยอง และนัท Nut Herald Herald มาก่อนเวลากัน รอพี่น้อยสักพัก ก้อมาถึง ได้พบกับ คุณแจ๊ค Songkeat Kingkaew ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมทริป ที่เขาหลวง ยอดตาฝัน ได้ พบกันอีกครัง และเพื่อนใหม่ พี่เอื้อ Patipath Blue Forest Kampanart Wattanachai และใครอีก จำไม่ได้ละ นึกได้เดี๋ยวมาพิมพ์ อ้อออ สองสาวสาวของทริปนี้ Phatrada Tawokhat คุณนัท กะคุณหมอนก และที่ขาดไม่ได้ ณัชชา ลูกสาวผม ด.ญ.เจเจ เตะเทเลทับบี้ด้วยตีนเปล่า และเจ๊ แพท @Pantarksa เราเดินทางกันไปที่ #บ้านคนเดินป่า #ไร่คชวิเชียรฟาร์ม เวลาประมาณห้าทุ่ม กว่าๆได้มั้ง กว่าจะเข้าไปได้ เราไปผิดซอย เอ่อ ซะงั้น เราต้องย้อนกลับมา อีกซอย เพื่อถึงที่หมาย เราก้อมาเจอกับสหายจากเขาหลวง อีกสองท่านคุณป๊อบ กะ พี่หญิง และต่อด้วย เพื่อนร่วมทาง อีกกลุ่ม หลังจากนั้น ก้อพักผ่อนตามอัธยาศัย ใครจะก๊ง ก้ออยู่ต่อ โดยเฉพาะเจเจ ตัวดีเลย เวลาเนิ่นนาผ่านมา ถึง ตี 1กว่า นอนเถอะง่วงแล้ว Zzzzzzzz

---------------------------------------------------------
วันที่สองของการเดินทาง (16 สิงหาคม 2557)
อรุณสวัสดิ์ยามเช้า ตื่นๆ ทำธุระส่วนตัวกัน ผมและเจเจ เจ๊แพท โบ๊ พี่น้อย เราไป ตลาดมวกเหล็กกัน เพื่อซื้อเสบียงสำหรับการเดินทางครับ
สายๆ เราเริ่มออกเดินทางกัน โดยรถของ จนทของป่าไม้ มารับและดูแลเรา ตลอดทริป ----- ส่งมาถึงทางเข้าป่า เอ้าขึ้นเป้ หมายถึงแบกเป้นั่นหละ อย่าเถียงผมเรียนมา จบ เราเดินๆ ขึ้นลง ไถล ลงบ้าง หงายหลังบ้าง มันส์สะใจดี แล้วก้อมาเจอ รอยเท้าช้าง ขี้ช้างตลอดทาง นี้คือ เหตุการหนึ่ง ของคืนนี้ ด้วยเพราะที่เราเดินกันเร็วมาก เลยถึงไว เวลาเยอะ ถึงที่พัก ทุกคนก้อแยะย้าย ทำบ้านของตัวเอง เปล+ฟลายชีท ผมนั้นต้องดูแลยัยณัชชา ก่อน ค่อยทำบ้านของตัวเอง สาวๆท่านอื่นก้อ ลงมือทำอาหารกัน ผมอยากช่วยนะ แต่กลัวจะเกะกะเปล่าๆ ให้ทำอย่างอื่น ดีกว่า เราจัดเตรียมนั่น โน่น นี่ แล้วเราก้อไปดู #น้ำตกช้างหมอบกัน เดิน เดินย้อนไป จนถึงน้ำตก สวยงาม แต่ถ้าน้ำ เยอะจะดีกว่านี้ เป็นเพราะว่าหน้านี้ อาจแล้ง และหรือฝนตกไม่ทั่ว เลยไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ เราเล่นน้ำ และ ถ่ายรูปกันสักแพรพ ................. กลับมาแคมป์ พักแรม กินๆ อาบน้ำ พักผ่อน คุยกันเฮฮา พลบค่ำ ตะวันลับ นอนๆ...................................... และสิ่งที่ไม่คิด ไม่ฝันก้อเกิดขึ้น เมื่อมีเสียง เพื่อน บอกว่า ได้ยินเสียงช้างไหม หะ ช้าง ช้างหรออออ เห้ยยยยย ในเวลาที่ หลายๆ คนตระหนกตกตื่นกัน ผมเองก้อนอนฟังเสียงอยู่หละ ไฟฉายคาดหัว คาดเวลานอน ด้วย รูดซิป ถึงนอน ออกแล้ว เตรียมวิ่ง รอฟัง สัญญาณ และได้ยินเสียงพี่น้อยบอกว่า อืมได้ยินแล้ว ..................... ไม่ต้องตกใจ ฟังไว้ (เห็นว่า พี่ โบ้ กะโดดแล้วหนิ) สัก แพรพ สถานการณ์ สงบ นอนต่อ .......... แปบบนึง เสียงไม้ล้ม เวลานี้ลุกเลยครับ ส่องไฟ ฉายดู แล้วอีกสักแปบบ มีเสียงร้อง เห็ว่า เป็นบ่าง(ลิง ข้าง บ่าว ชะนี้ มั้ง) เห็นมาสองตัว เพราะส่องไฟ ไปเจอตาเค้าพอดี หลังจากนั้น ผมก้อนอน หลับไป หันมาดู ยัยณัชชา หลายสบายยยยยยยย เกิดอะไรขึ้นกุม่ายรู้ จาฟังเพลง รอบหน้า ไม่ให้ใช่หูฟังละ จะเอาลำโพงไปให้เลย ถึงไหนแล้วเนี่ย

---------------------------------------------------------
วันที่สามของการเดินทาง (17สิงหาคม 2557).
ยามเช้าที่ สดใส อากาศดีครับ ถุงนอน ที่ลงทุนมาใหม่ #DEUTER #DREAMLITE500 เอาอยู่ หลับสบายดีครับ รอบนี้ เช้ามา เราทำอาหารกินกันยามเช้า และเตรียมของสำหรับเที่ยงด้วย และต่างคน ต่างล้างหน้า ล้างตา เตรียมเก็บของกลับกัน เฮ้ยๆ เตรียมขึ้นไปเขานมนางก่อน ก่อนกลับออกจากพื้นที่ ผมอยากได้ ภาพหมู่ มากกกก และแล้วก้อได้มา อิอิ ชอบ ถ่ายภาพหมู่กับเพื่อนๆ ไม่รู้สิถึงเรา มาเที่ยวกันแค่สองวัน ผมก้อ อยากเก็บความทรงจำดีๆ ไว้ หลังจากนั้น เราก้อ เดินๆ ไปทางใหม่ นี่พูดเลย ทางใหม่ ซิงๆ เลย จนท บอกว่า ไม่เคยมีใครผ่านทางนี้นะครับ เราเดินๆ ปืนๆ จนถึงก่อนถึงยอด เขานมนาง ครับ ผมไม่ทิ้งไว้ เอาไปด้วย ขึ้เกียจปลดเป้อะ เลยเอาไปด้วยแล้วก้อ หนักๆๆ ถึงจุดพักที่สองก่อนถึงยอด เลยต้องทิ้งไว้จริงๆ เราขึ้นไปกินข้าวกันครับ แล้วก้อไปถ่ายรูปกัน บอกตรง สวยมากก ผมไม่เคยเจออะไร แบบนี้เลย จริงๆ แล้วทริปนี้ก้อคิดว่า เดินสบายๆ เจอทางถึกซะงั้น แต่ส่วนตัวก้อ ไม่ได้ชอบ สบายอยู่แล้ว ผมแค่ อุปกรณ์ พร้อม แทบทุกอย่าง เหอะๆ รอบหน้า จัดชุดกาแฟสด เลยมั้ย เรา ได้ชื่นชม ธรรมชาติกันแล้ว ก้อเตรียมตัวเดินทางกลับ ลงเขา ไปคนละทาง ผม ลืมเป้ไว้อะ เวรรรกรมมมแล้ว ก้อตอนพาลงนึกว่า ลงไปทางจุดพักที่ สอง จนท เค้าต้องแบก ลงมาให้ ผมกราบขอบคุณครับ พอรู้ว่าลืมเป้ เตรียมตัวจะขึ้นไปเอาลงมาเลย เราเดินทางลงมาเรื่อยๆ ผมเริ่มปวดเขา รู้สึกเจ็บ มาก ลงเขามาประมาณ เย็นๆ อาบน้ำ อาบท่า เปลี่ยนชุดเดินทางกลับกัน ถึง กทม ประมาณ สามทุ่มได้ แล้วเราก้อกลับบ้านนนกัน ขอบคุณ พี่น้อยครับ ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกท่าน เพื่อนใหม่ และ เพื่อนเก่า ทั้งหลายยยยยยย