แสงสุดท้ายที่ปลายขอบฟ้าแห่งแดนอีสาน พร้อมอุปสรรคที่คาดไม่ถึงระหว่างการเดินทาง

 

 

เยือนสู่ถิ่นแดนอีสาน “อุทยานแห่งชาติผาแต้ม”  ที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกสุดของประเทศไทย ถือเป็นเส้นทางของการมาเที่ยวอีสานครั้งแรกที่ไกลที่สุดเท่าที่เคยมา จริงๆ แล้วมาทำธุระที่ จ.อุบลราชธานี ซึ่งมาถึงก่อนกำหนดการหนึ่งวัน จึงทำให้มีโอกาสได้ไปสัมผัสกับสถานที่แห่งนี้ที่เคยได้ยินและเห็นภาพมานานพอสมควร

 

เมื่อมาถึงอุบลต้องไปให้ได้ ตอนนั้นทำการปักหมุดเส้นทางกันเลยทีเดียวเพื่อเป้าหมายข้างหน้า Go…

ระหว่างเดินทางได้แวะไหว้พระหนึ่งแห่ง ซึ่งเป็นวัดทางผ่านเพื่อขอพร จำไม่ได้ว่าชื่อวัดอะไรแต่สวยอยู่ๆ

 

อยู่กันสักพักก็ออกเดินทางกันต่อกลัวว่าจะไปถึงเย็น Go...

 

โอ้ว! แม่เจ้า ออกเดินทางไปได้ไม่ไกลมากแล้วอุปสรรค์ก็บังเกิด รถยางแตกระหว่างทาง งานเข้าเลยที่นี้ ไกลก็ไกล รถวิ่งผ่านแต่ละคันแถบไม่มีกันเลยทีเดียว เอาไงเอากันเปลี่ยนกันเอง พึ่งตัวเอง เปลี่ยนกันอยู่สองคน สู้! แล้วอุปสรรค์ก็ผ่าน เพราะเป้าหมายเรามันชัดเจนนี้เอง จะกลัวไร… ช่วยกันจนเสร็จภาระ ก็รีบออกเดินทางด่วน ใจก็กลัวเกิดซ้ำรอย นั่งนึกถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่พึ่งได้แวะไหว้ผ่านมาตลอดทาง

และแล้วพวกเราก็มาถึง มาถึงสู่เป้าหมายประมาณบ่าย 3 โมงกว่า

เจอกับพื้นที่โล่งๆ มันคงมีแต่แค่หน้าผา แน่ๆ มาพร้อมกับกรุ๊ปทัวร์ใหญ่ๆ หนึ่งกลุ่ม และแสงแดดที่ร้อนแรงแสบผิวใช้ได้เลย 555++

 

ปล่อยให้กรุ๊ปทัวร์ชมความงามเบื้องหน้าไปก่อน พวกเราไม่ไหวจริงๆ หิวข้าวมาก โชดดีที่นั้นมีร้านข้าวที่เปิดอยู่หนึ่งร้านใช่เลยที่นั้นมันคือสวรรค์ชัดๆ รีบวิ่งเข้าหา แบบว่าตาลาย น้ำย่อยย่อยกระเพาะแล้วย่อยกระเพาะอีก 555++ นั่งกินข้าวยังไม่ถึงครึ่งชั่วโมง กรุ๊ปทัวร์หายไปไหน แบบว่าเขามากันเร็วและเคลมกันเร็วมาก มาถ่ายๆ รูปแล้วก็ไป

 

แต่ๆ......

 

มันไม่ใช่สำหรับพวกเรา มาไกลทั้งทีต้องอยู่สัมผัสบรรยากาศให้คุ้มค่า 

 

มันดูแห้งแล้งมากๆ นะ ไม่เคยมาอีสาน 

 

แต่ใช่ว่าจะไม่ชอบ ชอบทุกๆ ที่ ที่ได้สัมผัส ชอบเบื้องหน้าที่นั่งมองอยู่ ชอบที่จะซึมซับกับสถานที่นั้นๆ นานๆ มันมีความสุขมากๆ ที่เรามีโอกาสที่จะได้ไป

 

และคิดว่ามันต้องมีอะไรที่มากกว่าหน้าผา...

เดินหาทางลงสู่เบื้องล่างต่อไป

 

ใช่เลย มันมีมากกว่านั้นจริงๆ แต่ไปไม่ถึงถ้ำนะ เกรงใจคนนั่งรอ 555++

 

ข้างทางระหว่างทางเดินลงตีนเขา 

 

ดูเหมือนไม่มีอะไรแต่ถ้าได้ลองมาสัมผัสแล้วจะรู้ว่ามันมีอะไรที่น่าค้นหามากกว่าแค่หน้าผาที่คุณรู้จักกันจริงๆ แต่เรามาถึงแค่จุดนี้เท่านั้นเอง น่าเสียดายที่ไม่ได้ลงไปถึงตีนเขา

 

ได้แค่ยืนถ่ายภาพเก็บบรรยากาศยามเย็น

 

ได้แค่นั่งมองวิวเบื้องล่าง  แต่สิ่งที่รอเราอยู่คือแสงสุดท้าย....

 

รีบเดินกลับขึ้นสู่เบื้องบน (ฟังดูแปลกๆ 555++)

 

ระหว่างรอแสงสุดท้าย ก็ถ่ายรูปรอกันไป

 

แล้วแสงนั้นก็มาถึง พวกเรารออยู่จนพระอาทิตย์ใกล้ตกดินกันเลยที่เดียวถึงจะกลับกัน

สุขใจที่ได้มาเยือนสู่ถิ่นแดนอีสานแห่งนี้

 

 

ขอบคุงก๊าบบบที่เปิดเข้ามาดู เข้ามาชมภาพกัน 

By : Namee Be Bear

ขอฝากเพจน้องใหม่ของเจ้าของรีวิวด้วยนะจ๊ะ ถ้าชอบให้กดไลน์ ถ้าถูกใจช่วยกดแชร์

Fanpage : https://www.facebook.com/KanXengStudio/