500 กิโลเมตร เพื่อสิ่งนี้
ออกตัวก่อนนะครับว่า ตัวเองไม่ได้มีลิ้นเป็นเลิศแต่อย่างใด อาหารก็เหมือนศิลปะที่บางคนอาจจะชอบและบางคนอาจจะไม่ชอบ
เริ่มเลยละกันครับ เมื่อปลายปีที่แล้วได้มีโอกาสไปทำงานที่ มหาสารคาม ช่วงเวลาว่าง 1 วันก็ถามน้องๆ แถวนั้นว่ามี ขนมร้านไหนอร่อยๆบ้าง รุ่นน้องแนะนำให้หลายร้านเลยก็กินมันทุกร้านที่น้องแนะนำที่แต่สะดุดแบบอุทาน มาแบบไม่สุภาพว่า " เชดดดดดด สุดยอดมาก " คือต้องขนกลับไปกินนั้นคือบราวนี่เค้กร้านแสงอาทิตย์ ช่วงนั้นก็มีโอกาสคุยกับพี่เค้านิดหน่อยเลยทราบว่าพี่เค้า ทำเค้กบราวนี่มาเป็น 10 ปีแล้วช่วงแรกร้านนี้ขายแต่บราวนี่กับเค้กเนยสด แต่ตอนนี้ลูกๆ พี่เค้าก็มาช่วยทำอย่างอื่นด้วยเหมือนกัน มาปีนี้ได้กลับไปเยือนมหาสารคามอีกหน เพราะลูกค้าคนนึงของเรามีร้านสักคิ้วที่นั้นเลย หาข้ออ้างพาแฟนไปแรดที่นั้นเพื่อที่จะกิน บราวนี่ เค้กร้านนี้หลังจากกลับมาจากมหาสารคามเมื่อปลายปีที่แล้ว ไม่ได้กินบราวนี่ร้านไหนเลยคือถูกใจร้านนี้มาก เกริ่นมามากละ ไปดูรูปกันเลยละกัน ครับ
