สวัสดีฮ่ะ! เพิ่งจะได้เขียนอะไรแบบนี้เป็นครั้งแรกยังไงต้องขออภัยไว้ก่อนนะครับ 

สำหรับการเขียนบทความครั้งนี้ ก็อยากจะบันทึกเรื่องราวการเดินทาง กับรูปภาพที่ตัวเองได้ไปเที่ยวมาไว้ดูเล่นและอยากไว้แชร์ต่อเพื่อเป็นข้อมูลการเดืนทางในแบบของผมเอง

รูปนี้ เป็นตอนที่ผมไปขึ้นรถไฟขบวนท่องเที่ยว "น้ำตกไทรโยคน้อย"  ที่สถานีหัวลำโพง ตื่นเต้นนิดๆ เพราะไม่เคยเที่ยวคนเดียวสักเท่าไหร่  #Nikon D90 Sigma 10-20mm

ไม่รีรอละนะแจ๊ะ! สถานีแรกของทริปนี้ก็คือ "นครปฐม" ซึ่งเขาจะจอดให้นักท่องเที่ยวลงไปทานข้าว หรือ ถ่ายรูปสถานที่ต่างๆ ซึ่งจากที่ฟังประกาศบนขบวนก็มีหลายที่เลยทีเดียว แต่ก็ต้องเลือกไปสักที่ เพราะว่าเวลาที่จำกัด บอกตรงๆผมเองก็ไม่รู้จะไปไหน ถ้าตอนนั้นมีเพื่อนไปคงจะซ่าน่าดูเลย ละ...

หลังจากที่ลงมาก็คิดไรไม่ออก เดินตามคนอื่นไปสักพัก เอ้าเห้ย องค์พระปฐมเจดีย์ อยู่ตรงนี้เองหรอ อ่ะไหนๆก็ไหนๆละ เวลาไม่ค่อยมีถ่ายรูปที่นี้เลยละกัน รูปแรกก็ตรงนี้ละครับคิดว่าอยากให้เห็นองค์เจดีย์จากระยะไกลๆ รอไรละจัดเลย แชะรูปแรก #Nikon D90 Sigma 10-20mm ใจอยากมีขาตั้งกล้องไปด้วยเหมือนกันแต่ ตังสิดันไม่มี ฮ่าๆๆ 

พอเดินเข้ามาก็ถือโอกาสกราบศักดิ๋การะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทำบุญ ขอพรด้วยซะเลย ก็จัดไปหลายพรเลยทีเดียว กะว่ามาทีละคุ้มอ่ะครับ ฮ่าๆๆ ซึ่งคนที่มากราบไหว้ก็คนในขบวนรถไฟนั้นละครับ บางส่วนก็ไปที่อื่น บางส่วนก็รับประทานอาหาร ก็ว่ากันไป 

หลังจากนั้นก็เอาละได้เวลาหามุมถ่ายรูปแล้วว เราก็เดินวนหาว่าจะถ่ายอะไรดีนะ เป็นคนหามุมถ่ายไม่ค่อยเป็นด้วยสิ เดินๆๆ เข้ามาก็ อ้อออ นี่เลย องค์เจดีย์ จัดไป หนึ่งแชะ! เอาอันเดอร์ไว้ก่อนละกัน ฮ่าๆๆ มือใหม่หัดถ่ายอ่ะครับ จัดมาหลายภาพเชียวได้มาอีกรูป

ก่อนกลับเอาอีกสักมุมละกัน ไม่อยากจะพูดว่าวันนั้นโชคร้าย ไม่มีฟ้าออกมาเลย ฮือๆๆๆ! น้ำตาไหลเป็นสายน้ำตกเลยครัช แต่ก็ยังดี พก ฟิลเตอร์ CPL จากเจ้าของหอพัก ได้ให้ยืมมาใช้งาน ฮ่าๆๆ ก็ต้องขอบคุณมากๆเลย ช่วยได้เยอะ ครั้งหน้าขอเป็น ND มั้งนะครับ แฮ่!

เห้ย! เวลาหมดไวไปจริง เดินไม่ทั่วเลย วิ่งกลับมาขึ้นรถไฟต่อ มองไปที่ข้างๆ มาเป็นครอบครัว หรือไม่ก็เป็นคู่ สอนเราอ่ะหรอ ขนาดคนจองยังไม่มีคนจองนั่งข้างเราเลย เสียจัย ไม่เป็นไรไปต่อ ออกเดินทางได้

ถึงตรงนี้ลงรถไฟได้ก็มุ่งหน้าไปถ่ายรูปที่สะพานกันเลย เวลาจำกัดอะน่ะ

มองจากตรงนี้ บ่องเบย คนเยอะมาก แต่ไหนก็มาแล้วก็ต้องขึ้นไปหาสักมุมละนะ รอไรไปๆๆ

ขึ้นมาบนสะพานทำให้รู้เลยว่า พี่ๆคนที่ถ่ายรีวิวเนี่ยเก่งจริงๆ หามุมที่ถถ่ายได้สวยๆได้ยังไง สำหรับผมทางเดินเนี่ยนะ ชิดขอบเลยเพ่ เข้ากลางอ่ะคู่นั้นถ่ายรูป บังเขาอีก ถถถ

เอ้ามาทั้งทีไม่มีรูปตัวเองได้ไงละ กล้องก็มี โธ่ มันไม่ใช้ปัญหา จัดไป หนึ่งแชะ หล่อเบยเรา (เรื่องน่าเศร้าของคนเที่ยวคนเดียว)

เดินทางต่อมาสักพักเราก็จะมาเจอ สะพานรถไฟสายมรณะ และนี้หินถ้ากระแซ ซึ่งจุดตรงนี้ คนในขบวนรถไฟจะยืนมือออกไปแตะขอบฟ้า เอ้ย! ไม่ใช้ แตะหิน ซึ่งเขาบอกว่าแตะแล้วขอพรได้ จัดไป แตะเสร็จเข้าร้านค้าไปขอ พรทาหน้ากันสนุกละ แฮ่! คนละพรเฟ้ย

วิวข้างทางก็น่าตื่นเต้นนะครับ เห็นบอกว่าเป็น อเมซอน เมืองไทย แต่ทำไมน้ำน้อยจุง อ้อ หน้าแล้งนิ

แล้งมาก แล้งยัน ขนมในกระเป๋าที่เตรียมมาเลย โธ่! เตรียมมาซะตั้งเยอะ เหลือแค่ห่อเดียว ตอนนี้คิดถถึงคำเลยว่าเพื่อนในการเดินทางที่สำคัญ คือ ขนมนั้นเอง.... พกกันไปให้เยอะๆนะครับ 

ในที่สุดเราก็มาถึงน้ำตกไทรโยคน้อย รถไฟจะถึงที่ ที่น้ำตกเลยนะครับ แบบว่า จอดปุ๊บลงรถไฟลงน้ำตกเลย ฮ่าๆ

ลงมาเดินตามทางมาเรื่อยๆ บอกเลยว่ารู้สึกสดชื่นมาก เพราะว่ามีต้นไม้เยอะ อากาศดีน่านอน ใครอยากนอน สามารถเช่าเสือไปปูนอนได้นะครับมีบริการ มาที่รูปก็เข้าอารมณ์ดราม่าเลย แชะ แคปชั่น

สถานที่ก็ตามป้ายเลยนะเพ่ อยากไปทางไหนก็ไป มีเวลาให้อยู่ 2 ชั่วโมง เอิ่มน่ะ! แต่โชคร้าย ถ้ำวังบาดาลนั้นถูกปิดอยู่เลยไม่ได้ไปเบย

และนี่เลยยยยยยยย! สิ่งที่เราตั้งจุดหมายที่จะมา โอ้ววววววววว........... น้ำตกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

แต่เดียวๆๆๆๆ ทำไมน้ำตกกลายเป็น ซกเล็กไปแบบนั้นแว้........  อ้อ แล้ง เลยไม่มีน้ำ ขอบอกเลยว่าอากาศเมืองกาญดีมากครับ เหมาะแก่การตากผ้าเป็นอย่างยิ่ง (มุขบนขบวนรถถไฟ)  แต่ก็นะไหนๆก็มาแล้วอย่าให้เสียเที่ยวสิ

อย่างที่บอกครับทุกที่ก็จะมีมุมที่สวยของมันเสมอ อย่าคิดว่าไปน้ำตกก็ต้องได้แต่น้ำตก ต้นไม้สวยๆ ก็มีนพคร๊าบบบ

สุดท้ายที่ผมอยากจะพูดอยากจะบอก ในการเดินทางครั้งนี้มีอะไรมากมายที่ต่างไปจากสิ่งที่ผมจินตนาการไว้ก่อนจะมา แต่นั้นไม่ได้หมายความว่าผมผิดหวังหรืออะไร แต่มันสอนให้เรารู้ว่า อย่ามัวแต่เชื่อในสิ่งที่คนอื่นไปแล้วเอามาให้คุณดู นั้นไม่เท่ากับการที่คุณได้ออกมาสัมผัสด้วยตัวคุณเองหรอก ถึงมามันจะไม่ตรงตามที่คิด แต่คุณก็ได้ประสบการณ์และมุมมองที่แตกต่างจากคนอื่น นั้นทำให้คุณสนุก ถือเป็นการผ่อนคลายความเครียดหลังจากที่ทำอะไรมาเหน็ดเหนื่อย ถ้าคุณคิดว่าเกิดมาครั้งเดียว ทำไมต้องใช้ชีวิตตามคนอื่น หรือจำเจแต่กับเรื่องเดิมๆ แล้วก็บ่นว่าใช้ชีวิตไม่คุ้ม   

สุดท้ายบทความนี้อาจไม่สนุกไม่มีสาระอะไรมาก แต่มันยังเป็นส่วนที่สนุกและสำคัญของคนที่ได้ไป

ขอบคุณที่เข้ามาชมนะคร๊าบ ติชมได้น้อมรับครับ