...ทุกครั้งที่ออกเดินทาง หัวใจจะพองโตด้วยความตื่นเต้น ถึงแม้ว่านี้จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เดินทางคนเดียว ถึงแม้จะเป็นระยะทางไม่ไกลจากกรุงเทพฯ แต่แม่กลองก็เป็นจุดหมายที่ใครหลายๆคนอยากมาดูด้วยตาสักครั้ง ที่ตลาดร่มหุบ Unseen Thailand แห่งเล็กๆแห่งนี้...
เรื่องการเดินทางไปตลาดร่มหุบเราคงไม่ต้องอธิบายมากมาย เพราะก็มีหลากหลายรีวิว ที่แนะนำ เราก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ไปตามคำแนะนำ 
...ท่าข้ามเรือไปท่าฉลอม...แปลกสำหรับเด็กในเมือง ถึงแม้ว่าจะเคยโดยสารเรือข้ามฝากเจ้าพระยา แต่ก็ว้าว ที่ชาวบ้านเอารถมอเตอร์ไซข้ามมาด้วย
มาถึงฝั่งแล้ว เดินไปสถานีท่าฉลอม แต่ไหนป้ายท่าฉลอม เห็นแต่เจ้าเหมี่ยวมองหน้าแบบคนที่อยากทักทายกัน
รอรถไฟเกือบ 2 ชั่วโมง เรามาผิดเวลาไปหน่อย ขึ้นรถไฟเห็นป้าลุง คู่นี้ น่ารักดี เหมือนคู่รักวัยรุ่น เลย Snap มา
...นั่งไปก็เผลอหลับ... รู้สึกตัวอีกทีก็ถึงแล้ว ตลาดร่มหุบ เห็นนักท่องเที่ยวมากมายทั้ง จีน ไทย ฝรั่ง ยกกล้องขึ้นมาถ่ายรูป จนรู้สึกเหมือนเป็นดารา แล้วมีคนมารอ...แต่เค้ารอรถไฟกัน...
...แม่ค้าที่นี้พูดได้หลายภาษา ทั้งไทย จีน อังกฤษ...
...หอยแครง หอยแมงภู...
...ปลาเค็มแดดเดียว นอกนั้นก็อยู่ในร่ม...
...มีปลาทู แน่นอนก็ต้องมีแมว...
...อะไรที่เสียบไม้ ใช่ตัวข้างล่างมั้ย...
...แบ กะ ดิน...
...ปลาทูแม่กลอง หน้าต้องงอ คอต้องหัก...
...กั้ง กะ กุ้ง...
...พริกแกง สีแสบ...
...ประกาศๆ อีก 3 นาที รถไฟจากสถานีแม่กลองเดินทางไปสถานีบ้านแหลมจะออกจากชานชลาแล้ว...พ่อค้าแม่ค้าเริ่ม ละมือจาการทุบปลา ตักแกง มาหุบร่มตามชื่อตลาด เพื่อหลีกทางให้รถไฟวิ่งผ่าน...
...Hey!!! you inside... เสียงแม่ค้ากวนกระยาสาท ตะโกนมาจากด้านหลัง พร้อมโบกมือ ให้นักท่องเที่ยวหลบมาอยู่ในแนวที่ปลอดภัย จากรถไฟที่วิ่งเชื่องช้าผ่านหน้าไปแบบชิดจมูก...
...นี่อาจจะไม่ใช่รีวิว แต่ก็มีมาแล้วมากมายกับสถานที่นี้ นี้อาจจะเป็นเพียงแค่มุมมองหนึ่งจากคนมองผ่านเลนส์สมัครเล่น อยากให้ทุกคนออกไปเที่ยว ไม่ว่าใกล้หรือใกล้ มันคือการเปิดประสบการณ์ชีวิต มากกว่านั่งอ่านรีวิวจากหน้าจอเท่านั้น...