ขอพาร่างกายล้าๆ จากในเมือง มาใช้ชีวิตแบบช้าๆ นอกเมืองกันบ้าง
ทั้งๆ ที่เวลาและเข็มนาฬิกามันหมุนเท่ากัน แต่ทำไมความรู้สึกมันถึงต่างกันโดยสิ้นเชิง
การใช้ชีวิตในเมืองมีแต่ความเร่งรีบ เหนื่อยล้า ทั้งที่บางครั้งระยะทางแค่ใกล้ๆ 
แต่ทำไมถึงรู้สึกเหนื่อยจนร่างกายแทบแหลก มันช่างแตกต่างกับการใช้ชีวิตนอกเมืองแบบนี้เหลือเกิน
ต่อให้เดินหรือวิ่งทางเป็น 100 กิโลก็ไหว ดังคำกล่าวที่นิ้วกลม กล่าวไว้ว่า
"ทางที่อยากจะไป ต่อให้ไกลก็มีความสุข" และมันก็สุขจริงๆ อย่างที่เขากล่าว
........
เป็นรีวิวแรก มีอะไรผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยและขอคำแนะนำด้วยนะคะ ภาพที่ลง มาจากทั้งกล้องดิจิตอล และมือถือค่ะ ขอให้สนุกกับการได้ออกไปท่องเที่ยวนะคะ ; )

ลงเครื่องจากเชียงใหม่ ก็มาต่อรถตู้ที่อาเขต เพื่อไปยังปาย มาเจอวิวทุ่งนาข้างทางแบบนี้ บอกเลย อยากจะกระโดดลงไปนอนกลิ้งในนั้นเลย เหมือนหลุดออกมาจากอีกโลกนึง

ยอดต้นข้าว ดูยังไงก็สวยงามเสมอ

ต้นข้าวสีสันสลับไปมา ฉากหลังเป็นป่าสีเขียว อยากยืนอยู่ตรงนั้น ไม่อยากไปไหนเลย

ดอกหญ้าพริ้วไหว หน้าร้านคอฟฟี่อินเลิฟ
นี่ก็เป็นครั้งที่ 2 ที่มาที่ปาย เลยไม่ค่อยได้ถ่ายอะไรมากที่เป็นสิ่งปลูกสร้าง 
เพราะรอบนี้ตั้งใจจะเข้าป่าขึ้นเขา สัมผัสธรรมชาติให้มากที่สุด

เมืองแห่งภูเขาและป่า มองไปทางไหนก็สดชื่นเย็นตา

ถึงปายแล้วก็แวะไหว้พระที่ พระธาตุ วัดพระธาตุจอมแจ้ง

เดินเล่นกันต่อที่ชุมชน ​จีนยูนนาน หมู่บ้านสันติชล

เย็นแล้ว มานั่งชมวิวที่วัดพระธาตุแม่เย็นเดินบันไดขึ้นไป จำไม่ได้กี่ขั้น เหนื่อยมาก แต่ไปถึงเจอวิวแล้วหายเป็นปลิดทิ้งเลย

พระพุทธรูปองใหญ่มาก ตั้งตระง่าบนยอดเขา สวยงาม วันนี้หมดวันละ 

อรุณสวัสดิ์ ตื่นมาฟินกับทะเลหมอก และแสงพระอาทิตย์ บนดอยหยุนไหล

เก็บพระอาทิตย์มาเป็นของเราซะ : )

ข้าวต้มร้อนๆ อร่อยๆ หมั่นโถว จิบชาฟินๆ นั่งชมทะเลหมอก มีความสุขสุดๆ เลย

แวะไปเรื่อยข้างทาง มีที่เที่ยวแนวธรรมชาติเยอะมาก ที่นี่คือถ้ำลอดค่ะ ด้านในสวยงามมาก เคยเข้าไปตอนมาครั้งก่อนเมื่อช่วงปีใหม่ แต่มารอบนี้ไม่ได้เข้า แค่แวะมาให้หายคิดถึง : )
เดินทางกันต่อ เป้าหมายของเราคือ บ้านจ่าโบ้

ไปต่อกันเลย ในที่สุดก็มาถึง จุดชมวิวบ้านจ่าโบ้ ปางมะผ้า มานั่งกินก๋วยเตี๋ยวห้อยขา ราคาหลักสิบ แต่วิวหลักล้าน สวยจนไม่อยากบรรยาย ต้องไปเจอเอง

หมดไปละอีกวัน เหลือเวลาแค่พรุ่งนี้อีกวัน ไม่อยากให้ถึงพรุ่งนี้เลย

สวัสดีบ้านห้วยยาใต้ อ.กัลยาณิวัฒนา 
วัดจันทร์ หรือ อ.กัลยาณิวัฒนา เป็นอำเภอใหม่ที่พระราชทานจากในหลวง 
ตอนนี้ยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จักเท่าไหร่ ธรรมชาติ ป่าไม้ ยังสมบูรณ์ มาก

ตื่นมาเช้ามืด อากาศเย็นๆ หมอกหนาๆ นั่งจิบกาแฟรอบกองไฟ ฟินสุดๆ

น้ำค้างบนใยแมงมุม สวยดีนะ

ป่าสนร้อยปี วัดจันทร์

ปิดท้ายด้วยรูปโบสถ์ใส่แว่นตาที่วัดจันทร์ เท่ห์ดีจัง
หมดเวลาแล้วจริงๆ ต้องกลับไปชดใช้กรรมในเมืองกันต่อ 
เมืองไทยบ้านเรายังมีที่เที่ยวสวยงามอีกมากมาย ลองออกไปสัมผัสกันดูนะคะ