ในช่วงเวลาที่รู้สึกว่าเหนื่อยล้าจากการกรำงานหนัก  ร่างกายก็เริ่มโหยหาธรรมชาติ ส่วนใหญ่เวลาที่ผมจะไปไหน ก็ไม่ค่อยมีแผนล่วงหน้า เมื่อคิดได้ก็จะไปกันเลย ทริปนี้ก็เช่นกัน ถือว่าบ้ามาก ที่ผมกับแฟนตัดสินใจเดินทางไปน่าน ด้วยรถยนต์ส่วนตัวในช่วงวันหยุดเสาร์ – อาทิตย์

หลังเลิกงานในคืนวันศุกร์ที่ 25 ก.ย.58 เราออกเดินทางจาก กทม. เวลา 2030 น. ด้วยใจที่มุ่งมั่น และความตื่นเต้นที่จะได้ไปพบเจอสถานที่ใหม่ๆ เส้นทางใหม่ๆ ทำให้ผมมีแรงฮึด ระหว่างการเดินทาง เราจอดพักรถตามปั๊มเป็นระยะ แต่ก็ไม่ได้กันนอนเลย  

เราเดินทางถึงตัวเมืองน่าน ในเช้าวันที่ 26 ก.ย.58 เวลาประมาณ 0900 แวะพักรถ และหาของกินเพิ่มเติมระหว่างการเดินทาง  เราวางแผนการเดินทางแบบคร่าวๆ ว่า จะขับรถไปชมธรรมชาติตามเส้นทาง อ.สันติสุข – อ.บ่อเกลือ - อ.ปัว และลงมาหาที่นอนใน อ.เมือง เมื่อตกลงใจแล้ว ก็เริ่มเดินทางกันต่อ เราสองคนอดตื่นเต้นไม่ได้เมื่อเห็นบรรยากาศใหม่ๆ  เนื่องจากเป็นครั้งแรกที่เราเดินทางมาน่าน  แต่ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากมาย คิดว่ามาพักผ่อนเปลี่ยนบรรยากาศ ชื่นชมธรรมชาติในสถานที่ใหม่ๆ

ระหว่างการเดินทาง ผมจอดรถถ่ายรูปเป็นระยะ เพื่อเก็บบรรยากาศ ช่วงหน้าฝนนี่ภูเขา ต้นไม้ ยังเป็นสีเขียว ดูแล้วสดชื่น สบายตามาก 

เป้าหมายเรา คือ เดินทางไปตามเส้นทาง อ.สันติสุข - บ่อเกลือ เพื่อพักกินข้าวกลางวันที่นั่น ถนนเส้นนี้ดีมาก แต่มันเป็นเส้นทางตัดผ่านหุบเขา จึงใช้เวลาในการเดินทางมากกว่าพื้นที่ราบ กว่าจะถึงที่หมายเล่นเอาเราสองคนแทบแย่  วิวสองข้างทางจะเป็นภูเขาข้าวโพด และทุ่งนาบริเวณที่ราบเชิงเขา 

หลังชมนาข้าวเสร็จ เราโทรเช็คโฮมสเตย์ที่ติดกับนาข้าว เผื่อว่ามีที่พักว่าง กะว่าจะเปลี่ยนบรรยากาศ แต่ที่พักเต็มหมดแล้ว เลยต้องทำตามแผนเดิมคือหาที่พักในเมือง หลังจากหาที่พักได้ ตอนแรกกะว่าจะเดินชมเมืองยามค่ำคืน สุดท้ายเราก็ไม่ได้ทำตามที่ตั้งใจไว้ ด้วยความอ่อนเพลีย เลยทำได้แค่หาของกินแล้วกลับที่พัก จากนั้นก็นอนหลับยาว

เราตื่นมาในตอนเช้า ร่างกายได้พักผ่อนเต็มที่ รู้สึกว่าหลับได้สนิทมาก หลังจากล้างหน้าแปรงฟันสร็จ ก็ออกไปไหว้พระขอพรก่อนออกเดินทาง 

บรรยากาศครึ้มๆ ฝนตกแต่เช้า สถานที่แรกที่ไปคือวัดภูมินทร์  โชคยังดีช่วงที่เราไปถึงวัดฝนก็หยุดตกพอดี  วัดอื่นๆ ในเขตเมืองเราไม่ได้ไปเลย เนื่องจากมีงานทำบุญ คนเยอะมากและไม่มีที่จอดรถ จึงขับรถเลยไปสักการะพระธาตุแช่แห้ง 

หลังจากนั้นเรากลับมาเก็บของ และตัดสินใจว่าจะเดินทางไปดอยเสมอดาวต่อ แม้ครั้งนี้เรามีเวลาน้อย ไม่มีโอกาสได้กางเต้นท์นอน ก็ขอไปชมวิวช่วงเวลากลางวันก็ได้

เมื่อมาถึงที่หมาย ธรรมชาติเป็นใจมาก เรามาถูกช่วงเวลาพอดี เลยรีบเก็บภาพไว้ก่อน ช่วงที่เราไป จนท. ยังไม่อนุญาตให้กางเต้นท์นอน เนื่องจากยังอยู่ในช่วงฤดูฝน บรรยากาศสบายตามาก อากาศไม่ร้อนเลย แม้จะเป็นเวลาเที่ยงวันแล้วก็ตาม          

ถ่ายภาพจนพอใจแล้ว ก็ได้เวลาเดินทางต่อ เราสองคนเห็นตรงกันว่า สักวันเราจะกลับมากางเต้นท์นอนดูดาวที่นี่ให้ได้

ขากลับเราเสี่ยงดวง ไปตาม GPS  ซึ่งนำทางเราไปยังหมู่บ้านประมงปากนาย คิดว่าจะไม่มีใครมาด้วย แต่ก็ยังมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์  มาเปลี่ยนบรรยากาศขึ้นโป๊ะไปด้วยกัน

หลังจากนั้นเราก็เดินทางกลับตามเส้นทาง อ.น้ำปาด จ.อุตรดิตถ์ ซึ่งย่นระยะทางไปได้เยอะเลย ระหว่างทางเจอฝนตลอด ขณะขับรถผ่านทุ่งนาช่วงนึง มีสายรุ้งพาดผ่านพอดี เลยเก็บภาพไว้ครับ 

ช่วงขากลับนี่ผมขับรถยาวๆ เลย เพราะต้องรีบกลับไปพักผ่อนเพื่อเก็บแรงไว้ลุยงานต่อในวันจันทร์ แต่ก็ขับรถด้วยความไม่ประมาท เราสองคนถึงบ้านด้วยความปลอดภัย ในเวลาประมาณเที่ยงคืนพอดี    

จบการแชร์ประสบการณ์ครับ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่าน ใครจะเที่ยวน่าน แนะนำว่าให้นั่งเครื่องบิน และไปเช่ารถขับดีกว่าครับ ประหยัดเวลากว่า ถึงยังไงก็ยอมรับครับว่าเป็นทริปที่เหนื่อย แต่ก็มีความสุขและประทับใจไม่ลืม