ฉายเดี่ยวเที่ยว "ซีบู,ฟิลิปปินส์"

B A C K P A C K ไป P H I L I P P I N E S

โอเค หวัดดีคับท่านผู้อ่านที่น่ารักทุกคน วันนี้กลับมาเขียนบันทึกการเดินทางอีกครั้งกับผม "ล่ามติดเที่ยว" ขอบอกไว้ก่อนนะคับว่าบันทึกการเดินทางนี้ค่อนข้างจะเยอะและยาวมาก จะเก็บให้ละเอียดที่สุด เพราะเป็นการเดินทางที่เต็มไปด้วยความสนุก ท้าทาย ยังไงถ้าอ่านไม่ไหวดูรูปอย่างเดียวก็ได้นะคับ บ่ว่ากั๋นคับ

ล่าสุดเพิ่งไปออกทริปต่างแดน ช่วงวันหยุดยาว 8-11 July 2017 ที่ประเทศเพื่อนบ้านอาเซียน “ซีบู,ฟิลิปปินส์”กลับมาคับ คิดว่าหลายๆคนอาจจะเคยเห็น เคยได้ยิน ความสวยงามเรื่องธรรมชาติของประเทศนี้กันมาแล้วบ้าง ซึ่งมันก็มีความธรรมชาติแบบธรรมชาติจริงๆคับ ไปในเมืองที่แบบความเจริญยังเข้าไม่ถึง ผู้คนส่วนใหญ่ปลูกบ้านอาศัยอยู่ริมฝั่งทะเล และไม่ต้องสงสัยว่าไปกับใคร ผมไปคนเดียวเฟี้ยวๆเนียะแหละคับ เที่ยวคนเดียว สบายใจ อยากไปไหนก็ไป ทำไรก็ทำ กินไรก็กิน เปลี่ยนแผนได้ตามใจฉัน ไม่ต้องมาปรึกษาคนนั้นทีคนโน้นที ไม่ต้องเครียด นี่แหละสิ่งที่ใช่ที่สุด ฮ่ะๆๆ อีกอย่างช่วงที่ไปฟิลิปปินส์ก็เป็นช่วงที่ท่องเที่ยวประจำปีบริษัทด้วย แต่ผมจองตั๋วไว้ก่อนบริษัทจะมีกำหนดการท่องเที่ยวประจำปีแล้ว ปีนี้เลยต้องอดเที่ยวกับบริษัท เอ๊ะหรือเพราะไม่อยากไปท่องเที่ยวบริษัทกันแน่นะ อันนี้ก็ไม่รู้สินะ 555+

ก่อนจะเลือกไปเที่ยวฟิลิปปินส์นั้น ได้ลองลิสต์อัพชื่อแต่ละประเทศดูแล้วว่ามีที่ไหนที่น่าสนใจบ้าง ไม่ว่าจะ มาเล สิงคโปร์ ฮ่องกง ไต้หวัน ลาว อินโด แต่ลองดูตั๋วเครื่องบินไปแต่ละที่ก็แพงเอาการอยู่เหมือนกัน เลยตัดสินใจเลือกไปฟิลิปปินส์ ซึ่งเคยเห็นIGของพวกฝรั่งที่ติดตามอยู่ไปเที่ยวซีบูกันเยอะมาก บ้างก็ไปน้ำตก Kawasan ไปออกผจญภัย canyoneering (คำนี้ไม่มีความหมายโดยตรงนะ มันเป็นกิจกรรมแบบ เดินป่า ปีนหิน ลุยน้ำ กระโดดน้ำ ว่ายน้ำ คือมาหมดอ่ะ เดี๋ยวไปดูรูปกันว่าเป็นยังไง) ไปว่ายน้ำกับฉลามวาฬ เห็นละก็แบบแม่งน่าไปว่ะ ฉลามวาฬคือไรไม่เคยเห็น 555+

ช่วงเดือนมีนาเลยเริ่มต้นหาตั๋วแล้ว มีเว็บอะไรเข้าไปเช็คราคาให้หมด แต่ราคานั้นแพงเอาการอยู่ ก้เช็คไปเรื่อยๆวนไปอย่างไม่ย่อท้อต่อความกระหายอยากออกเดินทาง ตอนนั้นก็ไม่ได้นึกถึงสายการบิน Cebu Pacific Airlines หรอก ดูแต่พวกสายการบินที่ได้ยินชื่อบ่อยๆ แต่ไปจ๊ะเอ๋ เห็นชื่อสายการบินCebu เข้าเลยนึกขึ้นได้ว่า มันเคยมีบินตรง BKK - CEBU นี่หว่า เลยรีบเปิดเว็บไซต์เข้าไปดู สิ่งที่ตรัสรู้มาคือ เขายกเลิกเที่ยวบินตรงไปเรียบร้อยแล้ว เอ่อ ทำไมถึงยกเลิกกันนะ ก็เท่ากับว่าการเดินทางคือต้องเปลี่ยนเครื่องเท่านั้น ก็เปลี่ยนเครื่องตามที่ระบุไว้ในใบกำหนดการเดินทางด้านบนเลยคับ ตอนเปิดเช็คราคาก็เห็นที่ราคา 5250บาท ซึ่งตอนนั้นก็เริ่มมีความหวังขึ้นมาละว่าโอเคจัดไปเลย แต่ก็ยังไม่จอง เพราะคิดว่ามันคงมีถูกกว่านี้แหละมั้ง ใช้เวลาดูความผันผวนของราคาตั๋วอยู่อาทิตย์กว่าๆ ขึ้นๆลงๆ บางวันก็หลักหมื่น บางวันก็ครึ่งหมื่น จึงมาคิดว่าไม่ได้การละ ราคาตั๋ววิ่งไม่คงที่แบบนี้ ถ้าโปรหมดกูก็อด

ดังนั้นจากที่เช็คตั๋วมาหลายวันจึงทำให้จับทางความผันผวนของราคาถูกแพงได้แล้ว เท่านั้นแหละ กดจองและได้โปรตั๋วเครื่องของ Cebu Pacific Airlines สายการบินประจำเกาะ Cebu มาแล้ววววว ไปไม่ไปค่อยว่ากันอีกที ได้ตั๋วโปรโคตรถูกแบบนี้ ไม่ไปก็ไม่เสียดายเท่าไหร่มั้ง

ตองนั้นก็จองตั๋วเครื่อง+ที่พักแล้วรอวันเดินทาง รอแล้วรออีก เห้อออ เมื่อไหร่จะถึงเดือนกรกฎาคมนะ 5555+ รอวนไปช่วงระหว่างรอก็ออกทริปในเมืองไทยวนไป กลัเชียงใหม่ เกาะหลีเป๊ะ เกาะล้าน คีรีวง กลับเชียงใหม่ เห้อออออออ รอวนไปอีกกกก ซึ่งมันตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก เพราะนี่เป็นทริปต่างประเทศทริปแรกของปีนี้ ซึ่งปีที่แล้วไปต่างประเทษบ่อยมากกกก ญี่ปุ่น(เที่ยว), รัสเซีย(เที่ยว), มาเลเซีย(ทำงาน), ญี่ปุ่น(เที่ยว), เวียดนาม(ทำงาน) คือแบบชีพจรลงเท้า

แต่ช่วงก่อนถึงเวลาเดินทางนั้นมีอีเมล์จากทมางสายการบินแจ้งมาว่ามีการเลื่อนเวลาเที่ยวบินไฟท์ MANILA-CEBU ขึ้นมาข้างหน้าจาก 17.30 เป็น 16.15 ตอนนั้นก็กระวนกระวายแล้ว ว่าเอ่างั้นก็เท่ากับว่าเวลาเปลี่ยนเครื่องที่มะนิลาก็เหลือเวลาน้อยลงละดิ เห็นเขาว่ากันว่า ตม.ปินอย เข้มงวดเอาการอยู่นะ ซึ่งก็ถูกใจระบบการให้บริการของสายการบินมาก แจ้งล่วงหน้า แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ว่าด้วยเรื่องของการสื่อสาร ประเทศฟิลิปปินส์เป็นประเทศที่ขึ้นชื่อว่าใช้ภาษาอังกฤษมากเป็นอันดับ3ของโลกและใช้เป็นภาษาราชการด้วย ดังนั้นเรื่องภาษาอังกฤษไม่ต้องห่วงเลย แต่ก็มีบางคนบางกลุ่มที่สื่อสารไม่ค่อยได้ อันนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมกัน ภาษาอังกฤษงูปลาๆอย่างผมก็ ไม่ได้อดข้าว ได้เที่ยว ได้ซื้อของ ได้พูดคุยกับหลายๆ จนมีชีวิตรอดกลับมาได้ก็ถุือว่า สอบผ่าน แล้วในเรื่องของภาษาอังกฤษ 555+

8 July 2017
วันนี้เป็นวันที่รอคอยมานานแสนนานเป็นเวลา 4 เดือนเต็ม จนกระทั่งมาถึงวันหยุดยาว4วัน 8-11กรกฎาคม 2017 ซึ่งได้เวลาเดินทางไปฟิลิปปินส์แล้ว พอถึงวันเดินทางก็ไปขึ้นเครื่องที่สุวรรณภูมิ ซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่ได้แลกเงินเปโซนะ เพราะตั้งใจจะไปแลกที่สนามบิน อย่าๆอย่าเพิ่งคิดว่าเรทมันจะแพงกว่าข้างนอก เพราะผมโทรเช็คเรทก่อนแล้ว นั่งแอพอร์ตลิ้งค์ไปสุดปลายทางสนามบิน พอออกสนามบินมาก็เลี้ยวขวา ซึ่งนั่นแหละร้านแลกเงินเยอะมากกกก ก่อนไปแลกก็มีแต่คนแนะนำให้ไปร้าน Super rich ถามว่าผมจะไปตามที่เขาแนะนำไหมก็ไปนะ แต่คนต่อคิวเยอะเกิ๊นนนน ผมเลยหาทางไปต้องต่อคิวยาว โดยการเดินเช็คเรทเงินของแต่ละร้านว่าต่างกันไหม เดินไปดู4ร้าน เอ้าก็เรทเดียวกันหมดเลยนี่หว่า งั้นก็ไปร้านที่คนน้อยที่สุดสิ รอไร คนต่อคิวSuper rich 10กว่าคน ในขณะที่ร้านข้างๆมีเพียงแค่2คน แน่นอนกูไปร้านนี้ 555+ ไม่ต้องเสียเวลา ประหยัดเวลา ได้เรทก็เท่ากัน ไม่แน่ที่คนไปต่อคิวSuper rich เพราะเรทเงินสกุลอื่นอาจจะแตกต่างกันก็เป็นได้นะ อันนี้ก็ไม่รู้!!

เรทราคาสกุลเงินเปโซตอนนั้นอยู่ที่ 0.685 เอ่อ บอกตรงๆ ตรูไม่เข้าใจวิธีการคำนวณเรทเงินพวกนี้จริงๆ เที่ยวเยอะก็จริง แต่ก็ยัง งง อยู่ดี 555+ อ่อนคำนวณโคตรๆ วันนั้นแลกไป 13,000THB ได้เงินเปโซประมาณ 18,000PESO นี่แหละ ไม่รู้เหมือนกันว่าจะหมดเท่าไหร่ แต่ก็แลกเงินเผื่อๆไว้

แลกเงินเสร็จแล้วก็ได้เวลาไป Check-in คือตอนไปนั้นก็คนเยอะมากกกกกกก แต่ทำเว็บ Check in มาแล้ว ก็ไปช่อง Internet check in คนน้อยมากกกกก สบายไปอีก ไม่ต้องต่อคิวให้เมื่อยขา เย้ๆได้ตั๋วมาแว้วววววววววว ได้ตั๋วมา2ใบ ลืมบอกไปว่าต้องไปต่อเครื่องที่ Manila เพราะไม่มีเที่ยวบินตรงสู่ Cebu ก็จะเป็นแบบนี้คับ BKK > MNL > CEBU ขากลับก็วนกลับคับ ทุกอย่างพร้อมแล้วก็ออกเดินทางกันเล๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย !!

สภาพอากาศเช้านี้ก็มีความฝนตกหน่อยๆคับ หืมมมมมม ไม่หน่อยละมั้งงงงงงงง หวังว่าที่ฟิลิปปินส์คงไม่ตกแบบนี้นะ เพราะถ้าฝนตกนี่คงเที่ยวไม่สนุกแน่ๆ

ขอนอกเรื่องแป๊บบ โดยส่วนตัวแล้วคิดว่า สนามบินสุวรรณภูมิเป็นสนามบินที่มีการออกแบบตัวสนามบินได้สวย หรูหรา อลังการมากที่สุด เท่าที่เคยไปเห็นสนามบินต่างประเทศมา ไม่ว่าจะ รัสเซีย ญี่ปุ่น สิงคโปร์ มาเลเซีย เวียดนาม ฟิลิปปินส์ ฮ่องกง ไต้หวัน ก็ยังสวยสู้สุวรรณภูมิบ้านเราไม่ได้อยู่ดี แต่ถ้าพูดถึงระบบต่างๆก็ยังเทียบหลายๆสนามบินในต่างประเทศที่ไม่ได้นะ

ฝนตกก็ยังตกไม่หยุด ฝนตกแบบนี้ก็ไม่เป็นไร เพราะเครื่องลำใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกกกกนะ ค่อยสบายใจหน่อย เก็บภาพภายในเครื่องมาฝากนิดหน่อย ภายในถือว่าใหญ่ กว้าง สะอาดมาก

แต่คนไม่เต็ใที่นั่งนะ ว่างเยอะมากกกกกก พอเครื่องขึ้นและนิ่งแล้วเลยย้ายที่นั่งไปนั่งแถวกลางคนเดียว ประมาณว่าพื้นที่นี้เป็นของกูนะงี้ 555+ หลับสบาย ทำไรก็สะดวกสบายมากๆ

นั่ง นอน ฟังเพลง วนนนนนนนนนนนไปยาวๆสัก 3ชั่วโมง ก็บินมาถึงน่านฟ้ามะนิลาแล้วววววววว มองลงไปข้างล่างจะเห็นได้ว่าบ้านเมืองแออัดกันมากกกกกก

พอออกเครื่องมาก็ต้องรีบไปยังเกทเพื่อเปลี่ยนเครื่อง แต่ก่อนไปถึงเกทนั้นก็นะ คือไม่เคยบินจากไทยแล้วไปต่อเครื่องบินในประเทศไง เคยแต่บินจากไทยแล้วบินต่อไปต่างประเทศ เลย งง กับวิธีการเปลี่ยนเครื่องภายในประเทศเล็กน้อย ตอนแรกเดินๆไปตามป้าย Transit ซึ่งก็เดินไปอย่างสบายใจ พอ ตม. ตรวจพาสปอร์ต เจ้าหน้าที่บอกว่าไม่ใช่ที่นี่ แต่ให้ไปเข้า ตม. เข้าประเทศก่อน แล้วไปต่อเครื่องเพื่อบินภายในประเทศ กว่าจะถึงบางอ้อก็ งง ไปตั้งนาน 5555+ จำไว้มันคือประสบการณ์เลยนะ

พอรู้วิธีการต่อเครื่องแล้วทุกอย่างก็ง่ายขึ้น แต่ ตม.ปินอยนี่ทำหน้าบึ้งเกินไปนะ แม่งกลัวจะไม่ผ่านสุดๆ พอตรวจเสร็จแม่งก็โยนพาสปอร์ตคืนให้แบบไปโกรธใครมาคับเพ่

พอมาถึงเกทก็นั่งรอวนไป

ป่ะขึ้นเครื่องกันต่อ นั่งไม่นานก็ถึงที่หมายแล้ว พอไปถึงสนามบินก็ติดต่อหาคนขับรถที่จองไว้ ตอนแรกเขาบอกว่าจะถือป้ายชื่อมารอ แต่หาแล้วก็ไม่เจอ และซิมเน็ตที่ซื้อก็สามารถโทรได้เพียงแค่10นาที เอาแล้วไง กลัวว่า10นาทีจะต้องคุยกันไม่รู้เรื่องแน่ๆ แต่ก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดีอีกเช่นเคย นั่งรถยาวววววววววววววววววววววไป นานมากกกกกก เพราะคืนนั้นรถติดมากถึงมากที่สุด กว่าจะไปถึงโรงแรมก็ปาเข้าไป10.30PM แล้วววว ถามว่าได้กินไรยัง ยังนะ

ตอนไปถึงโรงแรมพนักงานก็ยังคงรอรับเช็คอินอยู่ คือ คนสสุดท้ายของวันเลยนะ พอเก็บของเสร็จ ก็หิวเลยไปหาพนักงานว่ามีไรขายไหม สรุปอาหารมื้อแรกคือ มาม่าคัพ อิ่มอร่อย 555+

หน้าตารีสอร์ทก็จะเป็นแบบนี้ ถือว่าเป็นรีสอร์ทที่ค่อนข้างดีเลยล่ะ ติดทะเล เงียบสงบมาก

ตอนเย็นมาบรรยากาศแถวนี้แลดูจะโรแมนติกมาก เหมาะแก่การนั่งชิลๆ

และนี่คือรูปเต็มๆขอวรีสอร์ทที่ถ่ายด้วย GoPro ไม่ได้ใหญ่มาก แต่ถือว่าสวยใช้ได้

Day 2 : 9 July 2017
วันนี้มีทริป Canyoneering ที่น้ำตก Kawasan ซึ่งตอนแรกก็เข้าใจว่านัดคนขับรถกันไว้ตอน 8โมงเช้า แต่ที่ไหนได้ดูเวลาผิด เวลาที่นัดกันคือ6โมงเช้า แต่กูตื่นเกือบ6.30AM หืมมมมมม งานขอโทษคนขับรถก็มา ถามเขาว่ามารอตั้งแต่กี่โมง เขาตอบว่ากลัวจะมาสายเลยมารอตั้งแต่ 05.30AM แล้ว ป๊าดดดดดดดดดดดคือมาเช้าแถ๊ะ ตื่นสายแบบนี้ก็ทำได้แค่ล้างหน้าแปรงฟันแล้วเก็บของออกเดินทาง โอเคพร้อมแล้วไปกันเลย

วันนี้แลดูท้องฟ้าครื้มฝนนะ ภาวนาอย่างเดียวว่าอย่าตกเลยนะ อุตส่าห์มาเที่ยวไกลทั้งทีขออากาศดีๆนะ สุดท้ายแล้วก็ไม่ตกจริงๆด้วย พอไปถึงก็เตรียมตัวแว๊นมอไซไปยังที่หมาย นั่งมอไซประมาณ20นาทีได้ คือต้องขึ้นไปบนเขาเลยนะ และเดินเข้าไปอีกประมาณเกือบกิโลเลยล่ะ ถึงแล้วไปลุยกันเล๊ยยยยยยย

จุดนี้จะเป็นจุดพัก ซึ่งจะมีพวกบาบีคิวต่างๆขาย แต่ไม่ได้เตรียมตังค์ไปเลยยอมอด แล้วไปกินข้าวเที่ยงที่น้ำตกเอาทีเดียวละกัน โดดน้ำวนไปเรื่อยๆ

มาถึงด่านนี้ ด่านที่ต้องหันหัวและไหลถอยหลังลงน้ำ ตอนแรก็แอบกลัวอยู่ว่าข้างล่างจะมีหินไหม แต่เห็นคนอื่นทำแล้วไม่บาดเจ็บก็เท่ากับว่าไม่มีอะไรให้กลัว ลุยเลยละกัน

ต้แงลงไปในน้ำก่อนเพื่อจัดเตรียมท่าก่อนปล่อยตัวไหลลงน้ำ แต่น้ำค่อนข้างเชี่ยวนะ ต้องประคองตัวเองดีๆไม่งั้นไหล

จัดท่าพร้อมแล้ว เขาบอกให้ปิดจมูกด้วย น้ำจะได้ไม่เข้าจมูก

แต่เอาเข้าจริงปิดจมูกได้แป๊บเดียว พอถึงจุดที่จะสไลด์ลงก็ปล่อยมือฟรีสไตล์เลย เพื่อรูปจะได้ออกมาเท่ร์ๆ 555+

จากนั้นก็มาถึงด่านที่เรียกว่าสูงที่สุดของการกระโดดลงน้ำในครั้งนี้เลย ครั้งแรกโดดจากพื้นธรรมดา ซึ่งก็ถือว่าสูงมาก กว่าจะโดดได้ก็ต้องมีคนส่งเสียงเชียร์ให้กำลังใจ 555+

แต่พอโดดจากพื้นธรรมดาเสร็จปุ๊บก็ติดใจ กะจะไปโดดอีกครั้ง ครั้งนี้ไกด์บอกลองโดดจากต้นไม้ดูไหม สนุกนะ ลองดูๆ กูนี่แบบ โอ้โหหหหห แค่พื้นธรรมดานี่ก็สูงละ ให้โดดจากต้นไม้อีกนี่หัวใจวายตายพอดี ไกด์ก็ยุให้โดดโดยการบอกว่า ไหนๆก็มาถึงนี่แล้วลองสักครั้งเลย ก็เลยตัดสินใจโดด แต่กว่าจะโดดได้นี่ทำใจบนต้นไม้นาทีกว่าๆเลยนะ

ก่อนกระโดดนี่คิดแต่ว่าลงท่าไหนดีวะ ลงยังไงไม่ให้เจ็บ ก็เลยโดดไปงั้นพร้อมกับตะโกนเสียงลั่นป่าเลย 555+

พอลงถึงน้ำก็แบบรู้สึกโล่งและภูมิใจกับตัวเองที่กล้าโดดจากที่สูงขนาดนี้ มันสูงแบบโคตะระสูงเลยนะจะบอกให้

จากนั้นก็ไปนั่งพักผ่อน แต่ก็ไม่ได้พักหรอกเห็นเขาโหนเชือกเล่นกันก็อยากเล่นบ้าง ฮ่ะๆๆ

และนี่ก็เป็นด่านสุดท้ายของการกระโดดน้ำสำหรับทริปวันนี้แล้ว ซึ่งก็สูงใช่เล่นเช่นกัน แต่ก็โดดได้แบบสบายๆชิลๆ

แต่ แต่ เดี๋ยวก่อน นึกว่าหมดแล้วสุดท้ายไกด์ก็บอกว่ามาโดดจากสะพานกันแล้วจะว่ายกลับไปยังจุดที่จอดรถ อื้มหืมมม ก็ยังจะให้โดดอีกนะ ทั้งที่สามารถเดินไปได้ 555+ แต่ก็โดดเพราะอยากลองเหมือนกัน แต่เหนื่อยตรงว่ายน้ำกลับไปนี่แหละ ฮ่ะๆๆ

สำหรับวันนี้ก็หมดแล้ว กลับที่พักไปนอนเก็บแรงกันต่อ พรุ่งนี้มีทริปต่อ อาหารที่นี่ก็จะไม่ค่อยถูกปากเท่าไหร่นัก เมนูก็ไม่มีรูปให้ดู ต้องจินตนาการภาพเอา และของจริงก็จะไม่เหมือนกันที่จินตนาการไว้ ฮ่ะๆๆ กินเพื่ออยูเนอะ กินๆไป

สำหรับทริปวันนี้ก็ ว่ายน้ำดูปลาฉลามวาฬ น้ำตกTumalog และ Sumilon Island

เริ่มกันที่ว่ายน้ำดูปลาฉลามวาฬที่ Oslob whale shark watching กันก่อนเลย ต้องตื่นเช้าหน่อยเพราะทริปนี้เริ่มกันแต่เช้าเลยและช่วงเช้าคนจะเยอะมากกกกกกกกก ทัวร์มาลงเยอะมากมาย กลางน้ำก็มีแต่เรือเต็มไปหมดเลย พอถึงคิวก็ขึ้นไปนั่งเรือไม้ขนาดเล็กที่ไม่คิดว่าจะสามารถจุคนได้หลายสิบคน

พอนั่งไปกลางน้ำก็เตรียมตัวลงน้ำและรอโอกาสปลาฉลามวาฒว่ายมากินอาหารที่คนพายเรือเตรียมมา เห็นปลาแว๊บแรกนี่คือแบบตกใจมากกกกก มันตัวใหญ่มากกกกกกก กลัวมันจะกัดเอา ทั้งที่รู้ว่ามันไม่กัด 555+ แต่ก็แอบกลัว

ก่อนจะลงน้ำ ทางไกด์ก็จะแนะนำเกี่ยวกับวิธีการต่างๆ เช่น ห้ามจับต้องปลา ระยะที่ต้องอยู่ห่างจากปลา แต่บางทีปลามันก็พุ่งมาจากทางไม่รู้แบบมาประชิดใกล้ตัวเลย 555+ อย่างรูปข้างล่างนี้คือมาแบบใกล้มากและตกใจมาก

จากนั้นก็ไปต่อกันที่น้ำตกตูมาล็อก เป็นน้ำตกที่ใหญ่และสูงมาก แต่น้ำไหลไม่เยอะนะ ไม่เหมาะแก่การเล่นน้ำเท่าไหร่ แต่เหมาะสำหรับถ่ายรูปนี่แหละ ได้มาไม่กี่รูปเอง ก็เลยแวะที่นี่แป๊บเดียวแล้วไปต่อ

พอช่วง9โมงก็ไปนั่งเรือข้ามไปเกาะซูมิลอน ซึ่งเป็นรีสอร์ทส่วนตัวที่เปิดให้คนนอกซื้อทัวร์มาเที่ยวแบบเดย์ทริปได้ แล้ะสามารถใช้บริการทุกอย่างได้เหมือนลูกค้าที่พักในรีสอร์ทเลย เพียงแค่ไม่มีห้องพักให้ 555+

มาถึงเกาะก็สายๆหน่อย คนก็เลยเยอะ จะถ่ายรูปมุมไหนก็ติดคน คนจีนก็ยังครองทุกพื้นที่เช่นเคย 555+

ก่อนข้ามเรือมายังเกาะ ตรงจุดเช็คอินเขาจะติดข้อมือแบบนี้ให้ มีเครื่องดื่ม อาหาร เรือ หน้ากากดำน้ำ ผ้าเช้ดตัวให้ฟรี ง่ายๆคือฟรีทุกอย่างอ่ะ มันดีมาก แต่ทริปก็แอบแพงอยู่นะ

เรือที่นั่งข้ามฟาก็จะเป็นลักษณะแบบนี้ เหมือนแมงมุมมากๆ แปลกดี ไม่เคยเห็น ฮ่ะๆๆ

ก่ินกินข้าวเที่ยงก็เล่นน้ำ กินข้าวเสร็จก็นอนพักที่เปลริมทะเลแป๊บๆแล้วตื่นมาเล่นน้ำต่อ แต่ว่ายน้ำจากฝั่งมาเล่นน้ำที่แพ ซึ่งอยู่กลางทะเล ระยะห่างจากฝั่งก็ประมาณ 100 เมตรได้ ตอนแรกก็คิดว่าจะไม่ไปละ มันไกลไป แต่อีกใจก็อยากไปมาก

ก็เลยตัดสินใจว่ายน้ำมา ซึ่งมันไกลมาก เหนื่อยมากด้วย คือว่ายมาแบบไม่ได้ใส่เสื้อชูชีพนะ ถ้าเป็นไรขึ้นมานี้เรียบร้อยแน่ๆ เท่ากับว่าเล่นแพนี้อยู่คนเดียว เพราะส่วนใหญ่จะไม่กล้าว่ายน้ำข้ามมา

กลางทะเล แปลว่า อยู่กลางแดด โอ้โหหหหห แดดดดดดนี่คือแบบแรงมากกกกกกก ต้องลงน้ำบ่อยๆไม่งั้นร้อน 555

พอตอนขาว่ายหลับฝั่ง ตอนนี้แหละคือกลัวที่สุด เพราะแรงเริ่มไม่มีละ ใช้แรงหมดไปกับการว่ายน้ำ ดำน้ำเล่นที่แพนี่แหละ กลัวมากกกกกกกก็เลยค่อยๆว่ายกลับฝั่งแบบไม่รีบ ให้ช้าและใช้แรงว่ายน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้