ทริปนี้เราซื้อแพ็คเก็จโปรโมชั่นจาก "วรวีร์ รีสอร์ท แอนด์ สปา"  ราคา 1,500 บาท / คน  (รวมค่าที่พัก 1 คืน + ขึ้นเขาพะเนินทุ่ง + อาหารเช้า)  ชวนกันมาแค่ 2 คน เพราะเหลือที่ว่างให้จอยทริปได้ 2 ที่พอดี  และเพื่อนๆคนอื่นก็ไม่ชอบสไตล์ลุยๆแบบนี้  ก็เลยตัดสินใจ...เอาวะ!!..แบกเป้หิ้วกระเป๋าก้าวเท้าออกจากบ้านไปตามหาหมอกหน้าร้อนที่เขาพะเนินทุ่งกัน!! 2 คนนี่แหละ  ไปหาเพื่อนเอาข้างหน้า!! 

เรามาเที่ยวกันวันที่ 12 - 13 พ.ค. 57 (หยุดวันวิสาขบูชาพอดี)  ตามแผนก็กะว่าจะไปให้ถึงบ่ายๆ กินข้าวเที่ยง แล้วก็เที่ยวเล่นที่อุทยานแห่งชาติแก่งกระจานก่อน  ค่อยเข้าไปรีสอร์ทตอนเย็น แล้วก็เล่นน้ำสักแป๊บ แล้วก็นอนพักผ่อนเก็บแรงไว้ขึ้นเขาตอนเช้า

แต่ความจริงคือ...เราไม่สามารถกำหนดเวลา หรืออะไรๆได้เป๊ะๆตามที่เราคิด

วันแรก

นั่งรถตู้อนุสาวรีย์ชัย-แก่งกระจาน  (ขึ้นที่หน้าเซนจูรี่ คนละ 200 บาท)

ก็ออกมาประมาณ 11 โมงกว่า  นั่งเรื่อยๆ ยาวๆ ไปถึงที่ว่าการอำเภอแก่งกระจาน ประมาณ บ่าย 2

ตอนแรกบอกพี่คนขับว่า ขับเข้าไปถึงที่อุทยานเลยได้ไหม 

เค้าบอกว่าจะเข้าไปทำไม๊!! ไม่มีอะไรเลย  ถ้าเข้าไปคิดเงินเพิ่มคนละ 50 บาทนะ

ก็เลยบอกว่างั้นไปส่งที่รีสอร์ทเลยได้ไหม 

พี่คนขับบอกว่ารีสอร์ทอยู่ไหน ไม่รู้จัก  คิดเงินเพิ่ม บลาๆๆ

อ่ะโอเค...ลง!!  จบ!!

โทรหาคุณเจ้าของรีสอร์ท  พี่เค้าบอกว่าให้ถามคนแถวนั้น จะมีรถสองแถวขึ้นไปที่สันเขื่อน ให้เที่ยวเล่นก่อนแล้วค่อยโทรให้ไปรับก็ได้ (จริงๆอ่านรีวิวมาก็บอกว่ามีรถรับจ้างขึ้นไปนะ) แต่พี่คนขับรถตู้บอกว่าไม่มี!! 

เอ๊ะยังไง!! 

หิวพอดี...แวะหาข้าวกินก่อนดีกว่า  แล้วค่อยว่ากัน

มองไปฝั่งตรงข้ามเป็นร้านส้มตำไก่ย่าง...วะวะว้าวววววว  กำลังอยากกินพอดีเลยยยย

ปะๆ เดินไปกัน

ชื่อร้าน "เจ๊ตุ้ย" ร้านดูธรรมดาๆนะ  แต่ขอบอกว่าอร่อยมาก

ระหว่างที่กินข้าวไปอย่างเอร็ดอร่อยก็ได้คุยกับลุงคนขายว่าที่นี่มีที่เที่ยวอะไรมั่ง?

ลุงบอก..โอ๊ยเยอะแยะะะะะ  มีนั่งเรือรอบเกาะ มีขึ้นไปที่สันเขื่อน  ไปเขาพะเนินทุ่ง ไปดูผีเสื้อ ไปไหว้พระ บลาๆๆ

เออะ!!!  เอ๊ะ!!!   แล้วที่พี่คนขับรถบอกช้านมันคืออัลไล!!!!

เรากับเพื่อนรู้สึกมีความหวังอีกครั้งที่จะได้เข้าไปเที่ยวเล่นก่อน  แต่ๆๆ...ประเด็นคือ...จะไปยังไง!!??

ก็เลยตัดสินใจโทรบอกรีสอร์ทให้ออกมารับ  พี่เจ้าของก็แนะนำว่ามีนั่งเรือนะ ให้เรารอก่อน เดี๋ยวจะลองติดต่อให้เจ้าของเรือเอารถมารับไปนั่งเรือ!! 

รอสักพัก  พี่เจ้าของรีสอร์ทก็โทรมา  แต่ว่าไม่มีรถมารับไปนั่งเรือ

งั้นเราก็โอเค..เข้ารีสอร์ทเลยละกัน

รอที่ร้านส้มตำสักพัก  รถตู้ของวรวีร์รีสอร์ทฯก็มารับเราสองคน

พอขึ้นไปนั่งเท่านั้นแหละ!!  นี่มันพี่เจ้าของรีสอร์ทที่เราเห็นในไลน์ตอนจองทริปนี่นา!!

พี่เค้ามารับเราด้วยตัวเองเลยอ่ะ  แล้วก็พาเข้าไปชมข้างใน อช.แก่งกระจานเล็กน้อย ให้พอได้รู้ได้เห็นบ้าง

หายไปนาน  เดี๋ยวเรื่องไม่ต่อเนื่อง  งั้นเรามาลุยกันเลยค่ะ...

รูปด้านบนเป็นรูปภายในบริเวณ อช.แก่งกระจานค่ะ  ก็ได้แว้บๆ ลงไปเดินเล่นนิดหน่อย  เป็นการอุ่นเครื่องความใกล้ชิดธรรมชาติ  แต่ตอนนั้นก็รู้สึกว่า  โอ๊ยยย แค่พี่เค้าพาเรามาข้างใน แค่นี้ก็ดีใจแล้ว...พี่เจ้าของรีสอร์ทใจดีจังเลอ  :)

จากนั้นเราก็เดินทางไปยัง "วรวีร์ รีสอร์ท แอนด์ สปา" ที่พักพิงอิงทางของเราคืนนี้  

เย้ๆ  เหนื่อยเดินทางมามากละ  อยากจิพักผ่อนมั่งละ...Let's GO!!

ใช้เวลาเดินทางแป๊บเดียว แป๊บมาก จนจำไม่ได้ว่าประมาณกี่นาที ประมาณ 10 นาทีมั้งนะคะ จาก อช.แก่งกระจาน เราก็ถึงรีสอร์ทแล้วววววว

แว้บแรกที่ก้าวเท้าซ้ายลงจากรถตู้ ตาก็กวาดสายตามองไปรอบๆรีสอร์ท...คือแบบบบ... เหยยยย  แก... โมเดิร์นมากอ่ะค่าาาาาาาาา   คือ ดูใหม่ และดูมีสไตล์เป็นของตัวเอง  โปร่งๆ สบายๆ

และ นี่คือตึกแรกที่ได้เห็นค่ะ...เป็นเหมือนส่วนกลางของที่นี่ค่ะ  ก็จะไว้จัดอบรม สัมมนา คาราโอเกะ  ลั้ลลาปาร์ตี้  ตามแต่ลูกค้าต้องการ  ส่วนชั้น 2 ก็เป็นที่อยู่ของเจ้าของค่ะ เค้าไม่ได้บอก  แต่เราแอบเห็น 5555 

ก็พูดได้เลยว่าดูแลใกล้ชิดจริงๆ   ส่วนคนที่อยู่ในรูปนี้ คือ เพื่อนของเราเองแหละ ^^

ตอนลงจากรถก็มีน้องหมาน่ารัก 2 ตัวมาต้อนรับ  ตัวนึงชื่อ "หมูปิ้ง" อีกตัว ชื่อ "เหมยลี่"

แล้วก็มีหนุ่มน้อยสุดหล่อคนนึง  มาพาเราไปที่ห้องพักค่ะ

ชื่อน้องพีท เป็นลูกชายเจ้าของที่นี่นั่นเอง...ระหว่างทางเดินไป  น้องพีทก็กางร่มให้อย่างดี  แล้วก็มีเจ้าหมูปิ้งวิ่งตามไปส่ง 

เดินไปก็ได้คุยกับน้องเเล็กน้อย  ถึงได้รู้ว่า  น้องปิดเทอม เลยมาช่วยงานคุณพ่อที่นี่ ... ( /me รู้สึกปลื้มปริ่มแทน)

อ่ะๆ  กลับมาค่ะ กลับมา...

เรามาดูห้องที่ได้พักกันดีกว่าาาาาาาาาาาา...

นี่เลยยยย...หลังนี้เลยค่าาาาาา

เราได้ห้องพักชั้น 2 ค่ะ

ห้องนอน...

เตียง นอนสี ชมพู - ฟ้า (น้องพีทบอกว่าพี่ชายเรียนอยู่สวนกุหลาบ ก็เลยออกแบบมาเป็นแบบนี้)  หารู้ไม่ว่า...เราสองคนก็ศิษย์เก่า เครือข่ายสวนกุหลาบเหมือนกัน ... มันคือความบังเอิญ ที่แบบ..เห้ย!!! อัลไลเนี่ยยยย เซอร์ไพรส์มากกกกค่ะ  เหมือนได้มา Reunion กับเพื่อน 2 คน  55555555 

จะรีบมาเล่านะคะ

เมื่อคืนก่อนนอน พี่เจ้าของรีสอร์ทบอกว่า ตี 4 ครึ่ง รถออกครับ!!

พลันคิดในใจ...ตัย ตัย ตัย  ต้องตื่นกี่โมงคะเนี่ยยยยยย 

ตอนแรกว่าจะตื่นมาก็แค่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วออกไปเลย ก็จะได้ตื่นซักตี 4 ละกัน...คิดไปคิดมา...ไม่ได้ๆ เดี๋ยวต้องถ่ายรูปด้วยนี่นา  ก็เลยยอมตื่นตี 3 ครึ่ง มาอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้าเบาๆ  55555555 เนี่ยล่ะหนอออออ ผู้หญิงงงงง!!

ตี 4 กว่าๆ น้องพีทเดินมาเรียกแล้วคร่าาาาา   โอเชๆ  เดินออกไปรวมตัวกันหน้ารีสอร์ท ยังมืดตื๊ดตื๋ออยู่เลย ไปถึงก็มีพี่คนขับรถมารอเรียบร้อยแล้ว  และพี่ๆที่มาอีกกรุ๊ปนึงเค้าก็เริ่มมาขึ้นรถกันแล้ว

ครั้งนี้เราไปกันด้วยรถกระบะ 4WD 1คัน  กับพี่ๆที่มาเป็นกรุ๊ป 7 คน + เราสองคน + น้องพีทกับคุณพ่อ + พี่ไกด์นำทาง  รวมทั้งหมด 12 คนค่าาาาา  ^^

ตี 4 ครึ่ง ถึงเวลาล้อหมุนออกจากรีสอร์ท...ไปถึงหน้าทางเข้าอช. ประมาณ ตี 5  ไปถึงเป็นคันแรกเลย  พี่ทหารที่คุมประตูเข้าออก ยังไม่มาเลย ก็เลยจอดรถรอกันอยู่ตรงนั้น  เข้าห้องน้ำ เดินดูบริเวณรอบๆ ระหว่างรอ

เห็นดาวดวงนั้นไหม  ^^

พอใกล้ๆ จะถึงตี 5 ครึ่ง รถคันอื่นๆก็เริ่มตามมาจอดรอ  เตรียมพร้อมขึ้นเขาเช่นกัน

มีแก๊งรถ Big Bike มากลุ่มนึง  อช.ไม่อนุญาตให้เข้าไปนะคะ  เพราะว่าเสียงรถดังรบกวน สัตว์ป่าอาจตกใจได้ค่ะ  พี่ๆแก๊งนั้นเค้าเลยต้องหาไปกับรถกระบะที่มีที่ว่างพอ  เพราะรถเราคนเต็มแล้ว  คือทางอช.เค้าจะจำกัดคนขึ้นต่อรถ 1 คันด้วย

ที่นี่มีกำหนดเวลาขึ้น - ลงเขา ที่แน่นอนค่ะ  เพราะว่าเป็นทางเดินรถทางเดียว  เพื่อป้องกันการเกิดอุบัติเหตุค่ะ

รอบเช้า >> ขึ้น 05.30 - 09.00น. ,, ลง 09.00 - กี่โมง จำไม่ได้แล้ว  ขอโทษด้วยค่ะ

รอบบ่ายก็มีค่ะ  เช็คเวลาดูอีกทีนะคะ

ด้วยความสงสัยเลยถามไปว่า เอ๊ะ!!...บ่ายยังมีหมอกอยู่หรอคะ?  ก็เลยทราบว่า  รอบบ่ายส่วนใหญ่เค้าจะขึ้นไปค้างอยู่บนนั้นเลย แล้วก็รอดูหมอกตอนเช้าวันรุ่งขึ้นค่ะ

อ่ะๆ ในที่สุดเราก็ได้เข้าสู่ป่าแก่งกระจานแล้ววววววววว  พี่ไกด์บอกว่าระยะทางประมาณ 30 กม. กว่าๆ

ด้วยความมืดดดดดดด  ทำให้ไม่ได้ถ่ายรูประหว่างทางมา..แต่อยากบอกว่าสัมผัสได้ถึงธรรมชาติที่รายล้อมรอบตัว  ถึงแม้จะยังเห็นไม่ชัด

แล้วพอมาได้ครึ่งทาง  พี่ไกด์ก็จอดรถให้เราถ่ายรูปพระอาทิตย์ขึ้น  ซึ่งมีอยู่แค่มุมเดียวตรงนี้  เพราะขึ้นไปข้างบนจะไม่เห็นแล้วววววว 

ยิ่งฟ้าสว่างขึ้น ก็ยิ่งตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ กับสิ่งที่เราตั้งตาคอย

ในที่สุด

ก็มาถึง..."จุดชมวิวพะเนินทุ่ง" (จุดแรก)

พี่ไกด์บอกว่า เมื่อคืนฝนตก โชคดีนะ วันนี้จะได้เห็นหมอกเป็นก้อนๆเลย  ไม่ใช่แบบฟุ้งๆ

ลงจากรถแล้วเดินขึ้นเนินไปนิดนึงก็จะพบกับภาพนี้ค่ะ

เคยเห็นมุมนี้แต่ในรูป  ได้เจอของจริงแล้วววว  ตื่นเต้นดีใจสุดๆ  แต่ก่อนตรงนี้จะเป็นดิน  ตอนนี้เค้าทำพื้นที่ให้สะดวกต่อการแวะพักชมวิว  ถ่ายรูป มากขึ้น  คือ เดินไปทางด้านซ้ายก็เป็นเวิ้งไม้ออกไปนิดนึง และมีข้อมูลต้นไม้ ดอกไม้บอกไว้

ขึ้นมาบนเขา อากาศก็เย็นสบายมากๆ  ต่างจากอากาศข้างล่างอย่างสิ้นเชิง  มองไปทางไหนก็ร่มรื่นชื่นใจ  อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้เสียจริงๆ   แต่...ไม่ได้ค่ะ  ยังมีอีกจุดที่ต้องไปชมให้ได้  เพราะจะใกล้หมอกเข้าไปอีก...โอโหหหหหห!!!  แค่พี่ไกด์พูดแค่นี้ก็อยากไปมากๆแล้ว  ก็ใช้เวลาเก็บภาพบรรยากาศมุมต่างๆ และสูดอากาศดีเก็บไว้เต็มปอดพอสมควร เราก็เดินกลับไปขึ้นรถ  นั่งต่อไปยังอีกจุดหนึ่งที่จะได้ใกล้หมอกมากขึ้น  (โอ๊ยตื่นเต้นๆ)  ตอนนั่งรถมาก่อนหน้านี้นุกกับเพื่อนนั่งข้างในกันค่ะ  แต่คราวนี้อยากสัมผัสกลิ่นป่าเขา เสียงค่าง เสียงนก อยากให้ลมเย็นๆ ตีหน้า  ก็เลยขอนั่งข้างนอกตรงหลังกระบะบ้าง   แล้วก็สมใจอยากจริงๆค่ะ  มีความสุขมากกกกกกกกกก