หลายครั้ง หลายหน เราก็ไม่มีทางรู้ล่วงหน้าได้เลยว่าชีวิตเราจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง จะเจออะไรบ้าง เจอเรื่องดีๆ ก็รีบเก็บเกี่ยวไว้ เจอเรื่องร้ายๆ ก็ขอให้มันผ่านพ้นไปไวๆ 

การเดินทางครั้งนี้ก็เช่นกัน เราไม่รู้ว่าเราพาตัวและหัวใจมาถึงที่นี่ได้ไง รู้แต่เพียงว่า ต้องมา อยู่เฉยๆ แบบเหงาๆ ไม่ได้แล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้น ก็เก็บของ ไปเลย เกาะสีชัง happy lonely !!

การเดินทางไม่ยาก มาชลบุรี ขึ้นเรือที่เกาะลอย จ่ายเงิน 50 บาท ขึ้นเรือ ไม่เกิน 1 ชั่วโมง ถึงจุดหมาย และเวลาต่อจากนี้ ก็คือเวลาของเราอย่างแท้จริง สวัสดีเกาะสีชัง

เราเลือกเช่า มอเตอร์ไซต์ ไว้เป็นตัวช่วยในการไปทบทวนตัวเอง 300 บาทถ้วน ไม่ต้องมัดจำ ไม่ต้องแลกใบขับขี่ เช่าเลยตรงท่าเรือแหละ ราคานี้ทั้งเกาะ!! 

เป้ 1 ใบ กับใจเหงาๆ ขับรถไปเรื่อยๆ ให้ลมพัดผ่านหน้า 

ก่อนอื่นไปหาที่พักก่อนแล้วกัน เราเลือกที่จะพักที่ ถ้ำพังบีช รีสอร์ต เหตุผล เพราะรู้จักที่เดียว เคยมาเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ขับรถไปตามทางเรื่อยๆ อย่ากลัว หลงแน่นอน !!!

สมบัติที่พกติดตัวมา ขาดเหลืออะไรหาเอาข้างหน้าก็แล้วกันนะ

เมื่อเก็บกระเป๋าเข้าที่พัก เรียบร้อย ก็หาอะไรง่ายๆ ทาน ก่อน ทานมันที่รีสอร์ทนี่แหละ นอนรับไอแดด สักพักนึง 

หลังจากอดอยากมาหลายชั่วโมง ก็จัดการอาหารบนหน้าตัวเอง เป็นที่เรียบร้อย อิ่ม ได้เวลา ออกเดินทาง

หลังจากอดอยากมาหลายชั่วโมง ก็จัดการอาหารบนหน้าตัวเอง เป็นที่เรียบร้อย อิ่ม ได้เวลา ออกเดินทาง

สะพานอัษฎางษ์ Land mark ของเกาะสีชัง สะพานไม้สีขาวทอดยาวไปกลางทะเล ขอไปเซลฟี่ตัวเองซะหน่อย และก็นั่งอยู่ตรงนั้น ฟังเสียงสายฝน ให้จิตใจสงบขึ้น มองดู ผู้คนเดินผ่านไปผ่านมา แต่ตัวเรากลับเหงาอย่างบอกไม่ถูก 

. . สิ่งที่สวยงามตรงหน้า บางทีก็ไม่สามารถช่วยเยียวยาจิตใจของเราให้ดีขึ้นเท่ากับ คนที่ทำให้เราเป็นแบบนี้ . .

. . มีคนบอกไว้ว่า ฝนตก มันดีกว่า หนาว เพราะหนาว เหงาท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่ฝนตก มันเหงา เพียงลำพัง . .

เมื่อสายฝนเริ่มซาลง สิ่งๆ รอบๆ ตัวเราก็เริ่มกลับมาสดใสอีกครั้ง ต้นไม้ ท้องฟ้า น้ำทะเล ผืนหญ้า เหมือนอย่างที่เขาว่า "ฟ้าหลังฝน ย่อมสวยงามเสมอ"
แล้วใจเราล่ะ??

. . ภายใต้ท้องฟ้าใบเดิมๆ 
แต่ฉันเห็นความเปลี่ยนไป 
ที่ไม่เหมือนเดิมในทุกๆวัน . .

บ่ายๆ เย็นๆหนีความวุ่นวายที่กำลังจะเริ่มต้นอีกครั้งไปที่อื่นดีกว่า ไปเรียนรู้ชีวิตของคนอื่น ในอีกหลายๆ มุม บ้าง ขับรถไปเรื่อยๆ ตามทางไม่รู้หรอกว่าข้างหน้าจะเจออะไร 

เจออะไรก็ถ่ายรูปเก็บไว้ เพราะไม่รู้เหมือนกันว่า หลังจากนาทีนี้ไปแล้วเราจะเจออะไรแบบนี้อีกหรือเปล่า ? แต่นี่ หมูป่ารึเปล่านะ มีเต็มเกาะสีชังไปหมดเลย

ขับตามทางมาเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าเรามาถึงจุดๆนี้ได้ยังไง จุดที่ไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน ?? เริ่มงงกับตัวเอง

มาไกลมากแล้ว ใกล้จะมืดแล้วด้วย กลับเถอะอันตราย ไปช่องเขาขาดกันดีกว่า บรรยากาศกำลังดี เผื่อจะได้สูดแรงบันดาลใจดีๆ กลับบ้าน

"ณ ช่องเขาขาด" เคยมีความทรงจำดีๆที่นี่ แต่วันนี้ความรู้สึกกลับตรงกันข้ามกับตอนนั้นเลย

สิ่งสำคัญของรูปถ่าย 
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความสวยของภาพ
แต่ขึ้นอยู่กับ "ความทรงจำ"

หลายๆครั้งที่ ออกมามองท้องฟ้า และผืนน้ำ ก็รู้สึกมีคำถามทุกครั้งเลยว่า ท้องฟ้าเหงาบ้างไหม ผืนน้ำเหงาบ้างหรือเปล่า ที่อยู่ห่างไกล และกว้างใหญ่ขนาดนี้ มองเห็นกันและกัน แต่ไม่มีโอกาสที่จะมาอยู่ใกล้ๆ กัน เคยคิดที่อยากจะเลิกเป็นแบบนี้บ้างไหม . . มันยังคงเป็นคำถามที่สงสัยมาเสมอ ถ้าวันหนึ่ง ท้องฟ้า และ ผืนน้ำ พูดได้ จะตอบว่าอย่างไรนะ ??

ได้เวลากลับมาลอยทะเลแล้ว เดี๋ยวมืด แล้วจะไม่ได้เอาตัวและใจมาจุ่มน้ำ กลับรีสอร์ทกัน เปลี่ยนชุด มีป่าว? ไม่มีก็ซื้อ!! แล้วไปเล่นน้ำ 

พื้นที่ของฉัน น้อยคนที่ฉันจะเปิดให้ใครเข้ามา

ในท่ามกลางเสียงหัวเราะ รอยยิ้ม ความสดใส และผู้คนมากมาย แต่ทำไมความรู้สึกในใจมันกลับเคว้งคว้างอย่างบอกไม่ถูก. สิ่งเดียวที่เราควรจะทำในตอนนี้ ก็คือ การสูดหายใจลึกๆ เข้าปอดให้เต็มที่ และเก็บเกี่ยวความทรงจำใหม่ๆ ที่นี่ให้มากๆ ฮึบๆ

จงยิ้มเข้าไว้ กับวันที่โลกเปลี่ยนไป
และอะไร อะไร ก็ไม่แน่นอน

ถ้าหายไปได้ก็คงดี
ถ้าไม่ต้องคิดอะไรเลย 
ก็คงจะดีกว่านี้

ปล่อยใจให้ ว่ า ง ว่ า ง นั่ ง ม อ ง แสงตะวันลับขอบฟ้า 

ยิ่งโต ก็ยิ่งผ่านอะไรมากมายขึ้นเรื่อยๆ 
เดินสวนกัน เราไม่รู้หรอกใครผ่านอะไรมาบ้าง
อดีตเป็นเรื่องของแต่ละคน ต้องจัดการกันเอง  
เราไม่ก้าวกายอดีตของใคร 
อยู่กับพื้นที่ปัจจุบันที่มีเรา 
มีความสุขในแบบของเรา

Yes or No maybe close * ไม่ใช่ปิด แค่ปกป้อง ไม่ใช่เปิด แต่มองหา เพราะหัวใจมีค่ามากกว่าที่หลายคนเข้าใจ 

แด่ตัวฉันเองที่รักตัวเองมากขึ้นในทุกๆวัน ทุกสิ่งที่จะให้ผ่านเข้ามาเลยไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
#Gubgib

หมดเวลาของวันนี้แล้ว พักผ่อนให้เต็มที่เพื่อรอรับสิ่ง ดี ดี ในวันพรุ่งนี้

เช้าวันอาทิตย์ที่สดใส ตื่นมารับไอแแดดยามเช้า ก่อนที่จะต้องกลับไปเผชิญหน้ากับความจริง. . ไม่มีใคร รู้อะไรไปมากกว่าตัวเราเอง . .
ทุกความรู้สึกที่อยู่ภายในใจ ไม่มีใครสามารถที่จะรับรู้ความรู้สึกของเราได้ทั้งหมด บางครั้ง บางที เราทำเป็นไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ แต่ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว กลับตรงกันข้ามทั้งหมด เหตุผลเพียงเพราะ เราแค่รู้สึกไม่อยากแสดงออกมากไป. . ให้คนอื่นรับรู้ความรู้สึกทั้งหมดของเราที่มี . . . ขอให้ความรู้สึกเหล่านั้นมันมีแค่ฉัน และ เธอ ที่ได้รับรู้ก็เพียงพอแล้ว

บางครั้ง...
ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า
บางครั้ง...
ท้องฟ้าเป็นสีมืดมน
บางครั้ง...
ท้องฟ้าเป็นสีหม่นหมอง
แต่...บางครั้ง
เหมือนกัน...ที่ท้องฟ้าเป็นสีสดใส
ไม่มีสักครั้ง...หรอก
ที่...ท้องฟ้าจะมืดมนตลอดไป
เช่นกัน...
ชวิตฉัน ก็เหมือนกับ...ท้องฟ้า..

ก่อนกลับก็ขอแวะดูความวุ่นวายเล็กๆ ในชุมชนเกาะสีชังเสียหน่อย มันเป็นความวุ่นวายที่สร้างรอยยิ้ม และแรงบันดาลใจที่ดีมากเลยนะนี่ก็อีกหนึ่งแรงบันดาลใจในการกิน ปาท่องโก๋ราดนมข้น ฟินนน

สิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจของชาวสีชัง ศาลเจ้าพ่อเขาใหญ่และศาลเจ้าแม่กวนอิม

2 วัน 1 คืน กับการพาตัวเองและหัวใจมาอยู่ที่นี่ หลีกหนีความวุ่นวายในเมืองกรุง ในโลกโซเชี่ยว เพราะก่อนออกเดินทางเราเลือกที่จะปิดรับข้อมูลข่าวสารทุกอย่างที่ไม่จำเป็น ปิดเฟสบุค ปิดIG คุยเฉพาะกับคนเพียงไม่กี่คน มันทำให้เรารู้สึกได้เลยว่า การที่เรารับรู้และสนใจในเรื่องของคนอื่นน้อยลง มันทำให้ชีวิตเราสงบสุขขึ้นเยอะ มีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น ได้คิดทบทวนตัวเองเยอะขึ้น ยิ้มให้กับเรื่องเล็กน้อยมากขึ้น และที่สำคัญแคร์ความรู้สึกของตัวเองมากขึ้นอีกด้วย

การเดินทาง. . . ที่สุดแล้วเราไม่ได้คาดหวังหรอกว่าปลายทางเราจะเจอกับอะไร แต่เรามักจะคาดหวังว่า เราจะได้อะไรกับการออกเดินทางในครั้งนี้มากกว่า บางคน คาดหวังว่าจะได้พักผ่อน พักใจ พักเรื่องราวต่างๆ ที่วุ่นวาย บางคนคาดหวังจะได้เจอกับคนใหม่ๆ ประสบการณ์ใหม่ๆ บางคนคาดหวังว่าจะได้หัวเราะ ได้ใช้เวลากับครอบครัว กับเพื่อนกับคนที่รัก หรือบางคนคาดหวังว่าจะได้เจอกับใครสักคนนึง แล้วเริ่มต้นออกออกเดินทางไปด้วยกันอีกครั้งหนึ่ง 
ครั้งนี้ เราคาดหวังว่า การหายตัวมาหลบพักหัวใจ พักความคิด มันจะดีขึ้นและกลับมาสู้กับโลกความจริงได้อีกครั้ง 
ลอง. . . ก้าวออกมาดูนะ บางทีโลกภายนอกก็ยังมีอะไรให้เราได้รู้จักอีกเยอะ 

สุดท้ายหากการเดินทางของคุณ เป็นการเดินทางเพียงลำพัง แนะนำว่าควรจะต้องเปิดใจให้กว้างขึ้นกว่าเดิมนะคะ อย่ากลัวที่จะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือ และอย่าอายที่จะหยิบขาตั้งกล้องออกมาตั้งเวลาถ่ายรูปตัวเอง 

https://www.facebook.com/groups/868072059907369/
บ้านหลังนี้ไม่ใช่บ้านหลังใหญ่ บ้านหลังนี้เป็นบ้านหลังเล็ก แต่อบอุ่น ถ้าอยากรู้จักกัน เข้ามาทักทายและสวัสดีกันได้ที่ My way Family นะคะ แล้วคุณจะหลงรัก . . . บ้านแห่งนี้