“รักรักฉับฉับเที่ยว”

ใกล้วันวาเลนไทล์เข้ามาอีกวัน รักแม้ไม่หวานชื่นก็ไม่รื่นลดลง หากจะคงรักให้รื่นภิรมย์เช่นไร คงหนีไม่พ้นภัตตาหารหรูอาบแสงเทียนเรียงล้อมรอบคู่รัก กระทั่งกุหลาบช่อใหญ่ซักช่อและช๊อคโกเลตซักแท่ง เพื่อแทนสื่อคำพูดหวานฉ่ำหู ผลออกมาคงเติมเต็มบ่อรักเต็มปริบ้าง แต่หากเป็นคู่รักที่ครองคู่มานานก็คงให้ผลรับแสนสั้น และก็อาจจืดชืดลดลงเหลือแค่น้ำเปล่า เมื่อผมได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งอาจให้ผลรับและอาจช่วยคู่รักคู่ยาว ให้กลับคืนวันวานอันหวานแว๋วแวววาวดุจกระจกใส่ ให้ปิ๋งปึงปั่งได้อีก แน่นอนนั้นคือการควบคุมอาหารและออกกำลังกาย

จากบทสรุปรวบยอด แบบแผนควบคุมอาหารช่วยให้เธอรู้สึกอิ่มเอมใจได้ดีกว่าพฤติกรรมของคู่ขา และการออกกำลังกายทำให้สารเคมีในสมองทำงานดีได้ทีขึ้น ซึ่งส่งผลให้เขาไม่เบือนหน้าหนีเธอ หากใครใคร่สนใจเรื่องนี้ต้องไปปรึกษาผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน แต่สำหรับผมก็ถือว่าเป็นทางเลือกแสนสนุก สำหรับคู่รักคู่ยาวอย่างเรา และเลยถือโอกาสบอกลางานมาเที่ยวแบบคู่รักซะหน่อย โดยมองว่ามาออกกำลังกายให้สารเคมีในสมองปึงปั่งกว่าปกติ และสถานที่แห่งนี้คงนี้ไม่พ้นภูกระดึง อันทำให้คู่รักเปราะบางแตกหักเหมือนเอาไข่มากะเทอะหินหลายคู่แล้ว

เราออกเดินทางตั้งแต่ค่ำมืดเพื่อถึงภูกระดึงก็ก่อนรุ่งสาง แวะทานข้าวร้านเจ๊กิมผานกเค้า คนเคยมาต้องรู้จักแน่ ก็เป็นสถานรอรับรบเร้าทางขึ้นแสนหินนั้นเอง เรากินกันอิ่มหน่ำพอประมาณและออกดินทางกันต่อ หากไม่ขับรถมาเองก็มีรถประจำทางให้เหมาจ่าย จอดรอรับใกล้ร้านเจ๊กิม แต่หากแนวเรี่ยงเสียสตางค์ก็โบกรถไปได้นะ โดยที่ทำการอุทยานภูกระดึงจะเปิดให้ขึ้นภูตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าถึงบ่ายสองโมงโน่น มาช่วงเช้ากำลังดี อากาศเย็นสบายและหากถึงยอดภูได้ไว มันเท่ไม่หยอกยามสวนทางคนลงที่ชอบสำรวจตรวจทานอย่างชื่นชม แต่สำหรับคนเท่ยอดเร็วคงขาแข็งเอ็นตรึงเหมือนลูกชิ้นเอ็นไก่แน่นอน

เราวอมร่างกายให้พร้อมก่อนขึ้นเล็กน้อย เพื่อให้สารเคมีในสมองใส่ปิ๋งปึงปั่ง เวลาขึ้นภูจะได้มีแต่คำหวานฉ่ำหูชะโรมใจ แบบมึงรีบขึ้นมาหน่อยดิวะ กูเหนื่อย อือกูก็เหนื่อยเหมือนกัน ก่อนขึ้นภูนั้นเราสำรวจตรวจสอบมาบ้าง ตั้งแต่ย้อนรอยความจำยันย่ำหาจากกูลเกิ้ล แม้ทางขึ้นจะแสนหินแค่ไหนก็ไม่อาจกะเทอะคู่รักอย่างเราให้แตกได้ง่ายหรอก

เราเริ่มลุยกันตุ้นตุ้นขึ้นอย่างรวดเดียว จนถึงซำแฮกดั่งชื่อก็บอกว่า ต้องเมื่อยเหนื่อยล้าแค่ขอพึงพิงบ่อยบ่อยก็พอแบบแฮกแฮกตลอดทาง พอถึงจุดพักขายของโอ้สวรรค์ชัดชัด ซึ่งยังคงเปลี่ยนใจได้ทันลง แต่เราคงต้องไปต่อชั้นถัดไป ซึ่งเริ่มสบายขึ้นด้วยชะลอกำลังวังชาได้อยู่ แม้ชื่อก็สะกดให้เห็นภาพ ซำถ่อซาง ก็ถ่อถ่อเคลื่อนเลื่อนขึ้นลงตลอด จนสนุกสนานรื่นเริงกันดี นานเข้านานเข้าก็คงไม่คิดหันหลังกลับ ต่อให้จะแฮกแฮกเพียงไร ด้วยเพราะคนสวนทางลงมาชอบพูดเสมอว่า ใกล้ถึงแล้ว! ใกล้แล้ว! อีกนิดเดียวเอง! จะให้กำลังใจไปถึงไหนกัน โถให้ถ่อถ่อเรื่อยเรื่อยเลย สนุกกันใหญ่เวลาตอนลง แต่ตอนนี้เราขึ้นเสียดายไว้ขากลับค่อยใช้บ้าง

มาเรื่อยเรื่อยก็เข้าใกล้จุดหมายเรื่อย แค่ขอบฟ้าลิบลับตรงหน้าชะเงื้อมผาใหญ่ เดี่ยวจะได้หลังแปรแผ่หลาหลังติดหญ้าหลังแปกันแล้ว และถึงคราวถ่ายรูปอวดโฉมลงเฟรซบุ๊คกันหน่อยว่า กูถึงแล้ว! กูไม่มาอีกแล้ว! ครั้งเดียวในชีวิตเป็นพอ! ครั้งหน้าขอมากอีก! สามครั้งแล้วนะ! ไม่เห็นจะเหนื่อยเลยมียากกว่านี้อีกไหม! สนุกกันแบบหลายสไตล์แต่ก็จบแบบเมื่อยล้าไปตามตามกัน และนี้คือสเนห์เย้ายวนชวนให้คนที่ไม่ชอบออกกำลังกายได้มาเยือนยิ่ง เราก็เช่นกันคงต้องเดินกันต่อเพราะยังมีทางเรียบแปแปไปอีกหลายกิโล แน่นอนรอให้ถึงจุดกลางเต้นท์ก่อน จะได้หวานฉ่ำกันในเต้นท์ตอนพบค้ำแบบรักฉับฉับเที่ยวกลางเหล่าเต้นท์บนเวิ้งภูกระดึง ก็เป็นอันจบรักฮักจัง ไว้พรุ่งนี้ค่อยไปฮักจังกันต่อยามเช้าและเย็นเพราะทุกคนย่อมมีสิทธิ์จะพักเมื่อยล้าตรึงเปี๊ยบเท่าเท่ากันด้วยประการฉะนี้

https://www.facebook.com/#!/pages/Story/501780513201331 ฝากถูกใจด้วยนะครับ