เป็นที่ท่องเที่ยวที่มีมานานแล้ว ไม่ดัง แต่สวยมาก

มันเป็นความตั้งใจที่จะไป ตั้งแต่เรียนมหาลัย(นานนน มากกก) แตไม่มีจังหว่ะ โอกาส ปีแล้ว ปีเล่า ก็ยังไม่มีโอกาส จนกระทั่งปีนี้

ดีที่เราเป็นคนในพื้นที่ เส้นทางจึงไม่เป็นอุปสรรคมากมาย ที่เป็นอุปสรรคสำคัญคือ " เ ว ล า " มีเวลาไม่มีงบ มีงบไม่มีเวลา ฉนั้น เราต้องหนีเวรไปให้ได้ 555555

ปีนี้ที่ดอยหัวแม่คำมีงานปีใหม่แม้ว(ปีใหม่ชาวเขา) วันที่ 14-15 พ.ย. เราก็มานั่งคิดนะ ถ้าเราไปช่วงนั้น คนเยอะแน่ แต่จากการไปสืบข้อมูลมา ช่วงนั้นจะเป็นช่วงที่ ดอกบัวตองบานเต็มที่ แต่ปัญหาคือ เราไม่อยากไปช่วงที่คนเยอะ เพราะคงวุ่นวายแน่ๆ เลยสร้างตัวเลือกให้ตัวเองมา ไม่ก่อนมีงาน ก็ หลังมีงาน เอาไงดีๆๆๆ

ไปก่อนมันจะบานยัง???

ไปทีหลังมันจะโรยมั๊ย จะทันมั๊ย???

ตัดสินใจ ไปก่อนมีงานปีใหม่ จะเจอมั๊ย น้อออ จะบานมั๊ย น้ออออ 5555

จากนั้น หนีงานเลย ไม่เป็นไร กลับมาค่อยมานั่งปั่นก็ได้ หวังว่าหัวหน้าคงเข้าใจนะ จัดเตรียมกระเป๋า ให้เรียบร้อบ 2 วัน 1 คืน อุปกรณ์การเดินทางให้พ้อม ของกินอย่าให้ขาด มอไซด์ให้พร้อม จากการศึกษาข้อมูลมาเขาว่ากันว่า

1. ไม่มีไฟฟ้า

2. ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์

3. ไม่มีร้านค้า

4. ติดชายแดน

ธรรมชาติสุดๆ ชอบ

ออกเดินทางตอน 11 โมงเช้า(ตื่นสาย) ตอนแรกกะว่าจะออกเช้าหน่อย เผื่อหลงทาง เผื่อถ่ายรูปด้วย เพราะไปเป็นครั้งแรก รู้มาแค่ว่าไปทางเดียวกะดอยแม่สลอง ยังดีที่เคยไปดอยแม่สลองมาแล้ว 

ไปดอยแม่สลองใช้เส้นทางเดียวกับไร่ชา ฉุยฟง ปกติแล้ว ดอยแม่สลอง ขึ้นได้ 2 ทาง คือทางไป อ.แม่อาย จ.เชียงใหม่ กะทางไร่ชาฉุยฟง แต่ไปทางไร่ชาฉุยฟงจะใกล้กว่า 

ขับไปเรื่อยๆ ตรงไปดอยแม่สลอง ไอ่เราก็กลัวไปไม่ถูก แวะถามข้างทางตลอก เพื่อความแน่ใจ จอดถ่ายรูป หากเจอใคร ถามหมด กลัวหลง 5555

วิวข้างทางสวยๆ ก็มีให้ชมเรื่อยๆ ขับรถไป ชมวิวไป สบายใจสุดๆ

ขับมอ'ไซด์ เรื่อยๆ มองหาแยก อีก้อ เจอแยกก็พยายามอ่านป้ายให้ได้มากที่สุด สุดท้ายก็มาเจอจนได้ แต่ ...... เพื่อความแน่ใจ ถามสิ 5555

ถามที่ทหาร แถวนั้น เขาก็บอกให้ตรงไป เราถาม อีกไกลมั๊ย ขับไปอีกนาน มั๊ย คำตอบคือ เขาไม่รู้ ไม่เคยไปเหมือนกัน แต่พี่เข่ยังใจดี หยิบแผนที่มาให้ เอาเหอะ อย่างน้อย ก็มาถูกทางแล้ว 

เจอแยก อีก้อ เราก็ตรงไป เรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆๆๆ

เราอยู่ตรงนี้ อีกฝั่งอยู่ตรงโน้น คนละยอดดอย แต่ดอยทางไม่ยากมาก มีโค้งบ้าง ขึ้นดอยบ้าง แต่ไม่ลำบากจนเกินไป 

บรรยากาศรายทาง

วิถีไบค์เกอร์

แว๊นไปได้อีกสักพัก ใหญ่ ก็ ถึงเมืองเล็กๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ในหุบเขา (เหมือนในละคร 5555) ตรงนี้ จะมี เซเว่น ปั๊มน้ำมัน ร้านค้าเยอะ เป็น ตัว อ.แม่ฟ้าหลวง หากจะซื้อของ แนะนำให้ซื้อจุดนี้เลย มีครบ

 จากนั้น ขับตรงไปอีก เลี้ยวไปตามป้าย มีป้ายบอกตลอดทาง ไม่แน่ใจ ถาม 5555

พอผ่านตัวอำเภอ ไปแล้ว เราก็เข้าสู้ขุนเขา ที่สลับซับซ้อนกันต่อ มันก็สวยดีนะ แต่ก็เกือบได้ไปนอนข้างทางหลายครั้ง เหมือนกัน เพราะมันแต่ ชมวิว ข้างทาง เพลินเลย

จะมีบางช่วงที่ตอนนี้กำลังปรับปรุงถนน ต้องระวัง รถสวนทางมาก็ลำบากนิดนึง เพราะเป็นช่วงขึ้นขา - ลงเขา

ดอยแล้ว ดอยเล่า จากนั้นไม่นานก็เริ่มเห็นเหลืองๆ มาแล้วววว

นี่เลย สองคนนี้ พลัดกันแซง มาเจอกันบนนี้

โอ๊ยยๆๆๆๆ เจอป้ายแล้ว เลี้ยวไปอีก 3 กม.

หากเลี้ยวซ้ายไป ก็จะเป็นบริเวณที่เขาจัดงานปีใหม่แม้ว ขากลับค่อยแวะ ตอนนี้คือ ต้องไปให้ถึงที่พักก่อนพระอาทิตย์ตกดิน

เจ้าบ้านออกมาต้อนรับ ส่ายหางดุ๊กดิ๊กๆ

อีกแค่ 3 กม. คงใช้เวลาไม่มาก คงไม่กี่นาที(ในความคิด)

แต่....จากตรงนี้รถที่สามรถเข้าไปได้ จะมีแค่ มอ'ไซด์ กะ รถกระบะ รถรถที่สูงๆสักหน่อยทางไม่ค่อยดี(เขาบอกมา)

แต่พอเลี้ยวเข้าไปเท่านั้นแหละ

เหมือนกำแพงดอกไม้เลย พักแป๊บบ นะ ^^

แล้วก็มาเจอป้ายนี้ เป็นสัญญาณบ่งบอกว่า เตรียมตัวให้พร้อม

จากนั้น จากนั้นนนน ทางก็เละพอสมควร แต่จะลื่นมากกว่าต้องระวัง อย่าให้ล้ม โดยเฉพาะตอนลงดอย ทางลื่น และ ชัน พอสมควร กะไว้ไม่เกิน 20 นาทีถึงที่หมาย เอาจริง ประมาณ 40 นาที

ถึงแล้วววววว นึกว่าจะมาไม่ทันพระอาทิตย์ตกดินซะแล้ว พอมาถึงก็ดิ่งไปหาพี่ๆเจ้าหน้าที่อุทยานฯเลย ไปสอบถาม สถานที่ที่สามารถกางเตนท์ได้ พี่ๆที่นี่เขาใจดีกันทุกคน กางเตนท์ที่ไหนก็กางเลย เอาให้ใกล้ ห้องน้ำจะได้สะดวกด้วย

สักพัก มีรถยนต์ตามมา 2-3 คัน อ้าวววว นึกว่ามาจะไม่เจอใครซะแล้ว มีคนมานอนข้างคืนด้วย ประมาณ 15 คน บนนี้เขามีบ้านพัก 2 หลังใหญ่ พักได้ น่าจะ 6-7 คน มีฟืน ขายมัด 60 บาท สบายเรา อิ อิ

สิ่งที่เกินคาดคือ มีสัญญาณโทรศัพท์ แล้วพี่เขาบอกว่าไฟฟ้าก็มีนะ แต่ มีพอแค่ใช้กะหลอดไฟ แล้วเปิดถึง 4 ทุ่มเท่านั้น เพราะใช้เครื่องปั่นไฟเอา

บรรยากาศรอบๆ บนยอดดอย

ระหว่างระพระอาทิตย์ตกดิน กางเตนท์รอเลย เตรียมที่นอนให้พร้อม อาหารเย็นก็เป็นขนมที่เตรียมมา ฟืนจากพี่เขา 1 มัด 60 บาท ไม่มาก สักพัก พี่หัวหน้าเดินมาบอกว่า น้ำร้อนก็มีนะ ชงกาแฟ ต้มมาม่ากินได้นะ แต่คือ....ไม่ได้เอาไรมาเลย มีแต่แบบแกะแล้วใส่ปากเลย เสียดายมาก 

เรียบร้อยแล้วก็ตระเวนรอบๆ ห้องน้ำมี โอเค ไม่ไรมากมาย เป็นน้ำปะปาภูเขา เย็นจับใจ ไฟห้องน้ำมีถึง 4 ทุ่ม ไม่เป็นไรมีไฟฉาย แล้วไปหาที่ปักหลักรอ..........

ลงมาแล้วๆๆๆๆ

สดชื่นอย่างบอกไม่ถูก

เป็นที่พอใจแล้วก็เดินกลับที่พัก มองนู่น มองนี่ ไปเจอกะไอ่นี่เข้า ทางเหนือเขาเรียกว่า ลูกก่อ ทำให้สุกแล้วกินได้ ส่วนมากจะแกะเอาข้างในแล้วนำไปคั่วกินกัน รสชาติ คล้ายๆกะเกาลัด แต่หนามแหลมมาก

นั่งๆ เดินๆ สักพัก เหมือนจะมีฝนลงมา ไอ่เราก็กลัวอยู่เหมือนกัน เดินไปหาพี่ๆ เขาบอกให้ลงมากางข้างล่างก็ได้ ใกล้ๆก็จะดี ไปๆมาๆ ได้ไปกางข้างๆ ที่ทำการ วนอุทยานเลย ขอบคุณพี่ๆมาก

คำแล้วไม่มีไรทำ มาคนเดียวไม่มีใครนั่งคุยด้วย เดินวนไป วนมา หาทำถ่ายรูปอีก จากนั้นก็นอนนนน รอตอนเช้า

ที่เห็นเป็นบ้านเรือน อยู่นั้นเป็นฝั่งพม่าแล้ว เราก็นึกว่าประเทศไทย

ถนน ทางขึ้น แว๊บๆ มาเป็นโค้งเลย

ตอนเช้า กะจะให้ไก่ปลุก แต่ไก่ที่นี่ขยัน ขันมันทั้งคืนเลย พี่หัวหน้าบอกว่า พระอาทิตย์ขึ้นตรงหน้าเตนท์พอดีเลย ประมาณ 6 โมงเช้า น่าจะขึ้นแล้ว แต่ไก่ ทำเอาแทบไม่ได้นอน  เกือบไม่ทันเหมือนกัน

เช้าแล้ววๆๆๆ แต่ยังเล่นตัวอยู่ ตื่นสายกว่าเรา 5555+

รอแป๊บนึง มาแล้วววๆๆๆๆๆ

มาปุ๊บ ร้อนปั๊บเลย

จากนั้นเดินสูดอากาศตอนเช้าๆ แล้วก็ก็บสัมภาระลงดอย พี่หัวหน้าบอกว่า สว่างแล้วก็ลงไปได้เลย เพราะถนน มันไม่แห้งหรอก ลื่นแบบนี้ตลอด

บรรยากาศตอนเช้าๆ

เก็บของเสร็จก็ไปขอบคุณที่หัวหน้า แล้วก็ลาพี่เขาลงดอย กลับเมืองได้

นี่เจ้าถิ่น ไม่ใช่พี่หัวหน้านะ

จากนั้นก็แวะ ลานจัดงานปีใหม่แม้ว วนในหมู่บ้านอยู่หลายรอบเหมือนกัน หลง 55555+

พอถึง ระรานตามาก นี่บานยังไม่เต็มที่นะ สวย ไม่ผิดหวังคุ้มค่ามากเลยที่หนีงานมา

เต็มปอดแล้ว กลับไปทำงานได้ ^ ^

ไม่จำเปนต้องกินหรู อยู่แพง ก็มีความสุขได้เหมือนกัน

ธรมชาติ จะสวยที่สุด ตอนที่มันยังเปนธรรมชาติอยู่

เห็นแล้ว ไปมาแล้ว บางคนก็งั้นๆ เฉยๆ ไม่เห็นมีอะไร แต่คุณลองไปนอน ลองไปอยู่ แล้วทำตัวไม่ต้องมีอะไรมาก ไม่ต้องวุ่นวายอะไร อยู่กับสิ่งรอบตัว อยู่กับธรรมชาติ มันสบายใจสุดๆ ไม่ต้องคิดไรมาก ความสุขเกิดขึ้นได้ทุกที่

เอาล่ะ.....กลับไปทำงานได้