ถ้าใครได้ตามอ่านจากที่เล่าในเพจเราไว้แล้วว่าทริปนี้เราไม่ได้ไปเที่ยวนะ เราไปหาเพื่อน แค่อยากนั่งรถไฟไป วันหยุดในวันธรรมดา ที่หยุดไม่เหมือนชาวบ้านเขา แถมยังช่วงกลางเดือน เงินเดือนก็ไม่ออก เลยนั่งรถไฟไปหาเพื่อนสักหน่อย แต่ก็ยังหาเวลาเก็บภาพมาอยู่ดี เผื่อใครสนใจที่ที่เรากำลังจะไป    
ถ้าให้แนะนำเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวหรือการเดินทางมาที่นี่แบบละเอียดคงไม่ได้ แต่คิดว่ามาไม่ยาก ถ้าเหมารถจากตัวเมืองมา เพราะถ้ามาคงต้องใช้รถส่วนตัว แค่อยากไปถ่ายรูปเล่นค่ะ งานนี้เลยได้ภาพทะเลเพชรบุรีในชายหาดที่ทุกคนเกือบลืมไปแล้ว มาฝากกัน เผื่อ 2 หาดนี้ ยังพออยู่ในความทรงจำอยู่บ้างถ้าใครเคยไป

ตื่นกันเถิด ไปนั่งรถไฟฟรีกัน 09.20 น. คือเวลาของรถไฟไปหัวหิน แต่เราลงสถานีอื่น คนเยอะมาก ทำไมคนเยอะ อ่อ...เด็กๆปิดเทอมแล้ว นั่งรถไฟฟรีไปเที่ยวหัวหินกันเต็มเลย

การท่องเที่ยว เพื่อออกไปพักผ่อน คือการที่เราจะเดินทางยังไงก็ได้ให้เราสบายทั้งระหว่างทางและจุดหมาย
แต่การเดินทางคือการที่เราอยากเสพความอีรุงตุงนังแบบนี้มากกว่าจุดหมาย โดยไม่สนใจว่าจะไปถึงตอนไหน(มั้ง)


ถึงแล้วก็รอเพื่อนมารับ


แค่ถามเพื่อนว่า บ้านแกใกล้ทะเลไหม (บ้านเพื่อนอยู่แถวบ่อโพง) พอบอกใกล้ ก็ยืมมอเตอร์ไซค์ออกมา แล้วไปกันเลย เป้าหมายคือปึกเตียน กับ เจ้าสำราญ ชายหาดที่บอกว่าอยู่ใกล้บ้านเพื่อนที่สุดแล้ว

ขับมอเตอร์ไซค์มาด้วยแสงแดดอันแผดเผา ไม่เคยมาปึกเตียนเลยอ่ะ เพิ่งเคยมา ที่อยากมาก็ไม่มีเหตุผลอะไรมากเลย ชอบชื่อเฉยๆ ชื่อดูไทยๆดี


เสน่ห์อยู่ที่นางยักษ์และรูปปั้นตัวละครพระอภัยมณีนี่แหละ ที่น่าจะเป็นจุดขาย แต่ดูไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวเลย ค่อนข้างเงียบเหงา แต่ในความเงียบเหงาเราว่ามันสงบดี เราคงชอบทะเลที่ไม่วุ่นวายมากกว่า




ครั้งนี้มาถ่ายรูปก็อยากได้ทะเลฉบับมินิ อะไรในทะเลก็ดูมินิไปหมด มินิมอลพอไหมล่ะ อยากได้กว้างๆ สบายตา คนตัวเล็กๆ แต่แดดงี้ร้อนมาก ถ้าเดินตอนเย็นนี่สบายเลย แต่มาก็ 10 โมงแล้ว เปรี้ยงเลย ช่วงหน้าร้อนแบบนี้




ซึ่งสาระในรีวิวมันจะไม่มีอะไรเลยอ่ะดิ่ เพราะทุกคนคงรู้จักชายหาดนี้แล้ว ชายหาดที่กำลังจะถูกลืม เพราะคนหันไปเที่ยวทางชะอำกันหมด อยากเน้นภาพเยอะๆหน่อย ภาพทั้งหมดถ่ายจาก samsung galaxy a5 ตกแต่งด้วย vscocam นะคะ






น้ำก็ยังเล่นได้นะ โชคดีมีนางแบบตัวน้อยๆมาเล่นน้ำพอดี นึกว่าจะได้ถ่ายแต่ทะเลโล่งๆซะแล้ว













คลื่นแรงนะ ถ้าน้องๆมาเล่นน้ำก็อยากให้มีผู้ปกครองมาดูแลด้วย









เราก็แอบกลัวนิดหน่อย มีสไบด้วย









ดูเงียบๆก็ดีไปอีกแบบ เหมือนมีแต่เราคนเดียวทั้งหาด เป็นสถานที่พักผ่อนสำหรับครอบครัวที่น่าสนใจอีกที่ แค่มานั่งฟังเสียงคลื่น รับลม หาอะไรทานอร่อยๆ ก็พอแล้ว ไม่ต้องลงเล่นน้ำก็ได้ และไม่น่าเอาหินมาถมเยอะตรงนี้เลยเนาะ ปรับภูมิทัศน์หน่อยจะดีมากๆ



ไปอีกหาดกันเถอะ อยู่บนถนนเส้นเดียวกัน ไม่ไกลกันมาก หาง่าย มีป้ายบอกตลอดทางเลย หรือถามคนแถวนี้ก็ได้ ไม่ต้องมีแผนที่เลย

หาดเจ้าสำราญ ตั้งแต่เข้ามาก็มีร้านรวงเยอะขึ้น รู้เลยว่าคนมาน่าจะเยอะกว่าปึกเตียน แล้วคนก็เยอะจริง ขนาดมาวันธรรมดา อ่อ..เด็กๆปิดเทอม ปึกเตียนห่างจากตัวเมืองเพชรบุรี 21 กม. ส่วนหาดเจ้าสำราญห่างตัวเมืองเพชรบุรี 15 กม.









วันที่มามีอบรม จนท.กู้ภัยพอดี ทั้งกู้ภัยและพยาบาลเต็มหาด จมน้ำไปไม่ต้องกลัว มีคนช่วยเพียบ จะเล่นน้ำก็เอาบัตรประชาชนแลกเสื้อชูชีพได้ คือป้องกันสุดๆแล้ว หากมีข่าวว่าจมน้ำบ่อยๆนี่บางทีเราก็โทษทะเลหรือใครไม่ได้เลย ทุกอย่าง จนท.เตือนตลอดเวลาแล้ว อันนี้พูดถึงทะเลทุกที่เลยนะ จริงๆ หากมีการห้าม หรือเตือนอะไร ก็ให้เชื่อไว้ก่อน ป้องกันตัวเองด้วย โทษธรรมชาติหรือใครๆไม่ได้











สบายเลยเนาะ เกิดเป็นน้องหมาริมทะเลเนี่ย หลังจากแอบถ่ายเสร็จ นางตื่น วิ่งมาเห่าเราลั่นหาดเลยจ้าาาาาา






หาดเจ้าสำราญ เคยเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญ มาแต่สมัยโบราณ มีประวัติเล่ากันมาว่า สมเด็จพระนเรศวรมหาราช เคยเสด็จมาที่นี่ พร้อมด้วยสมเด็จพระเอกาทศรถ ทรงพอพระราชหฤทัย ในความงามของหาดนี้มาก ทรงประทับแรมอยู่หลายวัน จนชาวบ้านเรียกหาดนี้ว่า หาดเจ้าสำราญ (อันนี้สาระจาก google นิดนึง)


















อยากถ่ายรูปให้เยอะกว่านี้นะ แต่ไม่ไหวแล้ว แดดร้อนเหลือเกิน ต้องกลับละ มีเวลามาแค่ 2-3 ชม. ก่อนขึ้นรถไฟกลับกรุงเทพ หลายคนบอกว่าในทุกๆที่ที่มีคนมารีวิวไว้ไม่เห็นสวยเลย เราอยากบอกไว้ตรงนี้เหมือนกันนะว่า สวยไม่สวยบางทีมันก็อยู่ที่คนมอง กล้องมันอยู่ที่ตาของเรา หากเราเปลี่ยนมุมมองของการถ่ายภาพ มุมมองของการท่องเที่ยวใหม่ ไม่คาดหวังก็ไม่ผิดหวัง รับรองว่าเวลาไปเที่ยวที่ไหนก็จะสนุก ถึงแม้สถานที่นั้นๆมันจะไม่ได้สวยมากมายก็ตาม แต่ทุกที่ที่เราเคยไปล้วนมีเรื่องราว และความทรงจำครั้งหนึ่งที่เคยได้มา ถึงแม้ว่ากาลเวลาจะเปลี่ยนแปลงสถานที่ไปนานมากแล้วเท่าไหร่ก็ตาม

ขากลับเล่านิดนึง แอบฮาตัวเอง

ระหว่างทางหลังกลับจากหาด ขับมอเตอร์ไซค์นี่ร้อนจนต้องร้องขอชีวิต แต่เห็นอะไรแล้วก็อยากถ่ายรูป แถวนี้วัวเยอะดี 
เจอวัวแล้วก็จอดรถ เดินข้ามถนน เพิ่งเดินได้ 3 ก้าว วัววิ่งจ้า เผ่นแบบไม่คิดชีวิตเลย ฮ่าๆๆ หยุดยืนถ่ายกลางถนนไม่กล้าเดินเข้าไปต่อเลยอ่ะ แกๆ ผู้หญิงอะไร วัวเห็นยังกลัวเลย เขากลัวอะไรหนูเหรอคะพี่อ้อยพี่ฉอด วัวน่ารักอ่ะ วิ่งหูตั้งเลย ยืนขำวัวอยู่กลางถนนคนเดียว ดีนะไม่มีรถ 
กะได้ภาพแคนดิดวัวสวยๆ ผลคือได้ภาพวัววิ่งหนีจ้า ฮ่าๆๆ ภาพสุดท้ายตัวขวาสุดนี่ตั้งใจออกมาจากร่องน้ำจริงจังมาก 
ใต้ความประทับใจในการขับมอเตอร์ไซค์เล่นครั้งนี้


พูดคุยเรื่องเที่ยวคนเดียวกับเราในเพจ  "จะเที่ยวคนเดียว" ได้นะคะ  ถ้าคุณชอบเที่ยวคนเดียว เราคือเพื่อนกัน