กาลครั้งนี้ … ความคิดถึงกำลังเดินทาง
หากกล่าวถึงจังหวัดที่นิยมท่องเที่ยวในช่วงอากาศเย็นๆ หนึ่งในนั้นคงมีชื่อจังหวัดนี้ “เชียงใหม่” และมีหลากหลายรีวิวเกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยว ที่น่าสนใจในจังหวัดนี้
การเดินทางของเราครั้งนี้ สถานที่ที่ไปอาจจะซ้ำกับหลาย หลาย รีวิวที่เคยอ่านกันมานะคะ
ดังนั้นสำหรับการเดินทางครัั้งนี้ เราจะบอกเล่า ความคิดถึง ความสวยงาม ความทรงจำใหม่ที่เกิดขึ้นระหว่างทาง เราอาจจะไม่มีข้อมูลการเดินทางอะไรมากนัก เราแค่อยากเล่าความคิดถึง และความทรงจำผ่านรูปถ่าย เผื่อว่าจะมีใครอยากตามรอย หรือ อยากหวนกลับไปสถานที่นั้นอีกครั้ง
สายลมหนาวพัดพลิ้วบางเบา แม้นมองไม่เห็น แต่เรารู้สึกได้ถึงความเย็นไปทั่วทุกอณูร่าง แสงทองรำไรกำลังเคลื่อนมาลบเลือนแสงเดือน และหมู่ดาว นั้นเป็นเสมือนสัญญานที่บอกว่าการเดินทางกำลังจะเริ่มต้น “ใกล้รุ่ง”
ก่อนหน้าเราจะมาถึง ที่เชียงใหม่ฝนตก ปีนี้อากาศแปรปรวน หนาวแบบมีฝน แต่ก็แอบลุ้นอยู่ว่าปีนี้จะเจอพี่เสือหวานไหมนะ แต่ก็ไม่ได้คาดหวังมาก เพราะการท่องเที่ยวแบบธรรมชาติทำให้เราระลึกอยู่เสมอว่า ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ ธรรมดา เรากำหนด ควบคุมไม่ได้ และแล้วระหว่างทางเราก็พบกัน พี่เสือหวานยิ้มให้ "ชื่นใจ" จัง
ศูนย์วิจัยเกษตรหลวงเชียงใหม่ (ขุนวาง) สำหรับเรา พึ่งเคยมาเป็นครั้งแรก เราเป็นคนหนึ่งที่หลงรักพี่เสือหวาน (ดอกพญาเสือโคร่ง) มากนะ เราเคยไปที่อ่างขาง ระหว่างทางนั้นสวยมาก และการมาที่ขุนวางครั้งนี้ ช่วงเวลานี้ ที่เป็นฤดูหนาวและมีฝน อาจจะไม่ได้เจอพี่เสือก็ได้ แต่ทว่า ถ้าเราไม่หวังมาก เราจะไม่เจ็บปวดมาก ประโยคนี้มันใช้ได้นะ มาเที่ยวธรรมชาติก็ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ เพราะธรรมชาติมักสรรสร้างความงดงามด้วยตัวของมันเอง และนั่นจะกลายเป็นความทรงจำที่พิเศษ
