ไปโดยบังเอิญ...บังเอิญหลงรัก
มีโอกาสได้ไประยองครั้งนี้เพราะโครงการของมหาวิทยาลัยไปโดยไม่ได้คิดว่าจะได้อะไรนอกจากไปช่วยงานอาจารย์เพียงเท่านั้น แต่สิ่งที่รับมันกลับเกินคาด
ออกเดินทางจากกรุงเทพเวลาประมาณ 7:00น. ถึงที่หมายประมาณ 9:30น.
หลังจากทำกิจกรรมในวันแรกจบลงเราก็เข้าที่พักซึ่งเป็นโฮมสเตย์อยู่ใกล้ๆกับเทศบาลสามารถเดินไปได้
หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเสร็จก็ประมาณบ่าย3 คุณน้าลูกน้ำเจ้าของโฮมสเตย์ก็แนะนำที่ท่องเที่ยวในระแวกที่พักให้โดยมีน้องน้ำตาลลูกสาวคุณน้าเป็นคนพาเราเที่ยว
ที่แรกอยู่ใกล้บ้านพักเราที่สุดคือทุ่งโปรงทอง ออกจากบ้านโดยจักยานของโฮมสเตย์ โดยส่วนตัวแล้วชอบมากกับการปั่นจักยานเที่ยว ได้ซึมซับบรรยากาศไปเรื่อยๆไม่ต้องเร่งรีบ แม้แดดจะร้อนแต่ขอสู้ตายค่ะ 
พอถึงก็จอดจักยานไว้ตรงปากทางเข้าทุ่งโรงทอง ถ้านำรถยนต์มาเองมีที่จอดรถให้ค่ะแต่เสียค่าจอด 20บาท ต่อคัน
เวลาเปิดให้เข้าชม 6.00 - 18.00 น. โดยไม่เสียค่าเข้าชม เดินเข้าไปไม่กี่สิบก้าวก็เจอกับทุ่งโปร่งทองหรือต้นโปรงขาว
เดินมาเห็นแล้วตื่นตาตื่นใจมากกับภาพตรงหน้าคือต้นโปรงขาวกระทบแสงแดดสีเหลืองทอง
เก็บภาพแล้วเดินต่อจากตรงนี้เราจะเดินชมเส้นทางศึกษาธรรมชาติไปถึงเรือรบหลวงประแส
เดินมาเหนือยแล้ว มานั่งรับลมสักหน่อย
เอ๊า! เดินต่อแล้วก็เจอกับปูอะไรสักอย่าง? 
มัคคุเทศก์น้อยจึงบอกเราว่ามันคือปูก้ามดาบ โชคดีตอนที่ไปน้ำลงเลยเห็นปูก้ามดาบเยอะแยะเต็มไปหมด บ้างตัวก็กำลังต่อสู้กันเพื่อแย่งตัวเมีย (แอบอิจฉาปู) แต่ถ่ายมาตัวเดียว ฮ่าๆๆ
แล้วก็เดินต่อไป หยุดถ่ายรูปเพื่อนสาวไปบ้างเป็นระยะๆ 
ใกล้ถึงปลายทางก็เจอเข้ากับ.....งูกำลังไล่กินปลาแล้วมุดลงรูหายไป
เดินถึงทางออกจะเห็นเรือรบหลวงประแสแต่ว่าเราไม่มีเวลาแล้วจึงไม่ได้แวะค่ะ ภงภาพอะไรก็ไม่ได้ถ่ายลืมค่ะ เพราะอาจารย์นัดทานข้าวเย็นตอน6โมง ตอนนี้ก็4โมงครึ่งแล้วจะเดินกลับไปทางเดิมก็กลัวว่าจะไม่ทันเวลานัด มัคคุเทศก์น้อยเลยแนะนำว่าให้นั่ง3ล้อกลับไปยังจุดทางเข้าที่เราปั่นจักยานกันมา ซึ่งยังไงก็เร็วกว่าเดินกลับไป
แต่ว่าเวลายังเหลือเอาไงต่อดี? แว๊นต่อสิค่ะ
ปั่นออกจากโฮมสเตย์จะผ่านโรงเรียนชุมชนวัดตะเคียนงามอยูู่ฝั่งขาวมือ และฝั่งซ้ายคือวัดตะเคียนงามที่มีต้นคะเคียนอายุกว่า 500ปี 
ถึงแล้วสะพานประแสสิน ปั่นจักยานเลี้ยวซ้ายผ่านหน้าวัดตะเคียนงาม เจอ3แยกแล้วก็เลี้ยวซ้ายอีกทีเจอสะพานเลยค่ะ ใกล้นิดเดียวจากที่พัก
มีทางสำหรับปั่นจักยานตลอดเส้นทางของสะพานเลยค่ะ ข้อดีอีกข้อหนึ่งคือรถน้อยค่ะปั่นสบาย
กำลังจะถึงจุดชมวิวกลางสะพานแล้ววววว
ถึงแล้ว บรรยากาศดีมากลมพัดเย็นสบาย 
หลังดูพระอาทิตย์ตกแล้ว ก็ปั่นจักยานกลับบ้านพักไปอาบน้ำนอนเล่นรอเวลาไปทานข้าว
ณ ร้านกุ้งหมูกระทะ&สเต็ก อาหารสดรสชาติอร่อย
กลับที่พักรู้สึกอยากออกไปแว๊นอีกแล้วค่ะเลยชวนเพื่อนๆปั่นจักยานกันมาที่สะพานอีกรอบ อยากเห็นวิวตอนกลางคืน
เวลาประมาณ2ทุ่ม
เวลา21:24 ยังไม่กลับบ้านพัก คุณน้าลูกน้ำเจ้าของโฮมสเตย์เป็นห่วงเรา เลยขับมอเตอร์ไซค์ออกมาตามแล้วก็นั่งคุยกันยาวยัน4ทุ่มกว่า
เริ่มง่วงแล้วกลับไปนอนกันดีกว่า วันแรกของเราก็จบลง
