จะเกริ่นยังไงดีให้ไม่เชย ...  รีวิวที่  3  แล้วเนอะ  
ดีใจที่ยังตามอ่านกันอยู่นะคะ พลาดตอนไหน  ก็ตามไปนะ  :)  

>>   หมู่หมาพาทัวร์ ตอน ออนเดอะบีช @เกาะหวาย
>>  กระบี่ Vs กุ้ยหลินเมืองไทย  (ตอนที่ 1)
>>  กระบี่ Vs กุ้ยหลินเมืองไทย  (ตอนที่ 2)

____________________________________

หลายครั้ง  เคยถามตัวเองว่า
ถ้าเราแบคแพคเที่ยวคนเดียว  
ความรู้สึกมันจะเป็นยังไงว่ะ ?
อยากลองออกเดินทางคนเดียวดูนะ  แต่ก็กลัวหลงทาง .. 

วันนึงเกิดคึก... ลุกขึ้นมาตอนตี 3  บอกตัวเองว่า
เฮ้ย! กูอยากไปเที่ยว  อยากพาตัวเองไปรีเฟรช ...
แล้วมึงจะแบคแพคไปไหนค่ะ ?  คือคำถามถัดมา ฮ่าๆ

สำหรับการเดินทางคนเดียวครั้งแรก   
ภูเขาใหญ่ๆ / พื้นที่ไกลๆ  หลายที่ถูกตัดออก 
เหลือ  จ. น่าน  ที่ดูแล้วพอจะไปคนเดียวได้ไม่ยาก :)
และด้วยความที่เป็นมนุษย์ชอบเที่ยววันธรรมดา
กลายเป็นว่าชวนเพื่อนก็ไม่มีใครว่าง  
...  สุดท้ายได้ไปคนเดียวสมใจ 
 

ทริปนี้เราใช้เวลาเตรียมตัวนานมาก  ล่วงหน้าประมาณ 2  เดือนได้  <บ้าไปแล้ว 555>

พอเอาเข้าจริงๆ  ใกล้ถึงวันเดินทางก็ไม่อยากจะไปแล้วอ่ะ  กลัวนู่นนี่ไปหมด

แต่ก็จ่ายตังค์ไปหมดแล้วไง 555    ...  เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน !  แพคกระเป๋าไปเที่ยวน่านกับเรานะ  
แล้วจะรู้ว่าคนเดียวก็เที่ยวได้  ^_^ 

แผนการเดินทางเราไม่มีอะไรมาก  เริ่มจาก ...
 

1.  ทำให้ที่บ้านตายใจ  เอ้ย!  สบายใจ  
ว่าเราไปเที่ยวคนเดียวแต่ก็ดูแลตัวเองได้นะ
รอบนี้ไม่แอบไปเที่ยวแล้ว  ขอพ่อกับแม่เรียบร้อย
โดนบ่นจนหูชาไป 3  วัน  แต่สุดท้ายก็ยอมให้ไปอยู่ดี อิอิ  

2.  เขียนออกมาเลยฮ่ะ อยากไปที่ไหนบ้าง  ยาก ง่าย  แค่ไหน  ต้องเดินทางยังไง ตามแผนของเราคือ 

Day 1  :
- นั่งรถทัวร์ไปลงที่ อ.เมือง
- ขับมอไซต์ไปนอนขุนสถาน 1 คืน

Day 2 :
- เที่ยวในตัว อ. เมือง 
- พักในตัวเมือง 1 คืน

Day 3 :
- เที่ยว อ.ปัว   บ่อเกลือ  อาจจะแวะดอยภูคา
- นอนค้างที่ปัว 1 คืน   

Day 4 :
- ตื่นเช้ามาเดินทางกลับตัวเมืองน่าน ผ่าน อ.สันติสุข
- กลับ กทมฯ  

ดูจากแพลนแล้ว  ใช้เวลา 4 วัน 3  คืน น่าจะโอเค
อ่อลืมบอกไปว่าทริปนี้เราแว๊นซ์มอไซต์เที่ยวนะ ฮ่ะๆ
ระยะทางไกลพอสมควร  ก็คิดแล้วคิดอีกกว่าจะไหวไหม แต่ก็เอาว่ะ ลองดู 

เลือกเดินทางวันที่   8 – 12  ตุลาคม  2558  
ช่วงปลายฝนพอดีค่ะ

จินตนาการภาพไว้ในหัวเรียบร้อย  ไปช่วงนี้ ภูเขากำลังเขียว อากาศคงกำลังดี 

ถ้าโชคดีหน่อยอาจจะได้เห็นทุ่งนากำลังออกรวง 
เอร้ยยย!!   รอช้าอยู่ทำไมละค๊าา ..  ลางานแล้วจองตั๋วทันที  >,.<
 

การเดินทางไปน่านไม่ยากค่ะ

>> โดยเครื่องบิน 
ถ้าลงที่สนามบินน่าน สามารถต่อรถสองแถวที่หน้าสนามบินเข้าตัวเมืองได้ ราคา 40 บาท
แต่อิฉันลองหาเที่ยวบินเพื่ออำนวยความสะดวกให้ตัวเองแล้ว  ก็ต้องช๊อคกับราคาที่แพงหูฉี่
เลยเปลี่ยนมาใช้บริการของรถทัวร์เอาละกัน   ประหยัดไม่ผิดคอนเซ็ปนะ ^^

>> ​โดยรถทัวร์ 
เราเลือกนครชัยแอร์ (ขึ้นที่ศูนย์วิภาวดี) ราคา ประมาณ 590  บาท ค่ะ  

พาทุกท่านเดินทางโดยสวัสดิภาพ  
ตื่นมาอีกทีก็ถึงขนส่ง   จ.น่าน 
ใช้เวลาเดินทางประมาณ 8   ชั่วโมงจ้า

พอลงจากรถ  ที่แพลนมาคือหายวั๊บไปเลย   
งงไม่รู้จะไปไหนต่อ  .... ?? 
ที่ทำได้อันดับแรกคือ ... หาห้องน้ำก่อนเลย 

ที่นี่เป็นอำเภอเมืองนะ   แต่ดูเงียบ  เรียบง่าย  สถานีขนส่งไม่จอแจวุ่นวาย  ระหว่างนั่นก็จะได้ยินเสียงเรียกขึ้นรถบ้าง ขายของบ้าง

" ไป๋ปัวเจ้า  ไป๋ตุ้งจ๊างงง  มาเน้อออขึ้นรถ  "
ชาวบ้านอู้คำเมืองกันน่ารักมากๆค่ะ  

… ''ข้าวหลามก่อเจ้า? ''  ... 

เราตกใจ หันไปหาเจ้าของเสียง  
เจอคุณป้ายิ้มให้พร้อมกับยื่นข้าวหลามมาที่เรา

เอ่อ  " บ่าเป็นหยังเจ้า..  ยังบ่าได่แปรงฟันเลย ! "   

โอ่ยเขิน .. รีบเดินเข้าห้องน้ำทันทีค่ะ 

หลังจากแปรงฟันแต่งหน้าเสร็จ (แต่งหน้าทำไม - -?) 
เดินออกมาที่หน้าสถานีขนส่ง  จะเจอวินมอไซต์นะคะ

ตามแผนคือ เราจะให้มอไซต์รับจ้างไปส่งที่ร้านเช่ามอไซต์ใกล้ๆ  แต่ทว่า  มาถึงเช้ามาก
ร้านเช่ามอไซต์ยังไม่เปิด  ลุงวิกจึงอาสาพาขับรถแนะนำสถานที่ท่องเที่ยว

ขับวนอยู่หลายรอบเหมือนกันนะ   ลุงบอกให้จำทางไว้  เวลาเดินมาจะได้ไม่หลง 
(วนรอบขนาดนี้จำบ่าได้หรอกเจ้า 55 )  

เลยต้องขอลงที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว 
คุณลุงคิดค่ารถ  30 บาท    พร้อมกับยื่นนามบัตรเล็กๆให้

 “ มีหยังก่อโทรมา หลงทางก่อโทรมาถามเน้อ ” 
เรายกมือไหว้ขอบคุณเป็นการใหญ่...  คนน่านน่ารักมากจริงๆเจ้า :) 

แว๊บแรก !   เดินเข้าไปใน ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว
รู้สึกเหมือนเป็นแบคแพคเกอร์จริงๆก็วันนี้ละวะ  555

เจ้าหน้าที่ที่ประจำอยู่   จะคอยอำนวยความสะดวกและให้คำแนะนำในการเดินทาง

เราขอแผนที่กับเจ้าหน้าที่มาด้วย  ซึ่งถามว่าใช้เป็นมั๊ย? ..ไม่ค่ะ ! 555

พกไว้ให้อุ่นใจ   รู้แค่ว่าต้องตามป้าย  อันนี้ท่องมาแต่บ้าน  555   ท่องเพิ่มได้อีกอย่างคือ  ถ้าหลงทางจะต้องกลับมาเริ่มต้นที่นี่ 

นอกจากแผนที่จะไม่ได้ใช้ประโยชน์แล้ว  ขาตั้งกล้องที่เอามา   เพิ่งมารู้ทีหลังว่า ไม่ได้หยิบตัวต่อเข้ากลับกล้องมาด้วย   - -''

ซวยอะไรยังงี้  ต้องแบกขาตั้งไปด้วยทุกที่  ทั้งๆที่ใช้งานไม่ได้เนี่ยนะ  TT !  

อยากจะโยนทิ้งตอนนั้นเลยเพราะเป้หนักมาก  
แต่ก็ทำไม่ได้  เพราะตูยืมของบริษัทมา  ฮ่าๆ TT 

ศูนย์นักท่องเที่ยวมีบริการรถรางชมเมือง   สามารถสอบถามเวลาของแต่ละรอบได้กับเจ้าหน้าที่เลยค่ะ

สัญลักษณ์อีกอย่างของน่าน คือสามล้อถีบ   เราคุยกับคุณลุงที่เป็นเจ้าของรถถีบคันนี้   ราคารอบละ 150  บาท  
ใครอยากได้อารมณ์ชิลๆ นั่งรถไปชมเมืองน่านไป ก็ติดต่อใช้บริการคุณลุงได้เลยจ้า

____________________________

 " น่าน "  เป็นจังหวัดที่มีวัดวาอารามสวยงาม  และอยู่ไม่ไกลกันมาก 

จากหน้าศูนย์นักท่องเที่ยว  เดินข้ามถนนมาฝั่งตรงข้าม  จะเป็นที่ตั้งของวัดภูมินทร์ 

 
ที่นี่มี จิตรกรรมฝาผนังปู่ม่านย่าม่าน  
หรือเรียกอีกชื่อว่า ภาพจิตรกรรมกระซิบรักบรรลือโลก

ซึ่งถือว่าเป็นอีกสัญลักษณ์หนึ่งของจังหวัดน่านเลยก็ว่าได้   :) 

ภายในประดิษฐานพระพุทธรูปไว้ให้บูชา  เป็นสิริมงคลหากได้เข้าไปกราบขอพรองค์พระประธานในโบสถ์  

ด้านข้างเป็นจิตรกรรมฝาผนังที่เล่าเรื่องวิถีชีวิต ของคนที่นี่ในสมัยก่อน  อาจด้วยล่วงเลยมาเป็นเวลานานทำให้สีหลุดลอกไปบ้าง   แต่ก็ยังคงเล่าเรื่องราวได้เป็นอย่างดี 

10 โมงกว่าๆ  ได้เวลาหารถเช่า 
ที่น่าน  มีร้านให้เช่ารถไม่มากนัก   จากวัดภูมินทร์ เราเดินย้อนกลับไปที่ร้านเช่ามอไซต์

• ร้านโอเวอร์ซี   : ค่าเช่า  250 บาท / วัน   มัดจำ 1000 บาท   เป็นหนึ่งที่ให้เช่าจักรยานและมอไซต์  พี่ๆที่ร้านแนะนำดีค่ะ  รถเก่าแล้วไม่อยากให้ขึ้นเขาถ้าจะขับเล่นๆในเมืองก็พอไหว
   
• ร้านกาแฟน่าน : ข้างธนาคาร กสิกร เดินถัดจากโอเวอร์ซีมา  มอไซค์  200 บาท / วัน   มัดจำ 1000 บาท    สภาพไม่ต่างจาก โอเวอร์ซี  แต่เราหมดเวลาในการหามอไซต์แล้วเลยต้องเช่าร้านนี้    
  “คันนี้เลยน้องมีคนเคยเอาขึ้นขุนสถานมาแล้ว พี่เชครถละ คันอื่นอย่าเอาไปเล๊ย!!”  ไอ้เราก็เชื่อไง …  พอขับออกจากร้านเท่านั้น ตูจะรอดไหมว่ะเนี้ยยยย >< 
   
• ร้านธวัชชัย :   อยู่ไกลตัวเมืองนิดหน่อยค่ะแต่พี่เขาบริการจัดส่งรถให้ถึงที่พัก  
  แอบเสียดายที่มาเจอที่หลัง  อือหืออ... รถใหม่เยอะมาก  สภาพดี  ดูแล้วเทียบกับคันแดงที่ได้มาก็แอบน้อยใจในโชคชะตานิดๆ  ผิดที่เราเจอกันช้าไป    มอไซค์  250 -400  บาท / วัน  เบอร์โทรตามรูปด้านล่างเลยจ้า 

พอได้รถแล้วก็ออกเดินทางทันที  แผนที่ไม่ต้องใช้  เราจอดถามชาวบ้านทุกๆ  10  กิโล  ฮ่าๆ
ถ้าจะไปขุนสถานต้องผ่าน  อ. เวียงสาก่อนนะคะ  สังเกตป้ายมาตลอดทาง  
ผ่านป้ายนี้ไป  ถึงสี่แยกข้างหน้าก็เลี้ยวซ้าย  เราก็จะเข้าสู่เขต อ. เวียงสา  แล้วจ้า   

จากสี่แยกเมื่อกี้เราเลี้ยวซ้ายเข้าสู่ตัว อ. เวียงสา  ขับตรงมาเรื่อยๆ ผ่านธนาคาร ธกส.  และเจอสี่แยกไฟแดงอีกครั้ง   คราวนี้ถ้าเลี้ยวขวาจะไป อ. นาน้อย  ซึ่งเป็นทางไป อช.ขุนสถาน    แต่มีคนแนะนำให้เราเลี้ยวซ้าย เพื่อมาที่นี่ ..? 

“  จ๊างน่าน ”  

เป็นร้านกาแฟเล็กๆ   เรามาที่นี่ตามคำแนะนำของน้องที่รู้จักกับเจ้าของร้านค่ะ 

บรรยากาศเป็นบ้านไม้ที่ถูกโมดิฟายด์ใหม่  ชั้นสองของร้านมีมุมจัดแสดงงานศิลปะด้วย

นอกจากรสชาติกาแฟที่ถูกคัดสรรมาอย่างดีจะเป็นจุดเด่นของร้านนี้แล้ว   ที่พิเศษกว่านั้นคือ
" มิตรภาพ " ดีๆมักจะเกิดขึ้นที่นี่ 
 

พี่เจ้าของร้านเล่าให้ฟังว่า  หลายคนมาแล้วได้รู้จักเพื่อนใหม่  บางคนได้มาเจอคนรู้ใจ  
คงจะเรียกได้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญ  ที่น่ารักมากๆ  :)

และเราเองก็มีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นที่นี่เหมือนกัน  ....

ตอนเดินเข้ามาในร้าน มีนักเดินทาง 2 คน  นั่งอยู่ที่โต๊ะกลมสีขาวก่อนแล้ว

อาจเป็นเพราะพี่เขาเห็นเราเงอะงะ  เดินไปเดินมาคนเดียว  ก็เลยทักเราซะเลย :) 

.. ขอโทษนะครับ  ขับรถมาเที่ยวคนเดียวหรอ กำลังจะไปไหนครับเนี้ย ?
.. อ่อค่ะ  หนูกำลังจะไปขุนสถาน  พี่ๆจะไปไหนกันค่ะ
.. หืมม ขุนสถานไกลนะ   พวกพี่เพิ่งลงมาจากดอยเสมอดาว 

นี่ก็จะบ่ายแล้ว  จากนี้ 40 กิโล กว่าจะถึง อ.นาน้อย  
แล้วน้องต้องขึ้นไปขุนสถานอีก  แถมฝนก็จะตกด้วย  
พี่ว่าลำบากอยู่นะ ทางก็เปลี่ยวอ่ะ
( แหม่!!   พี่พูดซะหนูอยากจะย้อนกลับเข้าตัวเมืองตอนนี้เลยค่ะ  ฮ่าๆๆๆ )

สั่งกาแฟมาแล้ว นั่งคนเดียวก็ดูเหงากะไรอยู่  ก็เลยขอนั่งกับพี่เขาซะเลย  ^^ 

จากบทสนทนาเล็กๆ ... กลายเป็นเรื่อยๆ  

จนกระทั่งลามปามออกนอกเรื่องกันไป 

มีชวนกันไปเที่ยวทริปหน้า  อวดรูปที่เพิ่งลงมาจากดอย  แล้วจบด้วยการแลกไลน์ไว้ติดต่อกัน

แต่เมื่อฝนมีทีท่าว่าจะตก  บทสนทนาต้องจบลง
.. และถึงเวลาที่พวกเราต้องเดินทางกันต่อ 
 

“ เดินทางปลอดภัยนะน้อง เที่ยวให้สนุก
แล้วเจอกันในตัวเมือง   
ถ้าเปลี่ยนใจไปดอยเสมอดาว
ฝากถ่ายรูปต้นไม้คู่มาให้พี่ด้วยนะ  ”
________________________________

ตอนแรกตั้งใจแค่มาจอดรถกินกาแฟเฉยๆ ....
ไม่คิดว่าจะเจอเพื่อนใหม่ และคุยกันได้สนุกขนาดนั้น
 

ถ้าพี่ได้เข้ามาอ่าน ..   

“  ยินดีที่ได้รู้จักค่ะพี่แจ้ / พี่หนง 
หนูเคลิ้มไปกับคำชวนของพี่  
เปลี่ยนใจไปดอยเสมอดาว
สวยอย่างที่พี่บอก  เที่ยวรอบนี้สนุกมากค่ะ  

:.  ยินดีที่ได้มาเจอกันโดยบังเอิญ  .:
แล้วเจอกันอีกทริปหน้านะพี่ "

เมื่อเปลี่ยนแผนกระทันหัน  ในใจก็ได้แต่ภาวนาว่า ขอให้บนดอยมีเต้นท์ว่างทีเถ๊อะ เพี๊ยงงง !!
สิ้นเสียงอธิษฐาน  พี่หยกเจ้าของร้านถามเราว่า
น้องกลุ่มนี้เขาจะขึ้นดอยเสมอดาวอยู่พอดี   หนูไปด้วยกันเลยมั้ย? 

เอร้ยยยย  จริงป่าวค่ะ!  ไปค่ะไป !  
( เฮ้ยยมึงตอบแบบคิดก่อนก็ได้นะ  นี่พุ่งออกไปแบบไม่คิดเลยค่ะ 555 )
แล้วแผนที่ว่าจะแว๊นซ์มอไซต์ขึ้นดอยก็หยุดค่ะ เปลี่ยนเป็นขึ้นรถกระบะไปแทน  ^^   

ระหว่างนั่งรถมาด้วยกัน  คุยไปคุยมา  ดันเป็นเพื่อนของเพื่อนเราซะงั้น
โลกกลมได้อีก คราวนี้เลยสนิทกันไปเลย 

ระยะทางจาก อ.เวียงสา มาดอยเสมอดาว  ค่อนข้างไกลนะถ้ามามอไซค์ 
โค้งเยอะ  แต่ทางไม่ชันมาก   ถ้ามาคนเดียวเราแนะนำให้นั่งรถประจำทางมาลงที่ อ.นาน้อย 
แล้วจ้างรถชาวบ้านขึ้นมาจะดีกว่าค่ะ 
 

ขับมาเรื่อยๆ  เปิดกระจกรับลม 
มีเสียงเพลงในรถช่วยสร้างบรรยากาศ

ข้างทางเมื่อก่อนเป็นต้นไม้สีเขียว 
.. ตอนนี้กลายเป็นทุ่งข้าวโพดสีน้ำตาล  ..
 

น่านตอนนี้เปลี่ยนไปเยอะ    
2 ปี ก่อนภูเขาลูกนี้ยังเป็นสีเขียวอยู่เล๊ย

พูดพลาง เอามือชี้ให้ดูภูเขาหัวโล้นข้างทาง

...เราฟังแล้วก็จุกในใจไม่น้อย.. 

คนน่านเขารักที่นี่  
และคงไม่อยากให้อะไรเปลี่ยนไปมากกว่านี้แล้ว
..เรารู้สึกแบบนั้น

**________________________ **

ดอยเสมอดาว  จะปิดช่วงหน้าฝน   เริ่มเปิดให้ขึ้นประมาณต้นเดือนตุลา 
สามารถเอาเต้นท์ขึ้นมากางเองก็ได้  หรือจะมาเช่าที่นี่ก็ได้ค่ะ แต่ต้องโทรจองก่อน
เรานอนเต้นท์ของอุทยาน  คืนละ 250  บาท  ถ้าจะไปเที่ยวผาชู้ เสียจ่ายเพิ่มอีก 30 บาท
มีห้องน้ำรวม   แต่ด้านบนไม่มีอาหารจำหน่ายต้งเตรียมมาเองจ๊ะ   พี่ๆเจ้าหน้าที่น่ารักและดูแลดีมากๆ 

________________________________

พี่หนง  หนูเจอต้นไม้คู่ของพี่ละนะ ^^ 
ถ่ายรูปเพลิน จนตะวันลับขอบฟ้า

 อากาศเริ่มเย็น  
หมอกปกคลุมไปทั่วบริเวณกางเต้นท์ 
 

วันนี้ขอฝากท้องไว้กับเจ้าถิ่น
คงไม่มีอะไรฟินไปกว่าหมูย่างมะแขว่นสูตรเมืองน่าน
~ กลิ่นหอมจนทำให้ต้องละสายตาจากวิวโดยรอบ  ~

หลังจากอิ่มท้องแล้ว ก็ได้เวลา  
ห่มผ้าหนาๆ นอนดูดาวหน้าเต้นท์
ได้แต่ภาวนาขอให้ฝนไม่ตก และฟ้าเปิดสักหน่อย  
ให้ได้เก็บภาพดาวครั้งแรกในชีวิต    

______________________________

ค่ำคืนนี้  นอกจากดาวจะสวยแล้ว

พระเอกที่ทำให้ฟินไปกว่าคือ  หมอก
เพราะความสูงของดอยเสมอดาว  อยู่ในระดับเดียวกับที่หมอกลอยตัว

ยิ่งดึกยิ่งหนาว  ชวนให้ยิ่งเหงาเข้าไปอีก
 

...  " ถ้าเราอยู่เติงนั้น.. จะหันโลกเป็นจ่ะได " …  
เสียงของเพื่อนคนนึงพูดขึ้นมาลอยๆ  
และความเงียบทำให้ประโยคนี้ซึมไปกับบรรยากาศ
 

..อืม  เฮาว่าเนื้อคู่เฮาคงอยู่อีกดาวดวงนึง.. เติงนั้น      
(อื๊อหืออออ !  กูนึกว่าคลับฟรายเดย์ TT)  
พอได้ล๊าวว เลิกดราม่าแยกย้ายไปนอน

* * * * *

_____________________________

15 องศา อากาศตอนเช้า น่านอนต่อชะมัด  งอแงนิดๆ
แต่ที่ต้องตื่น เพราะมีหมอกมาปลุกถึงหน้าเต้นท์  

บิดขี้เกียจ   ล้างหน้า  แล้วไปเดินเล่นกันค่ะ 
พาร่างกายไปชารต์แบตจากอากาศดีๆที่นี่ 

ให้สายตาได้ผ่อนคลายจากจอคอม  
ด้วยการมองภูเขาสีเขียว

ให้ความคิดได้พัก  ไม่ต้องกังวลอะไร  
เรื่อยเปื่อยไปกับสายหมอก

-  ยืนนิ่งๆ  -
.  สู ด ห า ย ใ จ . 

พร้อมนะ .. 1  2  3  :)

ลงมาจากดอยเสมอดาว  เพื่อนๆแวะมาส่งที่ร้านกาแฟ

ถ้าผ่านมาอ่านถึงตรงนี้  
อยากขอบคุณอีกครั้ง สำหรับความน่ารัก
และการเทคแคร์อย่างดีจากทั้ง 2 คน  นะคะ ^^

_________________________________

เดินทางกลับเข้าสู่ตัวเมืองน่าน  สำหรับวันนี้เรามีที่พักน่ารักๆมาแนะนำ   จองไว้ล่วงหน้าเกือบ 2 เดือน  เพราะที่นี่เต็มเร็วมากๆ 

“ ศรีนวลลอจ์ด”  
ที่พัก สำหรับนักท่องเที่ยวที่ชอบความสงบ 
ราคาประมาณ  560 บาท/คืน

อบอุ่น เหมือนอยู่บ้าน   อยู่ใกล้กับ โรงเรียนสตรีศรีน่าน  ติดต่อจองห้องพักได้ที่ 054 710740  ค่ะ

โซนด้านนอกของร้านมีมินิบาร์เล็กๆ สำหรับสั่งอาหารและเครื่องดื่ม  
มีมุมห้องครัวหลังบ้านให้ลูกค้าที่เข้าพักสามารถซื้ออาหารสดมาทำกินกันเองได้    
พี่ๆบริการดีมากๆค่ะ   ประทับใจที่นี่มาก :)

ที่ชอบสุดเป็นห้องนอน ตกแต่งได้น่ารักลงตัว  มีกระเป๋าผ้าไว้ให้ไปจ่ายตลาดด้วย  
ตอนแรกจองไว้  2  เตียง  เผื่อหลอกเพื่อนมาได้ แต่กลายเป็นว่าต้องนอนคนเดียว  
กลับมาถึงกะจะนอนพัก  แต่เห็นห้องน่ารักขนาดนี้  ถ่ายรูปซะจนลืมเหนื่อยไปเลยค่ะ   

เมืองน่านเป็นเมืองที่เหมาะกับการปั่นจักรยานมากกกก

ที่พักส่วนมากมีจักรยานไว้บริการ  ที่ศรีนวลลอร์ด ก็เช่นกันค่ะ
ค่าเช่าจักรยาน วันละ 50 บาท  ปั่นจนน่องโตกันไปข้างเลยหละ  ฮ่าๆ 
 

คราวนี้เราก็สวมวิญญาณนักปั่น  ปั่นไปเรื่อยๆตามเส้นทางเดิมคือ ไปที่วัดภูมินทร์  (จำได้อยู่เส้นเดียว 555) 
โชคดีวันนี้วันเสาร์  มีถนนคนเดิน  อาหารพื้นเมืองน่ากินทั้งนั้น  แถมมีดนตรีสดด้วยค่ะ
บริเวณด้านหน้าของวัดภูมินทร์จะมีลานกว้างๆ  เรียกว่า " ข่วงเมือง "  ใช้เป็นลานกิจกรรมหรือทำพิธีการในสมัยก่อน

สำหรับตอนนี้ ข่วงเมือง เป็นลานที่ใช้วางขันโตก  ให้คนที่ซื้อของกินจากถนนคนเดิน  มาแกะกับข้าววางบนขันโตกทานด้วยกัน  เป็นเมืองที่น่ารักมากจริงๆค่ะ 

เดินมาฝั่งตรงข้ามวัดภูมินทร์เป็นพิพิธภัณฑ์ จ. น่าน    
ที่นี้มีแลนด์มาร์กที่ทุกคนมาน่านแล้วต้องห้ามพลาดคือ

"อุโมงค์ต้นลีลาวดี "  
ครั้งนี้เหลือแค่ก้าน  ถ้าเป็นช่วงที่มีดอกเต็มต้นน่าจะสวยมากๆ  

มาถึงจังหวะนี้    เที่ยวคนเดียว ไม่ให้เดียวดาย  ต้องงัดประโยคเด็ดมาใช้ !!  .. 

พี่ค่ะ  รบกวนช่วยถ่ายรูปให้หนูหน่อยค่ะ  
(เอาไว้หากินเวลาอยากได้รูปตัวเอง 555 )      

มีพี่สองคนเดินเข้ามาพอดี  ก็กลายเป็นเหยื่อของเราไป  คิคิ
 

เที่ยวในเมืองแล้วก็กลับมานั่งชิลต่อที่มินิบาร์ ของ ศรีนวลลอร์ด  
ได้เจอน้องโรงเรียน   แถมพี่เจ้าของบ้านก็เป็นพี่มหาลัยฯ เราด้วย (คืนนี้ได้คุยกันยาว ฮ่าๆ )
มาเที่ยวน่านคราวนี้....บอกเลยว่า มาคนเดียวค่ะ แต่ไม่เดียวดายนะ ^^ 
ได้เจอน้อง  เจอเพื่อน  เจอพี่   คอยเทคแคร์ตลอด

ทฤษฎีโลกกลมมีอยู่จริง  เชื่อเราซิ :)  

คืนนี้นอนพักกันก่อน พรุ่งนี้ลุยต่อ  อ. ปัว กันคะ 

ตอนที่ 2 ยังเขียนไม่จบน๊า  ไม่คิดว่าเพื่อนๆจะเข้ามาอ่านเร็วขนาดนี้  555

มีต่อ DAY 3 : DAY 4
อย่าเพิ่งทิ้งกันเน้อ
 

ฝากติดตามด้วยนะคะ

(DAY 3  มาแล้วจ้าาาาา)