DESCRIPTION
ผมเชื่อว่าภูแวเป็นสถานที่สำหรับคนไม่กี่คนที่จะไปให้ถึง(ผมดีใจที่ได้เป็นหนึ่งในนั้น) เพราะการเดินทางค่อนข้างไกล ถ้าแบคแพคมาเองเตรียมเอาส้นตีนก่ายหน้าผากได้เลย ไม่มีรถประจำทาง รถที่ขับสวนมาก็แทบนับคันได้ เป็นทริปที่ท้าทายสายโบกมากๆ .. เชื่อมั้ยว่า ณ ช่วงเวลาที่ถึงจุดหมายปลายทาง ผมกลับไม่สนใจสิ่งต่างๆที่อยู่รอบๆตัว แต่กลับนึกถึงเรื่องราวเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเราบ้าง มีความรู้สึกว่าไฟในตัวมันไดปะทุขึ้นมาอีกครั้งหลังจากที่ติดๆดับๆในระยะหลัง
น่าจะเป็นอีกปีที่เที่ยวยับเหมือนกับปีก่อนๆ และพร้อมเดินเข้าห้องเย็นให้หัวหน้าสวดเรื่องการลางาน ... แล้วเจอกันระหว่างทางนะครับ
COMMENTS