เมื่อเอ่ยถึงตลาดที่คนกรุงต่างคุ้นเคยมากที่สุดแห่งหนึ่งซึ่งมีอายุเก่าแก่ มากถึง 112 ปี ก็คงปฏิเสธไม่ได้ที่จะต้องยกให้ “ตลาดนางเลิ้ง” เป็นตลาดที่อยู่ในใจของใครหลายๆ คน ด้วยคุณค่าที่เป็นตลาดบกแห่งแรกของประเทศไทย ถูกสร้างขึ้นมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 เดิมมีชื่อเรียกว่า “บ้านสนามควาย” ก่อนจะมาเรียกกันว่า “อีเลิ้ง” ตามชื่อตุ่มชนิดหนึ่งของชาวมอญ จนมาเปลี่ยนชื่ออีกครั้งในสมัยจอมพล ป.พิบูลสงคราม เป็น “นางเลิ้ง” เพื่อให้เกิดความไพเราะเสนาะหู ในอดีตละแวกนี้เปรียบได้กับย่านสยามสแควร์ในปัจจุบันอย่างไรอย่างนั้น เนื่องจากย่านนี้นับเป็นศูนย์รวมความบันเทิงใจกลางกรุงเลยทีเดียว นับตั้งแต่ “ราชตฤณมัยสมาคม” (สนามม้านางเลิ้ง) “โรงหนังเฉลิมธานี” ที่ชาวบ้านมักเรียกกันว่า “โรงหนังนางเลิ้ง” ที่เปิดฉายกันตั้งแต่สมัยที่ยังเป็นหนังเงียบก่อนที่จะปิดตัวลงไปเมื่อปี 2536 นี้เอง นอกจากนี้วังเก่าของ “เสด็จเตี่ย” กรมหลวงชุมพรเขตต์อุดมศักดิ์ ยังตั้งอยู่ในย่านนี้ รวมถึงข้าราชบริพารของท่านก็อาศัยอยู่ในระแวกนี้เช่นเดียวกัน จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เราจะเห็นหมู่ตึกทรงขนมปังขิงสวยงามตั้งเด่นตระหง่าน มาจนถึงปัจจุบัน จากตึกรามบ้านช่องที่ยังคงอยู่ก็เป็นเครื่องยืนยันได้เป็นอย่างดีว่า ในอดีตย่านนี้มีความเจริญและคึกคักแค่ไหน
